Andere weg

Vandaag onze 2e dag noorse les. Tja, we gaan het steeds beter verstaan. Espen, onze leraar noors, verteld veel en praat ook heel duidelijk noors. We praten het ook meer. Maar we hebben nog niet het gevoel dat we er al veel aan hebben. Espen gaf ook aan dat het voor hem een uitdaging was, omdat het niveauverschil tussen ons en de Birmezen erg groot is. Hij is aan het zoek voor goede lesboeken voor ons. A.s. vrijdag gaan we weer.

Verder hebben we een besluit genomen. We zijn naar Åseral toegekomen, omdat we deze omgeving ontzettend mooi vonden, het voelde heel goed hier. Ook de mensen waren vriendelijk, we hadden het gevoel dat de gemeente open stond voor ons. Maar we zijn er nu helaas achter dat de gemeente nog niet klaar is voor Nederlanders. Ik denk dat ze Nederlanders willen met dusdanig veel geld dat ze het een paar jaar uit kunnen zingen en in die tussentijd een eigen bedrijf opstarten. Helaas voor de gemeente zijn er niet veel van dit soort Nederlanders.

Wij zijn, terugkijkend, te optimistisch geweest. We hadden, voordat we naar Noorwegen gingen, gevraagd aan iemand die daar kijk op heeft, of het moeilijk is voor een Nederlander om een baan te krijgen in Noorwegen. Gezien Matjo zijn ervaring en opleiding, zou dat niet al te moeilijk moeten zijn, werd ons toen verteld. Ook de gemeente hier was erg positief over alles. Nederlanders zouden het noors zo onder de knie hebben, geen probleem. En dat is ook zo. Maar dat is dus niet voldoende voor een baan. Iedereen roept hier dat we zo goed noors kunnen. Hartstikke leuk, maar we schieten er niks mee op, als we geen werk kunnen krijgen.

Dus hebben we besloten om ook in de rest van Noorwegen te gaan kijken voor banen. Daarnaast hebben we ons plan voor een zorgboerderij van stal gehaald. We gaan dit plan voorleggen bij de gemeente en daarbij vermelden we dat we dan wel een baan nodig hebben. Want zonder baan geen hypotheek en zonder hypotheek geen kleine boerderij. Matjo heeft nu nog zo'n 5 sollicitaties lopen hier in de omgeving. Vaak krijg je alleen een ontvangstbevestiging en hoor je verder niks meer. Hij is nu bezig met een baan in Røros, aan de andere kant van het land. Hij heeft een assesment in moeten vullen en krijgt deze week nog te horen of hij op gesprek mag. Verder zijn er nog een 6-tal vacatures overal in het land waar hij op gaat reageren en we zoeken nog verder, want er zijn er nog veel meer. Die hebben we alleen nog niet gevonden.

Al met al ben ik wel teleurgesteld dat alles zo moet lopen. Maar ik weiger bij de pakken neer te gaan zitten. En ook Matjo doet dat niet. We hebben niet voor niets alles opgegeven in Nederland en met hangende pootjes terug is wel de allerlaatste optie. Vooral nu mis ik wel de gezelligheid van mijn familie en de buurt waarin we woonden. Maar ik ga onze droom nog niet opgeven. Als er één plek is, waar we die droom kunnen laten uitkomen, is het hier in Noorwegen.

Dus voor alle emigranten in spé: zorg dat je niveau noors minstens B2 is. Ook al heb je een universiteit gehad, als je niveau noors te laag is, wordt het moeilijk om een job te vinden. En laat je geen zand in de ogen strooien door allerlei positieve geluiden van de gemeente waar je misschien wilt gaan wonen. Reken niet op veel hulp van een projectgemeente. Er zijn er misschien die dat wel bieden, maar onze ervaring is dat dit toch wel tegenvalt. Je zult een heleboel dingen toch echt zelf moeten doen. En dat hebben wij iets te lang niet gedaan. Maar vanaf nu gaan we alles weer in eigen handen nemen.