Begrafenis, yogastudio, lente

De afgelopen week was het weer terug naar het normale leven, na ruim een week paasvakantie.

Donderdagavond heb ik met de mensen die werken aan een fitnesscentrum in Tolga gesproken. Eén van hen had een paar yogalessen bij mij gevolgd en vond dat yoga wel een goede aanvulling was op het aanbod dat in het nieuwe fitnesscentrum zal worden aangeboden. Het was een oriënterend gesprek. Er komt een ruimte in het fitnesscentrum, die erg geschikt is voor yogalessen. Geen tafels, stoelen of fitnessapparatuur, van ongeveer dezelfde grootte of misschien wel iets groter dan de huidige yogastudio. Ze wisten nog niet wat voor prijs ze wilden gaan vragen om het te huren, maar dat zouden ze voor eind mei laten weten. Het zou misschien een mooie oplossing kunnen zijn, want de locatie van de huidige yogastudio is gewoon te duur voor mij.

Vrijdag was er een begrafenis. De ex-man van een nederlandse vriendin werd begraven en ik was, samen met nog een aantal andere Nederlanders, ook uitgenodigd om die bij te wonen. Eerst een korte dienst in het kerkje van Vingelen, geleid door priester Simen Simensen. Daarna naar de begraafplaats naast het kerkje en afsluiting met belegde broodjes, koffie en kake in Fjellheim, het gemeenschapscentrum van Vingelen. Het hele begrafenisritueel verschilde niet erg veel van de Nederlandse manier van begraven. Wat me wel opviel was, dat men de kist gelijk in de grond liet zakken. Bij de begrafenissen in Nederland die ik tot nu toe heb meegemaakt, werd de kist altijd boven de grond gehouden en pas na de begrafenis door medewerkers van de begraafplaats in de grond gedaan.

De afgelopen weken woonden wij aan de slechtste weg van de gemeente Tolga. Door het aanhoudend vriezen en dooien was de weg ontzettend slecht geworden. Met diepe wielsporen, heel veel gaten en heel veel modder was de weg haast niet meer te berijden. Vrijdagochtend is er over de hele weg van Vingelen naar Olaberget een laag grond over gestrooid. De gaten en richels zijn in ieder geval weg, maar echt lekker rijdt het nog steeds niet. Dat is dan weer een nadeel van zover buiten de "bewoonde" wereld te wonen :-)

De afgelopen hebben we erg goed weer gehad. Veel zon en temperaturen overdag tussen de 10 en 15 graden, waardoor het erg goed toeven was op de veranda. Zonnejurkje aan en een kleurtje opdoen dus. De komende 2 dagen blijven de temperaturen nog boven de 10, daarna volgt er een koude periode, met eind van de week hier in Vingelen misschien wel weer sneeuw en in Tolga regen/natte sneeuw. Verder horen we nu elke morgen de kraanvogels roepen en dat is het teken dat ook hier de lente gearriveerd is, hoewel de sneeuw hier in Vingelen nog steeds niet helemaal verdwenen is.

Genieten van het lekkere weer.

 

Pasen en verjaardag

Pasen begint in Noorwegen op Palmzondag. Dan is het voor velen een dag om lekker te gaan skiën en uitgebreid te eten met de familie. Daarna is het voor sommigen nog 2 of 3 dagen werken en sommigen hebben dan al paasvakantie. Woensdag is het druk in de winkels, want dan moet er uitgebreid ingeslagen worden voor de paasdagen. Witte Donderdag (Skjærtorsdag) en Goede Vrijdag (Langfredag) is alles dicht, dan ligt heel Noorwegen plat. Als het mogelijk is, ga je langlaufen of anders maak je het gezellig met familie en/of vrienden. Zaterdag zijn de winkels weer even open, om de laatste boodschappen te doen voor 1e en 2e Pasen. De week voor de paasvakantie worden er ook geen beslissingen meer genomen. Alles wordt uitgesteld tot na Pasen. "Etter Påske" is een begrip dat je dan ook heel veel hoort.

