Mandal en schapen drijven

Afgelopen vrijdag zijn Matjo en ik een dagje naar Mandal geweest, een plaatsje aan de kust ten westen van Kristiansand. Leuk plekje, leuke winkeltjes, mooi uitzichtpunt in het midden van het centrum. Een leuke dag.

Gisterenavond kwam Arna nog even langs. Ze had een goed bericht voor ons: vanaf volgende week kunnen we elke woensdag en vrijdag van half 9 tot 2 uur noorse les krijgen bij de volwasseneneducatie. Matjo was helaas afgewezen voor de functie bij de gemeente, puur omdat zijn Noors nog niet voldoende was. Daar baalden we wel van. Toen ik op het forum van Placement keek, las ik dat andere Nederlanders daar ook tegenaan gelopen waren. Vaak waren de cv’s van de Nederlanders beter, hadden ze meer ervaring, betere kwalificaties, maar werd er toch een noor aangenomen. De reden was dat de noorse taal en omdat ze de noor wel kenden en de Nederlander niet. Een cultuurkwestie dus. Heel frustrerend. Dus we zijn wel blij dat we nu de kans krijgen om beter Noors te kunnen spreken d.m.v. extra lessen. Matjo is ook bezig met het zoeken naar een stageplaats. Hij heeft de gemeente gevraagd of dit mogelijk is en ze zouden er naar kijken. Als dat niet lukt, gaat hij verder kijken bij bijv. de spoorbanen, waar hij eerder gesolliciteerd heeft. Hij heeft nog steeds contact met een Nederlander die daar werkt.

Afgelopen woensdagavond zijn we Loreena gaan ophalen bij een vriendin in Eikemoen, waar ook het paard staat dat Tino en Loreena mogen inrijden. Daar hebben we ook gelijk kennis mee gemaakt. De eigenaresse van het paard zei dat het haar niet uitmaakte hoe vaak in de week Tino en Loreena komen voor het paard. Het paard heet Lilly en is een 3-jarige merrie. Ze is nu gewend aan een halster, maar nog niet aan een zadel. Vanavond gaan we dan ook om de tafel zitten om een plan te maken hoe ze het inrijden gaan aanpakken, zodat daar geen ruzie over ontstaat. En vanmiddag zijn we er dan naar toe geweest. De merrie bleek helaas te groot en te wild te zijn voor Tino en Loreena. De eigenaresse moet er echt bij zijn, anders gaat het gewoon niet. Ik vind het in ieder geval niet vertrouwd om ze alleen met dit paard te laten. Dus dat inrijden gaat, zoals het er nu naar uit ziet, niet door. Mochten we ooit een eigen paard willen, dan wordt dat dus een kleiner model (een Welsh pony of zoiets) en ook een wat ouder paard (boven de 10 jaar) dat al rustig is.

Gisteren mochten we met Martijn, Anne Gyro, Anna Tomine en Jo Tore mee de bergen in om de schapen bij elkaar te drijven. Ze moesten terug naar de boerderij. Het weer wat niet super (beetje miezerig en een graad of 7), maar dat mocht de pret niet drukken. We vonden het allemaal erg leuk om te doen. Martijn maakte nog een vuurtje, waarboven we lekker worstjes hebben opgewarmd. Toen rond een uur of 2 de eerste lading schapen terug werd gebracht, zijn Matjo en ik ook naar huis gegaan. Tino mocht mee op de tractor en heeft op de boerderij nog het hek gerepareerd. Loreena bleef met AG, AT en JT in de bergen en hebben daar nog lekker een wandeling gemaakt. Bij de tweede rit mocht zij mee op de tractor. Al met al een leuke ervaring.