Omdat Matjo 3 dagen in Dusseldorf zat, had ik dus 3 dagen de beschikking over de auto. Woensdag ben ik lekker in m'n eentje naar Tynset geweest. Het was best wel fijn om even alleen door de winkels te lopen, zonder afgeleid te worden (mama, kijk eens, is een veelgehoorde kreet, als de kids meegaan). Gisteren ben ik naar Øversjødalen gereden, op de koffie bij Peter en Ingrid. Erg gezellig. Ik was er rond half 11 en ben om kwart voor 2 weer weggereden. Het sneeuwde gisteren bijna de hele dag. Niet zo heel hard, maar er stond ook wind, waardoor je van die sneeuwduinen op de weg kreeg. De weg werd daarom, vooral op de terugweg, hier en daar best wel smal. Maar ik ben weer heelhuids thuisgekomen, waar Tino en Loreena al op me zaten te wachten. Loreena een beetje overstuur, want Sammy bleek een wondje te hebben.
Dat klopte, want toen ik 's ochtends op het punt stond weg te gaan, schrok Balto van Sammy, die net langs liep en pakte toen Sammy vast. Ik begon gelijk te gillen en Balto te schoppen, waardoor hij van schrik Sammy gelukkig weer los liet. Balto heb ik in de badkamer gedaan en toen ben ik op zoek gegaan naar Sammy. Die zat onder de tafel in de eetkamer, maar voor ik hem te pakken had, glipte hij langs me heen en toen kon ik hem nergens meer vinden. Ik heb nog overal in alle hoeken en gaten gezocht, maar hij had zich goed verstopt. De schade bleek gelukkig mee te vallen en hij springt al weer vrolijk rond. Maar vervelend was het wel.
Gisterenavond zijn Tino en ik naar Røros gereden om Matjo weer van het vliegveld te halen. Loreena had Skolekorps, dus die kon niet mee. Eerst zijn we nog naar het Domus winkelcentrum gereden, waar ik een paar goede sneeuwlaarzen in de uitverkoop heb gekocht. Ik ben er helemaal blij mee, want onder de sneeuwlaarzen die in vorig jaar in Nederland had gekocht, bleek een kunststof zool te zitten. Daardoor was het lopen op aangestampte sneeuw altijd een geglibber van jewelste, want ik had er totaal geen grip mee. Onder deze laarzen zitten wel goede zolen en ik kan nu zonder geglibber over straat. Ook wel lekker.
Na de Domus nog even bij de Kiwi boodschappen gedaan, want dan hoeven we dat a.s. zaterdag niet te doen. En toen naar het vliegveld. De vlucht was nogal turbulent geweest, zowel de vlucht van Kopenhagen naar Oslo als die van Oslo naar Røros, dus Matjo was er best moe van. In Dusseldorf had hij ook nog een training gegeven, die zijn baas excellent vond, dus dan zal het wel goed gegaan zijn. Woensdagavond waren ze met z'n allen naar een brouwerij geweest. Matjo heeft met verbazing zijn noorse collega's gadegeslagen. Hij vertelde dat er per persoon wel zo'n 20 pilsjes naar binnen gingen. Iedereen raakte dan ook behoorlijk aangeschoten en dat was voor Matjo wat minder, want die drinkt helemaal niet. Hij is dan ook rond half 11 met een taxi teruggegaan naar het hotel. De volgende ochtend hadden bepaalde personen wel wat moeite met op tijd in de lobby te staan. Er moest er zelfs eentje gewekt worden door de receptie, want die was door zijn wekkers heengeslapen.
Al met al heb ik weer veel ervaring opgedaan met het rijden in de sneeuw, in de mist in het donker, met sneeuwstormen en sneeuwduinen en wat al niet meer. En dat zonder ongelukken! Het wordt nog eens wat met mij.
Met Tino gaat het gelukkig al wat beter. Hij zegt zelf beter in zijn vel te zitten op het moment en dat is ook aan hem te merken. Maar goed, met pubers weet je dat nooit. Het ene moment zitten ze diep in de put en het volgende moment zien ze het weer helemaal zitten. Maar hij kijkt in ieder geval weer een stuk positiever tegen de dingen aan. Gelukkig maar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten