Gemengd koor Sneppen op 17 mei 2015

Gemengd koor Sneppen op 17 mei 2015

zondag 15 april 2012

Lang verhaal

Dit wordt een lang verslag, want er is weer een heleboel gebeurd vanaf woensdag. Woensdagmiddag ben ik met Tino naar de gemeente geweest voor een bewijs van in leven zijn van Tino. We hebben in 1996 een spaar/levensverzekering afgesloten voor Tino, die dus nu is afgelopen. Om het bedrag te kunnen uitkeren, heeft de verzekeringsmaatschappij dus zo'n bewijs nodig. De mevrouw achter de balie had geen idee waar ik het over had en stuurde me naar boven, waar de NAV zit. Dit is een soort arbeidsbureau, gecombineerd met burgelijke stand en nog wat meer. Deze mevrouw had wel een vermoeden waar ik het over had. Ze vroeg of ik donderdagmiddag terug kon komen. Zo gezegd, zo gedaan. Donderdagmiddag meldde ik me weer en jawel, ik kon het schema op de pc invullen (naam, adres en geboortenummer van Tino) en vervolgens zelf uitprinten. Daarna zette ze er een stempel op en een handtekening en dat was dat. En het kostte ........ helemaal niks.

Woensdagavond hadden we een ouderavond voor de 8e klas. Er werd o.a. verteld dat de leerlingen van de 8e klas donderdag 19 april een dagje stage zouden gaan lopen bij een familielid. Loreena had al een heel schema in moeten vullen over alle broers en zussen van ons, wat voor werk ze deden en welke hobby's ze hadden. Tja, leuk idee, alleen wonen al onze familieleden in Nederland. Met Matjo kan ze ook niet mee, want die vliegt donderdagochtend vroeg naar Oslo, waar hij een hele dag gezellig gaat zitten vergaderen op het hoofdkantoor van SBSeating en 's avonds weer terugvliegt. Dus hebben Loreena en ik woensdagavond nog een lijstje gemaakt met mensen waarmee ze eventueel een dagje mee zou kunnen lopen. Op nr 1 stond Kari. Maar ik was even vergeten dat die donderdag niet werkt, dan past ze op haar kleinkinderen. Op nr 2 stond Husky Active van Mel en Nigel. Daar kan ze in ieder geval terecht. Nu alleen nog even de uitdaging van het vervoer oplossen. Misschien dat ik de auto van Kari kan lenen om Loreena te brengen en te halen. En anders zal ik Matjo naar het vliegveld moeten brengen. Dan zit ik alleen 's avonds moeilijk, want dan zou ik eigenlijk naar het orkest gaan. Ik zou dan mijn klarinet krijgen, volgens Jan Erik, die ik bij de NAV zag. Nou ja, er komt wel een oplossing.

Vrijdag had Loreena haar 1e paardrijles in Vingelen. Ik had van een lerares het telefoonnummer gekregen van iemand daar. Ik heb die mevrouw gebeld (helemaal in het noors en het ging nog goed ook!) en een afspraak kunnen maken voor vrijdagmiddag half 4. Ik was alleen even vergeten dat we maar 1 auto hebben en dat Matjo die in gebruik heeft. Dus had ik bedacht dat we op de fiets zouden gaan. 's Ochtends had ik nog een les kleurtechniek bij Danielle en die wenste me veel succes. Nu zijn we natuurlijk een stel hollandse meiden met hollandse fietsen die gewend zijn aan hollandse fietspaden. Toen we op een kwart van de afstand waren (een km of 8 tot 10), hingen we al halfdood over onze fietssturen. Onze nederlandse fietsen waren niet ingesteld op noorse modderwegen en wij waren niet bepaald ingesteld op de stijging, die niet af en toe, maar continue was. Ik heb de mevrouw van de paardrijles (Elin heet ze) maar opgebeld en gevraagd of we om half 6 terecht konden. Gelukkig kon dat en we zijn toen maar omgekeerd. We waren zo thuis, want nu ging het omlaag. Om kwart over 5 heb ik Loreena met de auto gebracht. Een 4x4 auto had nu wel handig geweest, want het was me een modderboel. Alleen de hoofdwegen zijn het geasfalteerd en een eindje daarvandaan, gaan alle wegen over in gravel. Maar met de dooi zijn die nu veranderd in modderpoelen. Om klokslag half 6 waren we waar we wezen moesten. Loreena heeft het vervolgens heel erg naar haar zin gehad. Elin gaf namelijk dressuurles. Ze vond dat Loreena het erg goed deed, was ook heel blij dat ze bij haar ging lessen. Want het paard had alleen maar beginners op haar rug, en dat maakte haar lui. Als Loreena daar gaat lessen, krijgt dat paard ook weer wat meer pit. Ik heb ondertussen toegekeken en wat mooie foto's van de omgeving genomen. Hier paardrijden lijkt met bepaald geen straf!
Blij meisje op paard.
Mooi uitzicht van de rijbak.

