Dugnad

Afgelopen week heb ik even 2 dagen "vrij" genomen. Ik was zo moe, dat ik het wel even goed vond allemaal. Lekker even 2 dagen een beetje keutelen thuis en een heleboel afleveringen bekeken van de noorse tv-serie Himmelblå, die ik bij de bibliotheek had gehuurd. Wat een leuke serie! Je blijft kijken. Er zijn 3 seizoenen van elk 8 afleveringen van gemaakt en ik heb nog 1 seizoen te gaan.

De Olsokkrant was binnengekomen en daar stond een leuk stukje in met foto over het gezamenlijke arrangement dat Danielle en ik hebben georganiseerd voor de Olsokweek eind juli.

Gisteren kreeg ik bericht van de Kommune dat ze besloten hadden mij 30% van het totaal aangevraagde bedrag aan financiële steun te geven. Het is in ieder geval wat, maar eerlijk gezegd had ik toch iets meer verwacht, gezien het feit dat ze het zo belangrijk vinden dat je als vrouw zijnde je eigen arbeidsplaats creert, door je eigen bedrijfje te beginnen. Ik kan hier net mijn yogaopleiding en een beetje marketing van betalen. Nou ja, iets is beter dan niets.

Gisterenavond waren we uitgenodigd voor het verjaardagsfeestje van Ingrid, maar helaas had ik bericht gekregen dat ik dugnad had op een krokveld (feestavond) in Dølmotunet. Ik had me daar 2 maanden terug voor opgegeven via het koor. In de zomer worden diverse feestavonden in de Dølmotunet georganiseerd en leden van de diverse verenigingen in Tolga Kommune moeten dan vrijwillig de boel in goede banen leiden, door o.a. eten en drinken te verkopen, wacht te houden enz. De vereniging krijgt daarvoor betaald. Dus helaas, geen verjaardagsfeest voor mij. Ik had er eerlijk gezegd weinig zin in, in die krokveld. Maar ja, als je het af laat weten, verdient het koor daardoor minder geld. Dus ben ik maar om half 8 richting Tolga gereden. Ik was ingedeeld bij de Fjøskro (stalcafé) en moest daar samen met Embert Storhaug wijn en bier verkopen. Het was niet al te druk en ik heb in ieder geval gezellig met hem kunnen kletsen.
Bjørnar, iemand van de gemeente, die ook op yogales zit, was er ook. Hij zit in de vergadering die de aanvragen voor financiële steun moet bespreken. Hij vond dat ik veel te weinig had gekregen en dat meneer Knut, degene die mij begeleidde, een slechte job had afgeleverd. Ik probeer deze week nog contact met Bjørnar op te nemen, want ik ga denk ik, toch een klacht indienen. Want dat meneer Knut niet zijn best heeft gedaan, is voor mij wel duidelijk. Dat gevoel had ik al langer. In het begin was hij erg enthousiast, maar tegen het einde vond hij het wel allemaal best en wilde, voor mijn gevoel, van mijn "gezeur" af. Hij heeft volgens mij het hele bedrijfsplan niet eens meer doorgelezen.

Terug naar de krokveld: Om 1 uur stopte de verkoop van bier en wijn en moest alles opgeruimd worden. Toen ik terugkwam van iets weg te brengen, hadden een tweetal dronkaards nog maar even een blikje bier gepakt en geprobeerd in een (plastic) glas te schenken. Terwijl het ondertussen al kwart over 1 was, en er dus niks meer werd verkocht. Ik heb voor het eerst in het noors gevloekt (Fæn, du kan ikke gjør det!). Ze hebben er niet voor betaald en de boel ook nog vies gemaakt, terwijl het net schoon was. Stomme dronken noren! Zo, dat is er ook weer uit. Tegen 2en was de hele dronken bubs het terrein afgewerkt. Ik heb weer met verbijstering staan kijken naar de noorse drinkcultuur. Ik begreep van 1 van de andere vrijwillige dames, dat de noorse drinkcultuur in vergelijking met andere landen nogal "voldsom" was, volgens google vertaler: "hevig" of "gewelddadig". Niet alleen op het platteland, maar ook in grote steden als Oslo. Het grootste deel gisteren was niet een beetje dronken, maar gewoon stomdronken. Nou ja, mijn jaarlijkse dugnadplicht zit er weer op. De volgende keer ga ik proberen maar wat taarten te bakken, is veel leuker :-)

Wandeling en Sankt Hansaften

Zaterdag zijn we naar Tynset gereden om nieuwe bergwandelschoenen voor Tino te kopen, want zijn oude schoenen waren te klein geworden. En goede wandelschoenen zijn hier toch wel een must. Aangezien we toch in Tynset waren, heb ik alvast wat folders neergelegd bij Tynset Hotel en Tynset Camping van het zomerarrangement wat Danielle en ik aanbieden. Het arrangement bestaat uit eerst een uur lichte yogaoefeningen in de yogastudio en daarna een uur tekenen van een mandala in de werkplaats van Danielle en Hein, incl. koffie/thee en koek. We hebben folders laten drukken en nu maar hopen dat we in ieder geval de investering hiervoor eruit halen en, nog beter, er ook nog wat aan over houden. Duimen maar!

