Klein ongelukje :-)

Eerst maar de koeien. Gisteren stonden er ineens koeien in de wei achter ons huis. Nu zijn koeien in een wei niet echt een zeldzaam verschijnsel, ook hier in Noorwegen niet. Maar normaal gesproken staan er dus geen koeien in de wei achter ons huis. Waarschijnlijk was het dezelfde kudde, waar Loreena afgelopen dinsdag op stuitte toen ze terug naar huis fietste vanuit Tolga. Daar was ze paard gaan rijden bij Bjørg L.
De kudde liep in ieder geval niet lang rond in de wei. Toen het ging regenen gingen ze er snel vandoor. Toen ik even later naar buiten ging, waren ze in geen velden of wegen meer te bekennen. Hmmm, koeien die in rook opgaan, een apart verschijnsel.

En dan nu het kleine ongelukje. In de knalpijp van mijn auto zat een klein gaatje. Matjo had steunen geleend van Hein om de voorwielen op te zetten, zodat hij onder de auto kon kijken en het eventueel kon repareren met een speciale pasta. Dat is gelukt. Maar dan mag je eigenlijk 24 uur niet rijden met de auto, omdat de pasta uit moet harden. Dus probeerde hij de auto weer op zijn plek bij de stal te duwen. Helaas loopt het daar een beetje af en Matjo dacht dat hij grotere spierballen had dan hij eigenlijk heeft. Hij kon de auto niet houden en kon ook niet meer bij de handrem. En daar ging mijn autootje, de wei in. Aan het einde van de wei, net naast een boom, kwam hij tot stilstand. Matjo heeft nog geprobeerd de auto uit het weiland te rijden, maar het gras was te hoog en te nat, waardoor de wielen slipten. Dan maar naar Kjell Steinar en zijn tractor. Die moest weer hartelijk lachen en kwam even later met zijn tractor het weiland in rijden en heeft mijn dappere autootje er weer netjes uitgetrokken. Arm autootje, hij heeft het zwaar te verduren de laatste 2 dagen.

Daar staat mijn auto, in de wei.

De hulptroepen zijn in aantocht.

Even de boel inspecteren.

Kabel is aan de auto bevestigd en trekken maar.

Autootje gered.