Tino

Sinds we terug zijn uit Nederland, gaat het wat minder met Tino. Deze vakantie was voor Tino eigenlijk te vroeg. Met de periode in Åseral nog vers in zijn geheugen, is hij Nederland nu aan het verheerlijken. Åseral heeft hem meer kwaad dan goed gedaan. Ik weet dan ook wat me de komende tijd te doen staat: zorgen dat Tino het hier naar zijn zin krijgt. Ik ben al begonnen om hem 's middags na schooltijd mee naar buiten te krijgen om met z'n 3en lekker in de sneeuw te spelen. De helling achter ons huis af met een sleetje bijv., en meer van dat soort dingen. Volgend weekend gaan we eens kijken in Forollhogna National Park. Dat staat ook hoog op zijn verlanglijstje. En gitaarlessen proberen te regelen voor hem. Matjo en ik gaan de komende tijd flink aan de slag om dit voor elkaar te krijgen.
Nu ligt Tino in bed, hij kwam tussen de middag thuis, helemaal duizelig en met hoofdpijn. Ik heb hem lekker in bed gestopt en ben even naar de boerderij gelopen om het te zeggen. Bjørg, de dame die de boerderij runt, vertelde me dat ze Tino een leuke jongen vond. Ook zei ze dat hij altijd welkom was, ook na schooltijd, om tijd door te brengen met de dieren. Tino had dat ook al eens gezegd, maar hij durft er zelf niet naar toe na schooltijd. Dus heb ik met hem afgesproken dat ik gewoon even met hem mee ga dan.
Ik had zelf de gedachte eens was voor mezelf te gaan doen, zoals bijv. een opleiding tot Reiki Master of misschien cursussen Touch of Matrix,eventueel gecombineerd met een winkeltje hier in Tolga, maar dat moet nu even wachten. Tino gaat even voor.