Dit jaar was ik jarig op Goede Vrijdag. Ik werd eerst verwend door Matjo en de kids met leuke cadeau's en een lekker ontbijtje.

Ik had een heleboel mensen uitgenodigd tussen 11 uur 's ochtends en 11 uur 's avonds, waar ik zelf ook wel eens bij uitgenodigd was, hetzij op een verjaardag, hetzij op de koffie. En sommigen gewoon omdat ik ze aardig vind. De 1e bezoekers stonden om kwart over 11 's ochtends voor de deur en de laatsten gingen tegen 11 uur 's avonds weg. We hebben 1 moment gehad, begin van de middag, dat we een half uurtje geen visite hadden. Voor de rest wisselde iedereen elkaar mooi af. In totaal kwamen er ongeveer 25 mensen (incl. kinderen). Het was een super gezellige dag!

Hodalen Hutspot 2014

En toen was het weer Palmzondag, tijd voor de 3e keer Hodalen Hutspot. Dit keer hadden Hein en Daniëlle thuis al een heleboel voorbereid en hoefden ze alleen de zondag de Fjellstue in Hodalen af te huren, in plaats van zaterdag en zondag de voorgaande 2 jaren.

Zondagochtend waren we met 2 auto's en 4 mensen (Matjo, Tino, Loreena en ik) tegen half 9 bij Hein en Daniëlle thuis om daar spullen in te laden. Toen naar de werkplaats in Tolga om nog meer spullen in te laden. Daar arriveerde om kwart voor 9 ook Ingrid Eide, om ook spullen op te halen. En daarna allemaal naar Hodalen. Hein en Daniëlle doken gelijk de keuken in. Hein om de hutspot klaar te maken en Daniëlle om allemaal heerlijk gebak te maken.

Ingrid en Peter arriveerden gelijk met mij. Ingrid en ik gingen setjes bestek in servetten rollen. Peter, Matjo, Tino en Loreena gingen alle tafels en stoelen goed zetten.

Laat de gasten maar komen!

Ingrid ging daarna aan de slag met de tafeldecoratie's.

Ik maakte ondertussen wat foto's van de bezigheden in de keuken.

Rookworsten van de Hema.

Gevulde soesjes in afwachting van de chocoladesaus.

Daniëlle maakt 1 van haar beroemde pavlovataarten.

Matjo in afwachting van de gasten.

De desserttafel begint vol te raken met allerlei lekker gebak, allemaal gebakken door Daniëlle.

 Om half  2 komen de 1e gasten en tussen half 3 en half 5 is het lekker druk. Ik ben weer afwashulp en heb mijn handen vol aan de vuile vaat. Loreena en Ingrid zitten weer bij de kassa. Matjo staat weer achter het buffet. En Peter en Tino halen de vuile vaat op en brengen die naar de keuken, zorgen voor aanvoer van eten en koffie en schone vaat. Tegen zevenen gaan de laatste gasten weg en kan alles weer schoongemaakt worden. De kids en ik zijn om 19.45 uur thuis, Matjo is 3 kwartier later, die heeft nog even meegeholpen met dweilen in de Fjellstue. Al met al weer een drukke en gezellige dag.

 

Even pauze.

Yoga, paardrijden en nog meer

Yoga
Vorige week zaterdag was het hier in Vingelen een gezondheidsdag. Mensen konden de hele dag gratis sporten proberen en er waren ook diverse sprekers aanwezig die vertelden over gezondheid. De dag begon om 9 uur met 3 kwartier yoga, en ik was de instructeur. Ik had niet echt verwachtingen erbij, maar tot mijn grote verrassing stonden er zo'n 30 mensen voor mijn neus! Ik heb ze na afloop allemaal een foldertje meegegeven en nu maar hopen dat er een paar nieuwe yogaklanten bijzitten. De feedback was in ieder geval positief, hoorde ik achteraf.