En dan de zaterdag. Ik begin maar bij mezelf. Ik had de hele dagje een uitje met het koor. Om 9 uur werd ik opgepikt bij Malmplassen en 's avonds om 11 uur werd ik thuis weer afgezet. We hadden eerst een koorseminar, samen met een ander koor uit de buurt van Molde. Lindsey, onze dirigente, had eerst dit koor gedirigeerd. Tussen de middag ben ik met Berit, Marit en Kari Røros in geweest om ergens te lunchen. Ik weet nu weer een paar leuke adresjes waar je lekker en gezellig kunt eten. Om 5 uur was het seminar afgelopen en had ons koor nog een vergadering. We werden in 5 groepjes verdeeld, met de bedoeling dat ieder groepje allerlei ideeen opschreef over werving van nieuwe leden, inkomsten en repertoire. Daarna werd alles in het grote verband besproken. Ik had verteld dat het dameskoor waar ik in zong, elk jaar een bepaald thema had en daar liedjes rond zocht. De dirigente leek dit wel interessant te vinden, maar er was te weinig tijd om hier diep op in te gaan. Want om 7 uur gingen we 2 km verder naar Rørosrein, een rendierbedrijf. We gingen eten, samen met het andere koor, in een samenhut, een houten ronde hut met grasdak. We kregen een broodje rendiervlees, te vergelijken met een broodje shoarma, alleen het broodje was groter. Het was in ieder geval erg lekker. Als dessert kregen we bwarme osbessensoep met een klodder room, heel lekker. Tussendoor werd er veel gezongen, dan weer het ene koor, dan weer het andere en dan weer samen. Ik verstond op een gegeven moment alleen bijna geen woord noors meer, mijn hoofd zat helemaal vol. Maar het was een leuke, leerzame en gezellige dag.

Tino: die ging zaterdag naar Mel en Nigel om te helpen. Die heeft ook een superdag gehad. Hij is met Nigel en een vader en zoon naar Oversjødalen geweest met de hondenauto. Daar heeft Tino geholpen met het uitladen en inspannen van de honden. Er waren 3 sledes en Tino en Nigel deelden een slee. Voor hun slee (de raceslee van Mel) stonden 10 honden. Om de beurt hebben ze gestuurd (jawel, Tino ook!) en hebben ze een tocht gemaakt van een uurtje of 3. Toen de honden weer terug in de auto geladen en weer terug naar Kåsa. Daar hebben ze nog lekker pølser boven een vuurtje gehouden en opgegeten. Matjo vertelde dat Tino doodop was, toen hij en Loreena hem op kwamen halen. Volgens Mel heeft hij flink gewerkt.

En dan Matjo en Loreena. Matjo heeft 's ochtends eerst Tino naar Kåsa gebracht en is toen met Loreena boodschappen gaan doen in Tynset. Loreena mocht extra chips en frisdrank kopen, want ze had gisterenavond haar allereerste meidenavond! Ze had 3 meiden uit haar klas uitgenodigd, wat al heel spannend was. Want ja, die meiden hadden natuurlijk ook nee kunnen zeggen. Maar dat was gelukkig niet het geval. Er kwam zelfs nog een meisje extra. Om 7 uur arriveerden de dames en hebben ze eerst in de huiskamer een film bekeken. Tino zat lekker in zijn kamer en Matjo was in de eetkamer gaan zitten. Toen zijn ze naar Loreena haar kamer gegaan en hebben daar tot half 11 zitten kletsen en meer van de meidendingen. Om half 11 zijn de dames weer weggegaan, met de mededeling dat ze het erg gezellig vonden en dat ze dit nog een keer moesten doen. Kortom, Loreena's eerste meidenavond was een groot succes. Ik trof dan ook een erg blij meisje in bed, toen ik gisterenavond om 11 uur thuis kwam.

Vandaag even lekker rustig aan. Straks even met Matjo en Balto een wandeling maken, er ligt een heleboel vuile was in het washok, en er staat een volle mand strijk.

1 opmerking:

  1. Hi Colinda,
    Wat lees ik jullie belevenissen toch met plezier! Heerlijk hoe jullie geïntegreerd raken in het dagelijkse leven daar en fijn dat het de kinderen zo goed gaat. Ik denk veel aan je en hoop toch nog eens langs te komen op een rondtrip! Veel liefs en groeten, Alet

    BeantwoordenVerwijderen