Zondag begin van de middag zijn Matjo en ik naar de top van de Nonsvola gelopen. Het weer was nogal wisselend de hele dag, maar het leek erop dat het droog zou bleven, dus we hebben de gok maar gewaagd. Balto ging ook weer gezellig mee. We zijn met de auto naar een beginpunt gereden en vanaf daar was het nog 3 km naar de top. Het eerste stuk ging door het bos.

 

Daarna kwamen we boven de boomgrens uit. Toen waren we ongeveer op de helft. Matjo en Balto gingen als 2 klimgeiten omhoog:

 

 

Op de top aangekomen was het flink gaan waaien en begon het ook te regenen. Matjo heeft onze namen in het logboek gezet, dit zat verstopt in een soort brievenbusje aan de stapel stenen:

 

 

Nog even snel wat uitzichtfoto's gemaakt, o.a. van het meer achter ons huis en de steengroeve en van het dorp Vingelen. Ons huis konden we net niet zien. Daarna achter de stapel stenen uit de wind gaan staan, om mijn regenjas aan te trekken en toen weer snel naar beneden.

 

 

 

 

 

 

's Avonds was het weer gelukkig weer opgeknapt, want we waren uitgenodigd door Kristana Jensen en haar man Svein om Sankt Hansaften te komen vieren bij hun kleine boothuisje aan het Tallsjøen, de grote broer van het meer achter ons huis, dan Nedre Tallsjøen heet. De beide meren staan in contact met elkaar via een riviertje. Sankt Hansaften is de avond voor de dag van de geboorte van Johannes de Doper en wordt in Noorwegen gevierd met een vuur en een gril.

Hein en Danielle waren ook uitgenodigd, dus zijn we daar eerst naar toe gereden en toen achter hun aan naar Tallsjøen. We hebben onze auto's bij een paar hutten geparkeerd en zijn met de rugzakken met daarin alle benodigdheden (eten en bestek) nog een 500 m naar het boothuisje gelopen. Daar werden verwelkomt door Svein en Kristina. Ze hadden al een vuur aangemaakt. Even later kwam Tone Hulbækmo nog aangelopen en toen konden we gaan eten. Iedereen had wat meegenomen.

 

 

 

Danielle geniet lekker van de zon.

 

Net als Loreena.

 

Mooi uitzicht over het Tallsjøen richting de Langfjell.

 

 

Gastvrouw Kristina.

 

 

Tino en Loreena mochten de kano van Svein en Kristina gebruiken en hebben zich hiermee uitstekend vermaakt! Tegen half 11 zijn wij weer teruggelopen naar de auto. Voor Matjo is het nog geen zomervakantie, die moest er maandagochtend weer gewoon om 6 uur uit om naar zijn werk te gaan. Dit was onze eerste kennismaking met Sankt Hansaften en die is goed bevallen.

 

 



 



 

 

Tochtje naar de Langfjellet

Vanochtend rond 9.15 uur zijn mijn moeder en Henk vertrokken. Ze gaan Noorwegen verder verkennen en zijn nu op weg richting Trondheim. Super dat ze hier zo lang waren!

Ik ben iets na half 10 in de auto gestapt, samen met Balto en ben richting de Langfjellet gereden, hier zo'n 3 km vandaan. Bij een vorige wandeling hadden we het beginpunt van de tocht naar boven gevonden, en daar heb ik mijn auto geparkeerd. En toen naar boven. Het was een gemarkeerd pad, met rode verfvlekken op de bomen, goed te volgen. De klim naar boven was best pittig, met veel geklauter over kleine rotsblokken in het bos. We hebben even gepasseerd bij he 1e uitzicht richting de Tronfjell.

En toen weer verder naar boven, hier moesten we naar toe:

 

Het leek niet ver meer, maar dat viel behoorlijk tegen. En op een gegeven moment was de markering van het pad ook weg, dus dan maar gewoon omhoog richting de top, soms worstelend door laag struikgewas. Ik was de riem van Balto vergeten, dus die liep gewoon los. Mag eigenlijk niet, maar ik had geen zin om weer terug te rijden voor die riem. En toen kwamen we moeder schaap en 2 kleintjes tegen. Balto wilde er op af, volgens mij wilde hij spelen. Gelukkig luisterde hij gelijk, toen ik hem terugriep. Iets later kwamen we weer andere schapen tegen, en ook toen bleef hij netjes bij me, toen ik hem riep.

 

We kwamen ook nog wat sneeuw tegen onderweg, tot groot plezier van Balto. Daar moest natuurlijk in gebaderd worden:

 

 

Even de dorst lessen onderweg.