Feest
's Avonds was er in Vidarheim (het gemeenschapsgebouw in Tolga) een feest. Tino en Loreena hadden wel zin in een feest en Matjo heeft ze tegen negenen naar Tolga gebracht. Om 10 uur belde Tino al of we ze op konden halen. Het feest viel een beetje veel tegen. Ze zijn beiden gewend aan de schoolfeesten in Nederland, waar geen alcohol geschonken werd en die altijd erg gezellig waren. Hier kwamen velen al dronken aan, niet iets voor hen dus. Heel af en toe drinken ze wel eens wat, maar dat is meestal thuis (voor Loreena) en Tino drinkt wel eens een biertje op een feest in Alvdal, maar daar blijft het ook bij. Dronken mensen vinden ze niks en ze hebben beiden geen aspiraties om dronken te worden!

Klaar voor het feest

 Huizenjacht
We hebben nog een antwoord gehad van de verkoper van het boerderijtje. Hij vond ons 2e bod nog steeds te laag en als we vaart achter de zaak wilden zetten, moesten we een hoger bod doen. Hij verwachtte nog dat minstens 2 andere mensen een bod zouden doen. We hebben het erbij gelaten.
Donderdagavond zijn we nog gaan kijken bij een huis iets verder weg. Het zag er gezellig en netjes uit vanbinnen, maar was voor z'n vieren te klein. De eigenaar van dit huis is van plan binnenkort ook het boerderijtje waar hij opgegroeid was, te koop te zetten. We konden het nog niet bezichtigen, want het was nog niet getaxeerd, maar we konden wel over het terrein rondlopen. Het zag er erg leuk uit, goed onderhouden. We kregen nog een brochure mee van 2 jaar geleden. Toen wilde hij ook de hut en het land erbij verkopen, maar dat is toen niet gelukt. Nu heeft hij het land apart verkocht, de hut houdt hij zelf en binnenkort komt dan dit boerderijtje te koop. We hebben hem gezegd dat we zeker interesse hebben en graag willen komen voor een bezichtiging. Het is waarschijnlijk te duur voor ons, maar we doen zo wel ervaring op met wat je nu kunt krijgen voor welk bedrag. Wordt vervolgd dus!

Paardrijden
Loreena moest vandaag paardrijden voor haar Grønt Kort. Dit zijn een aantal proeven in dressuur, springen en theorie en als je het haalt, mag je wedstrijden gaan rijden. Ze is met vlag en wimpel geslaagd.

Loreena tijdens de springproef.

 

Het weer
 De lente, zoals we die in Nederland kennen, laat hier langer op zich wachten. We hadden afgelopen dinsdag ineens weer 10 cm sneeuw. De dagen erna dooide het grootste gedeelte weer weg en vanochtend lag er weer 10 cm. Het deed ineens weer erg winters aan. De sneeuw vind ik op zich niet zo erg, wat ik erger vind is dat alles dan weer wegsmelt en je met de auto zo ongeveer zwemmend door de modder weer naar huis moet rijden. De weg van ons huis naar Vingelen is een gravelweg en veranderd in een grote modderpoel, als de sneeuw smelt. Dit is 1 van de weinige nadelen van achteraf wonen :-)
De sneeuwval is overigens wel erg plaatselijk. In Vingelen lag er volop vanochtend en in Alvdal aangekomen lag er bijna niets.

Afgelopen dinsdag.

Zaterdagochtend.

Winterse taferelen in Vingelen.

Geen sneeuw meer richting Alvdal.

Een huis kopen in Noorwegen

Na bijna 3 jaar een huis gehuurd te hebben, hebben we het gevoel dat we toe zijn aan een eigen huis. Kopen dus. We wonen nu heel mooi, met prachtige uitzichten, lekker rustig. Maar als je iets wilt, een kasje neerzetten, de groentetuin groter maken, een bepaalde kleur verf gebruiken die niet neutraal is, moet je daar elke keer toestemming voor vragen van de verhuurder. En aangezien de verhuurder een kippenboer is, met een stal met 10.000 legkippen, is biologische eitjes van je eigen kippen al helemaal niet aan de orde.

