Vakantie in Noorwegen deel 2

Donderdag 19 augustus zijn we rond 9.30 uur vertrokken vanuit het Hemsedal, met droog weer en 12 graden. Via de 51 zijn we eerst naar Lom gereden. De 51 loopt o.a. langs het Jotunheimen N.P. We zaten op een gegeven moment op de hoogvlakte en daar was het niet echt warm: 7 graden. Helaas moesten Loreena en ik nodig naar de wc. Er waren veel parkeerplaatsen, echter, allemaal zonder wc! Dus dan maar met de billen bloot met 7 graden. Maar wel in een hele mooie omgeving!
Het laatste stuk naar Lom reden we door een mooi dal. Lom zelf vonden we erg toeristisch. De staafkerk was wel leuk, we hebben niet binnen gekeken, omdat we niet zo'n zin hadden om te wachten. Het was er best druk. Toen zijn we naar onze camping gereden, die tussen Dovre en Dombas lag. Helaas bleek de camping pal naast de E6 te liggen en daar rijden voor Noorse begrippen vrij veel auto's over. Nou ja, het mocht de pret niet drukken. Gelukkig hadden ze er een grote trampoline, dus Tino en Loreena konden hun energie hier wel kwijt!


's Avonds nog even naar Dombas geweest. Daar hebben we op het toeristenbureau geregeld dat Tino en Loreena de volgende dag een paardrijtocht konden maken. Wat dus betekende dat we de volgende ochtend om 7.00 uur al uit ons bed moesten! Want we werden om 9.30 uur verwacht op de Hjelskin Fellstue en dat was nog een zo'n 3 kwartier rijden van de camping.

Tino en Loreena hebben vervolgens een rit gemaakt van 9.30 tot 13.30 uur. Wij zijn ondertussen in Lesja gaan kijken. Een heel rustig dorpje in een brede vallei. We waren snel uitgekeken en bovendien regende het, dus zijn we terug naar Dombas gereden en hebben daar een kop koffie met een noors gebakje genomen. Lekker!

Om 13.00 uur waren we weer op de Hjelskin Fellstue. De kinderen waren in nog geen velden of wegen te bekennen, maar we vermaakten ons uitstekend met de paarden daar. Wat een mooie dieren zijn dat toch! Om 13.30 uur kwam de paardrijgroep eraan. Tino en Loreena bleken het uitstekend naar hun zin te hebben gehad.



We zijn toen een eindje gaan wandelen in het Dovrefjell N.P., tenminste, aan de rand daarvan. Tino en ik zijn tot de top van een berg gegaan, Matjo is halverwege met Loreena achtergebleven, want die had zere voeten en was moe en had dus totaal geen zin meer in wat voor wandeltocht dan ook! Op de top hadden Tino en ik een prachtig uitzicht. Dit vroeg om meer!


's Avonds zijn we naar de Grimdalshytte gereden om te kijken of we daar de volgende dag een flinke wandeling konden gaan maken. Het bleek nog een behoorlijke afstand te zijn, maar rit door dit dal was werkelijk schitterend! We reden weer over een gravel(tol)weg en we hadden de avondzon, die voor schitterend licht zorgde. Er liepen zelfs loslopende paarden, tot grote vreugde van Tino en Loreena.
De volgende dag zijn we naar Hovringen gereden, om daar een flinke wandeltocht te gaan maken. Matjo wilde graag proberen om bij de Peer Gynt Hytte te komen. De route daar naar toe was gemarkeerde met gele stippen en was heel mooi. In het begin liepen we in de wolken en langzaam zag je de wolken optrekken en kwamen er weer mooie vergezichten tevoorschijn. Toen werk Loreena toch wel moe en leek het mij een goed idee om dezelfde weg weer terug te gaan. We hadden toen anderhalf uur gelopen en geklauterd en geklommen en weer afgedaald. Als we dezelfde weg terug zouden gaan, betekende dat een behoorlijk steile klim. Dus Matjo dacht dat we wel naar beneden konden lopen en dan het dal oversteken, zodat de weg terug wat makkelijker zou zijn. Kort gezegd: de weg terug via deze manier bleek een stuk korter te zijn, maar niet bepaald makkerlijker! We moesten ons een weg naar beneden banen door kort struikgewas en beneden aangekomen bleek het dal dat we over moesten steken behoorlijk drassig te zijn! Wat dus resulteerde in 3 paar kletsnatte schoenen met inhoud (die van mij, Tino en Loreena). Dit was niet echt bevorderlijk voor ons humeur!

De rest van de middag hebben we daarom maar lekker relaxed op de camping doorgebracht.