En toen het laatste stuk naar de top en dat viel niet mee! We hebben de top dan ook net niet gehaald, maar dat was niet zo heel erg, want we hadden mooie uitzichten genoeg:

En toen moesten we weer naar beneden, maar hoe waren we ook alweer naar boven gekomen? Waar liep dat verrekte pad nu? Oeps, niet meer te zien. Dan maar op de gok naar beneden, best wel een beetje eng. Dwars door allerlei laag struikgewas en soppig grasland. Waar was dat pad nu? Na een schietgebedje richting mijn beschermengel, vonden we dan uiteindelijk het pad weer. We waren ondertussen weer bij de bomen aanbeland. En nu maar hopen dat dit HET PAD was. Gelukkig was dat het, want even verderop zagen we de rode verfstrepen op de bomen zitten. Pfff, dat was wel even een opluchting. De volgende keer dus mijn navigatiesysteempje meenemen, ik heb dat ding niet voor niets gehad!

Balto was natuurlijk veel sneller dan ik en bleef af en toe netjes op me wachten:

En toen we helemaal beneden waren, mocht hij even lekker genieten van een welverdiend bad, bij een klein watervalletje:

We hebben 3 uur over de wandeling gedaan. En ik vind Balto een echte superhond, want hij heeft zich keurig gedragen!

Lentebal

Gisterenavond had ik met het koor het seizoensafsluitingsconcert in Øversjødalen. Het was een gezellige avond en we hebben lekker gezongen. In de pauze gratis koffie en gebak, door de koorleden verzorgd en ook nog een loterij met prijzen, ook door de koorleden verzorgd. Ik was om half 12 's avonds weer thuis. Loreena was ook net thuis, want die had gisterenavond het lentebal. Mijn moeder is expres zo lang gebleven, zodat ze Loreena in haar mooie jurk nog kon zien.

Tino heeft nu zomervakantie. Gisteren is hij nog met de hele 1e klas (24 in totaal) de bergen rond Alvdal in geweest, met begeleiding van een aantal leraren. Hij heeft samen met een klasgenote een aantal toppen beklommen en heeft het uitstekend naar zijn zin gehad. Hij heeft prachtige foto's gemaakt, hieronder zie je er een paar:

 

 

Loreena heeft vandaag en morgen nog wat sporttoernooien op school en dan is het vrijdag ook de laatste dag voor haar. En dan 8 weken zomervakantie! Voor hun dan, want ik ga nog even door met de yogalessen.

Bijna op de top van de Tronberg

Afgelopen zaterdag zijn Matjo, Henk, mijn moeder en ik richting Alvdal gereden. Net voor Alvdal kun je linksaf de Tronberg oprijden. Je zou er met je auto tot bijna op de top moeten komen. Dus wij vol goede moed naar boven. Matjo begon steeds meer te mopperen, omdat de weg steeds slechter was. Niet goed voor de auto enz. Want ja, wij hebben helaas geen 4-wheel drive, maar een gewone stationwagen, die niet echt geschikt is om op wegen te rijden met veel stenen, kapotte stukken en nog meer van dat gedoe. En zodoende konden we dus 400 meter onder de top (de Tron is ruim 1600 m. hoog), moesten we de auto aan de kant zetten. De weg was dermate slecht dat we nu toch echt niet meer verder konden. Dus dan maar een klein eindje tevoet. We zijn niet naar de top gelopen, want het was best steil af en toe en Henk trok het op een gegeven moment niet meer. Maar mooi was het er wel!

 

 

 



's Avonds bleef het gelukkig droog, zodat we op de veranda konden barbecuen. Henk had een barbecue op gas, dus we konden lekker ons gang gaan.

 

 

Zondag was het weer weer minder. En gisteren (maandag) was het half/half: dan weer zon, dan weer een bui regen. Morgen vertrekken Henk en mijn moeder weer en gaan ze Noorwegen verder verkennen.

Foto's

En we hebben weer een fatsoenlijke internetverbinding, het modem is gisteren eindelijk binnengekomen. Ik heb het, samen  met mijn moeder, afgehaald bij het postkantoor in Tolga en daarna zijn we nog even langs de werkplaats van Hein en Danielle gereden. Daar even gezellig een bakje thee gedronken en toen snel naar huis, genieten van de zon, want die scheen inmiddels uitbundig. Net als vandaag. Jammer genoeg geven ze de komende 2 dagen weer regen af. Van mij mag de zon wel even blijven schijnen.

Verder nog de foto's van de afgelopen dagen:

Henk, mijn moeder en Chicco, het hondje van mijn moeder.

De camper van Henk en mijn moeder, geparkeerd voor ons huis.

Meer aan de voet van de Nonsvola.

Uitzicht richting Vingelen, tijdens de autorit afgelopen zondag.

Genieten op de veranda van het zonnetje.

Met Paul en Annemarie

Paul en Annemarie vertrekken weer.

Matjo en Tino zijn maandagavond nog naar boven gelopen, naar een picknickplek waar je een mooi uitzicht over de directe omgeving van ons huis hebt.

Ons huis tussen de bomen.