Via Finn.no (de Noorse marktplaats) zagen we een boerderijtje in de buurt. Het huis was wel niet zo groot, maar er was ook een mogelijkheid om een yogastudio bij huis te hebben. Dus zijn we eerst maar eens met de bank gaan praten. We gaven aan hoeveel we maximaal wilden lenen. Omdat Matjo een vaste baan heeft, kon hij 3x zijn brutojaarsalaris lenen. Met het bedrag dat we maximaal wilden lenen, zaten we daar ruimschoots onder. We hadden ook geen eigen kapitaal nodig. Als je zelfstandig ondernemer bent, wordt het hele verhaal een beetje anders. Net als in Nederland, moet je ook hier een paar jaar achter elkaar winstcijfers kunnen laten zien. Zo niet, dan heb je 20% eigen kapitaal nodig.

We zijn 2 keer naar een bezichtiging geweest op het boerderijtje. De 1e keer met Tino en Loreena, de 2e keer met Peter van Gastel, die door zijn bouwtechnische achtergrond een nuchtere en realistische kijk op alles had. Met alles wat er nog moest gebeuren voordat we er ook daadwerkelijk in zouden kunnen trekken (een nieuwe septic tank, een nieuwe warmwaterboiler, de meterkast moest verplaatst worden van de slaapkamer boven naar beneden en de timmerwerkplaats moest met een fatsoenlijke trap toegankelijk gemaakt worden, voordat ik er een yogastudio van kon maken), hebben we een bod gedaan, dat flink onder de vraagprijs lag. De verkoper had verteld dat er 4 serieus geïnteresseerden waren. We hebben met verschillende mensen gesproken en ook met onze contactpersoon bij de bank, en daaruit maakten we op, dat als er 1 persoon begint met bieden, andere personen over konden bieden. Aangezien we niet superveel speelruimte hadden, hebben we dus voor dit lage bod gekozen, met in ons achterhoofd, dat we nog hoger konden. Het bod moest schriftelijk gedaan worden via een bodschema, met een acceptatiedatum en -tijd erbij. De acceptatiedatum hadden we op zaterdag 5 april om 12.00 uur gezet, ook op aanraden van de bank.

Het bleek dat van die andere 4 personen geen bod uitbrachten. De verkoper was het totaal niet eens met ons bod, voor die prijs wilde hij het niet verkopen. We hebben toen een nieuw bod uitgebracht, met de mededeling dat we niet hoger konden en met weer een acceptatiedatum- en tijd erbij. Dit keer vandaag (zondag) om 12.00 uur. De verkoper heeft niets meer van zich laten horen, wat er op neer komt dat dit boerderijtje dus niet voor ons bedoeld is.

Helaas pindakaas. Met een illusie armer en een ervaring rijker, gaan we vol goede moed op zoek naar een ander geschikt stulpje voor ons hier in de Fjellregio. En dat gaat vast wel lukken!

Yogaworkshop in Glåmos

Vorige week verliep verder normaal, met de nodige yogalessen en proefpersoonsessies met de Jassentechniek. Daar ben ik overigens erg tevreden over, over die proefsessies. De Jassentechniek geeft positieve resultaten op korte termijn en dat is alleen maar super.

Tino had deze weer een stageweek, die hij op school deed. Hij had er in 1e instantie weinig zin in, maar heeft toch zijn best gedaan om het zo goed mogelijk te doen.

Afgelopen zaterdag was dan de Yogadag in het Sammfunshus in Glåmos. Ik was er iets voor negenen, met al mijn yogamatten, kussens en dekentjes en nog 6 yogamatten voor de verkoop en wat spullen uit de yogastudio, zoals wierook en regenboogkristallen, ook voor verkoop.

Om half 10 begon de dag en hij duurde tot 4 uur 's middags. De dag begon met een introductie, daarna een lichaamsmeditatie, oefenen van de Zonnegroet en oefeningen voor beginners. Toen was het lunch. Lindsey, degene die deze dag georganiseerd had, had een lekkere vegetarische lunch klaargemaakt, met een chiligerecht en zelfgemaakt knäckebrød. Na de lunch kregen de deelnemers (17 in totaal) een klankschaalmeditatie, verder nog meer oefeningen. Toen een pauze met koffie/thee, fruit en zelfgebakken koekjes (niet door mij dit keer :-) ) en als laatste nog een keer de Zonnegroet en de eindontspanningsmeditatie. En toen was het 4 uur.

