Emigreren naar en leven in Noorwegen: De donkere dagen voor Kerst

Eerst maar even een berichtje over het weer hier. Daar is geen peil op te trekken. De ene storm na de andere en tussendoor vriest en sneeuwt het. Als het stormt, schiet de temperatuur weer een paar graden boven nul, waardoor de laatst gevallen sneeuw weer wegsmelt. Gelukkig ligt er genoeg sneeuw voor een witte kerst.

Vorige week woensdag had Loreena het kerstbal op school. Ze ging na schooltijd met een vriendin mee en hebben zich bij haar thuis omgekleed en opgedirkt. Loreena had dit keer een leuk blauw kanten jurkje aan. Ze heeft het erg naar haar zin gehad en heeft bijna de hele avond gedanst.

Donderdag was Tino aan de beurt voor het kerstbal. Helaas geen foto's van hem, maar ook hij heeft het weer erg leuk gehad. Toen hij rond twaalven bij zijn kamer kwam, bleken er 2 politieauto's op het terrein van Storsteigen te staan. Ook de directeur liep rond. Er bleek een jongen uit de 1e klas vermist te zijn. Nu zou dat op zich niet zo'n probleem zijn, maar de jonge man in kwestie was niet echt op vriesweer gekleed. Gelukkig was de jongen om 2 uur 's nachts weer terecht. Ik ben donderdag met Loreena boodschappen gaan doen.

Vrijdagochtend ben ik Tino op gaan halen. Er moest heel wat mee terug naar huis, o.a. zijn 2 gitaren en al zijn kleren. We zijn nog even in Tynset wat spullen gaan halen, die ik vergeten was.
Zaterdag hebben we opgeruimd en gepoetst. 's Avonds zijn Matjo en ik naar een concert van de Vingelsingers gegaan, het koor hier in Vingelen. Tino en Loreena reden mee, want die wilden gaan trainen in Spinnvil, het fitnesscentrumpje in het centrum van Vingelen. We hadden ze gewaarschuwd dat ze waarschijnlijk dan te voet terug moesten naar huis, omdat het concert nog niet klaar was. Dit was inderdaad het geval. Met de reflectorvesten aan en een hoofdlampje op zijn ze de 5 km terug naar huis gelopen. Die hadden hun beweging wel gehad :-)
Het concert bleek schrikbarend duur te zijn. We wisten van te voren niet hoeveel het zou gaan kosten, maar we schrokken van de prijs: 250 kr p.p., bijna 30 euro p.p. Nou, vooruit dan maar. Helaas vond ik het achteraf de prijs niet waard. Het koor was zangtechnisch erg goed, maar ik kwam er niet van in kerststemming. Het leek wel of ze voor zichzelf stonden te zingen en niet voor het publiek. Sneppen is zangtechnisch minder sterk, maar onze dirigent drukt ons altijd op het hart dat we contact moeten maken met het publiek, we zingen voor hen. En daardoor krijg je wel sfeer in de zanguitvoering.

Zondag ben ik met Loreena skies, skischoenen en skistokken op gaan halen. Het had lekker gesneeuwd de afgelopen nacht, dus er moest eerst sneeuw geruimd worden.

Eerst zijn we bij Hege Hovd, een buurvrouw aan het begin van onze weg, langsgeweest. Die had nog skistokken die we konden lenen voor nichtje Esther. Daarna naar Sindre Riis, die 2 paar skies en skistokken en 1 paar skischoenen had voor ons. We werden uitgenodigd om koffie te blijven drinken, wat we natuurlijk gedaan hebben. Daarna langs Daniëlle om even wat af te geven en daar nog een kop thee gedronken. Om half 4 waren we weer thuis. 's Avonds was het forjulstreff van de buurt. Een bijeenkomst voor kerst van alle mensen die aan de weg wonen. Het werd, zoals elk jaar, op Liheim gehouden. Vorig jaar konden we niet, toen zaten we in Øversjødalen. Dit jaar waren we wel van de partij. Liheim ligt 1 km bij ons vandaan, dus Matjo, Loreena en ik zijn er te voet naar toe gedaan. Tino had geen zin om mee te gaan. Er bleek een leuke binnenplaats te zijn gemaakt, met een afdak met banken met schapenvellen onder en een vuur. Het zag er erg gezellig uit, met al die kaarsverlichting en het vuur. Er was gløgg (noorse gluhwein), koffie en cake en bijna iedereen was er. Er werden ook nog wat kerstliedjes gezongen, gelukkig was er tekst, zodat wij ook mee konden zingen. Het was in ieder geval erg gezellig.

Buurvrouwen Grete en Anne Kristin.

Buurvrouw Tove van Liheim serveert kake.

Gezelligheid bij het vuur en onder het afdak.

Haugli bij nacht.

En toen was het lille julsaften, oftewel 23 december. Matjo moest nog werken deze dag. Loreena en ik zijn op kraamvisite geweest bij Remco en Eleonie en hebben daar kleine Silje mogen bewonderen. We hebben ook kennis gemaakt met de ouders van Remco, die daar 9 dagen waren. Daarna doorgereden naar Kåsa om iets aan de deurklink bij Peter en Ingrid te hangen. Toen terug naar Tolga en daar de laatste boodschappen gedaan. Toen we tegen drieën weer thuis kwamen, was Matjo er ook al. De rest van de dag hebben we het rustig gehouden.

Gisteren was het juleaften. Er was weer wat sneeuw bijgevallen, dus Loreena en ik hebben voor het eerst dit winterseizoen de skies ondergebonden en zijn op de weg bij ons voren gaan langlaufen. We zijn de weg afgegaan naar Olaberget en toen weer terug, 4 km in totaal. En dat voel ik nu (de volgende dag) maar al te goed. Tja, ik ben geen 20 meer :-)

Daarna heb ik Tino zijn 1e officiële rijles gegeven. Hij heeft de basisverkeerscursus achter de rug en heeft nu een bewijs dat hij lessen mag volgen. Ik heb een rode L gedownload, die ik achter op de auto moest plakken, als teken dat er met mijn auto rijlessen gegeven worden. We zijn eerst naar het parkeerplaatsje bij Olaberget gereden, 2 km verder. En toen mocht Tino terugrijden. Eerlijk is eerlijk, dat ging lang niet slecht. De bedoeling is dat we de komende dagen nog wat meer gaan rijden, maar dat ligt aan het weer. Afgelopen nacht heeft het weer eens gestormd en heeft het weer wat gedooid. Nu zijn de temperaturen net onder of rond nul, dus is de weg weer lekker glad. Geen ideale omstandigheden om aan rijlessen te beginnen.

Tino achter het stuur van mijn autootje.

Na de rijlessen heb ik de marsepeintaart afgemaakt. Gisterenavond hebben we gegourmet en daarna cadeautjes uitgepakt. Balto en Sammy hadden het tijdens het uitpakken ook ontzettend naar hun zin met al dat papier.