Hondesleetocht

Vandaag zijn we naar Kåsa gegaan, 25 km verderop, naar dogsleddingexpeditions.com, het bedrijf van Mel en Nigel, onze engelse vrienden. We hebben een hondesleetocht gemaakt en het was helemaal super! Matjo, Frank, Ellen, Jasper en Tino gingen met de auto, Loreena en ik met de KID-taxi vanaf het station. Dat laatste verliep niet helemaal soepel. Ik had de taxi besteld om half 11, en we gingen pas iets na kwart voor 11 weg. We werden afgezet bij de bushalte in Kåsa, wat nog een kilometer van Mel en Nigel af was. Gelukkig kwam Matjo ons tegemoet rijden met de auto, zodat we dat stuk niet hoefden te lopen. Niet dat dat een straf was, want het was prachtig weer. De temperatuur was iets boven nul en de zon scheen uitbundig.
Bij Mel en Nigel aangekomen hebben we eerst koffie gedronken. Daarna zijn we kennis gaan maken met de honden. Mel gaf ons uitleg hoe je de slee moest besturen en Nigel spande de honden in. Acht honden per slee. We zijn in 2 ploegen gegaan. Eerst Matjo en Frank, met Nigel als leider. Loreena zat bij Frank in de slee, Tino bij Matjo en Jasper bij Nigel. Mel, Ellen en ik zijn met de auto langs de weg gereden en zijn op een bepaald punt gestopt en hebben ze daar opgewacht om foto's te nemen. Daarna zijn we terug gaan, om de terugkomst van de mannen af te wachten. Frank en Loreena zijn onderweg omgekiept, waardoor Loreena met haar hoofd tegen een boom aankwam. Ze had een flinke bult op haar voorhoofd, arme meid. Voor de rest was alles goed gegaan, maar de mannen vonden het hard werken.

De drie teams onderweg.

Toen waren Ellen en ik aan de beurt. Tino en Loreena wilden niet meer, maar Jasper had smaak te pakken. Hij mocht weer bij Nigel in de slee en toen gingen we op weg. Helaas viel Ellen al bij de eerste bocht en durfde ze niet meer verder. Ze heeft daarna met Mel de kleine loep gedaan. Ik ben met Nigel verder gegaan en het was helemaal fantastisch. De sneeuw was erg los, waardoor het net leek alsof je op een bootje op de woelige zee aan het varen was. Soms ging het ineens wat steil omlaag en dan weer een beetje omhoog. Na een uur waren we weer terug en wat mij betreft, ga ik nog een keer.

Weer terug van een fantastische ervaring.

Daarna hebben we geholpen met het uitspannen van de honden en hebben we nog een bak koffie gedronken en wat boterhammen gegeten. Mel moest nog in Tolga zijn, dus kon de helft met haar mee terug rijden.