De deelnemers waren tevreden en er werd gevraagd of er nog een vervolg zou komen, dus dat is een goed teken. Na alles opgeruimd te hebben, kon ik weer naar huis, waar ik rond half 6 weer aankwam. Het was een waardevolle en leuke dag, maar ook wel vermoeiend.

De Zonnegroet

 

Loreena had 's avonds een concert met het Tolga-Os Janitsar in Os. Om 21 uur was ze al klaar en heeft Matjo haar weer opgehaald. Op Facebook is een filmpje te zien van het nummer wat ze ook a.s. vrijdag 4 april gaan spelen op de Noorse Kampioenschappen in Trondheim.

Skitocht

Dinsdag 25 maart was het zulk heerlijk weer, dat ik besloot het huishouden te laten voor wat het was en lekker een skitocht te gaan maken. Ik zag op de website Skisporet.no dat de verlichte loipe in Vingelen net vers was getrokken, dus dat leek me wel wat. Eerst even Balto uitgelaten tegen 11 uur en daarna de langlaufskies en stokken in de auto en naar de loipe in Vingelen gereden. Ik ben begonnen aan het eind van de loipe. De loipe begint bij de school in Vingelen en ik had even geen trek om door al die noorse kinderen bekeken te worden hoe ik de eerste heuvel op zou ploeteren. Naar boven met skies is toch al geen sterk punt bij mij :-)

Het begin (of eigenlijk eindpunt) van de verlichte skiloipe in Vingelen.

Het begin ging goed. Ik was de eerste die in de vers getrokken sporen skiede en het begin was vrij vlak. Maar toen moest ik een stukje naar boven en redelijk steil weer naar beneden. Dat ging nog. De 2e helling ging ook nog, alleen was nog steiler naar beneden. En toen ik bij de 3e helling kwam, ben ik omgedraaid. Die was me even te steil.

Hier ging het nog goed.

Maar deze helling was me toch teveel.

Dus rechtsomkeert en weer terug naar het punt waar ik begonnen was.

Toen ik weer bij de auto was, was ik een half uur verder. Dus besloot ik de Knausvola op te rijden naar de Skihytta en vanaf daar een tocht te maken. Bij de Skihytta aangekomen, bleek de officiële loipe helemaal dichtgesneeuwd en dichtgewaaid te zijn. Gelukkig waren er mensen geweest, die een alternatieve route hadden gemaakt met de skies. Ik besloot die route te volgen en daar kreeg ik geen spijt van! Prachtige route door het stille, witte landschap. De loipe ging heel zacht naar beneden, dus dat skiede lekker.

Een heel eind verder begon de sneeuw dieper te worden en werd het skieën moeilijker. Ik wilde even gaan zitten op mijn nieuwe situnderlag van Røros Tweed, dus deed ik 1 ski af, om te kijken hoe diep de sneeuw was. Ik stond er tot mijn knie in! Geen goed idee dus, om daar te gaan zitten. Ik ben toen maar omgedraaid en ben een stukje terug geskied. Daar was de sneeuw een stuk harder en kon ik even fatsoenlijk zitten.

Diepe sneeuw in het bos.

Hier kon ik even gaan zitten.

Selfie, met het fototoestel genomen :-)

 Omdat de heenweg ongemerkt wat naar beneden ging, ging de terugweg niet bepaald ongemerkt naar boven. Gelukkig geen steile hellingen, maar de terugweg duurde zodoende iets langer dan de heenweg.

De terugweg.

En weer terug bij de Skihytta.

 Al met al was het een mooie tocht. En het blijft een schitterende belevenis om hoog op zo'n vlakte in alle stilte te kunnen langlaufen, op nog geen 10 minuten rijden van huis.