Vanmorgen ben ik met Tino en Tove (zijn klasselerares) naar de Storsteigen Skole in Alvdal geweest. Tove kwam ons netjes om half 9 ophalen bij Malmplassen. Ze is gelukkig niet iemand die niets te vertellen heeft, dus weer lekker noors gekletst. In het begin had ik eerst zoiets van, ik heb eigenlijk helemaal geen zin. Maar toen vond ik dat toch wel een beetje verkeerde instelling van mezelf en heb ik mezelf even streng toegesproken. Juist van dit soort situaties leer je zoveel.
De Storsteigen Skule is een landbouwschool, vergelijkbaar met de Middelbare Landbouwschool in Nederland. Ik geloof dat dat tegenwoordig ook anders heet, maar dan weet iedereen wel wat ik bedoel. Het is de enigste landbouwschool in Noorwegen die ook een zomerboerderij in de bergen heeft. Een seter, heet dat. De school ligt aan de doorgaande weg in Alvdal, een bushalte voor de school en treinstation op 5 minuten lopen. Het is geen grote school, er zitten nu 72 leerlingen op.
We kregen eerst uitleg door Else, de rådgiver van de school. Ik had haar onlangs al ontmoet tijdens de vergadering over Tino op de Tolga Skole. Een erg enthousiast en leuk mens. Ze vertelde aan de hand van een slideshow eerst vanalles over de school. Dit ging deels in het noors, deels in het engels. Ze vond het erg leuk dat Tino de paardenopleiding wilde gaan doen, want blijkbaar doen voornamelijk meisjes die opleiding en jongens veel minder. Daarna kregen we een rondleiding over het schoolterrein. Zo kan ik het wel noemen, want er waren diverse gebouwen. Het schoolgebouw zelf, waar de theorielessen in werden gegeven, een machine- en houtbewerkingswerkplaats, het internaat en de kantine, de paardenstal en ze waren nu bezig een nieuwe stal te bouwen voor de geiten, schapen en koeien. Die stonden nu nog overal verspreidt in Alvdal en zelfs in Tynset.
Het is de bedoeling dat Tino het eerste jaar voornamelijk heel veel noors, wat engels en dan praktijklessen krijgt. Het is een opleiding van 3 jaar, maar je mag er geloof ik 5 jaar over doen. Voor Tino zou dat dan 4 jaar worden. Na het 1e jaar begint de opleiding voor hem dan pas echt. Hij gaat overigens niet intern, maar het 1e jaar nog heen en weer met de bus en/of trein. Dat is goed te doen. De reistijd met de bus is een klein uur, met de trein korter, maar die rijdt 's ochtends geloof ik niet op een gunstig tijdstip. Eind januari mag Tino een dag meelopen met de jongen, die nu voor de stallen zorgt. 1 februari gaat die jongen ergens anders werken, dus dit moet op korte termijn nog even geregeld worden.
Het leek me een erg leuke school. Geen gestress en ze waren helemaal bereid het Tino daar helemaal naar zijn zin te maken, zonder hem geweld te hoeven aandoen. Met andere woorden: hij kan daar gewoon zichzelf zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten