Kjeveortopeed

Vanochtend zijn we met Loreena naar Sørlandsparken in Kristiansand gereden. Daar hadden we een afspraak met de orthodontist (kjeveortopeed in het noors). De kjeveortopeed bleek een indische man te zijn, Kawa genaamd. Hij nam rustig de tijd voor ons. Na een half uur stonden we weer buiten met een nieuwe afspraak voor 31 oktober. Loreena vond het een aardige man.

Nu we toch in Sørlandsparken waren, hebben we maar gelijk in het groot boodschappen gedaan. Eerst naar de Coop obs, zo'n grote supermarkt waar ze meer dan alleen eten verkopen. Toen gaan kijken voor een cadeau voor Loreena, want die wordt volgende week 13 september 13 jaar. (Voor iedereen die haar een kaartje wil sturen: ons adres is: Grokleiv 2, 4540 Åseral, Noorwegen. Vindt ze vast geweldig). Ze wilde iets voor haar toekomstige paard (geen idee wanneer dat zover is) en kleding. Dus de Kappahl en de H&M in, waar ze een aantal dingen aanwees die ze wel zou willen hebben. Ook nog wat andere winkels bezocht en ergens gegeten en toen was het alweer 15.00 uur. Om 15.30 moesten we terug, want Loreena had vanavond om half 6 voetbaltraining. Dus ben ik als een speer de cadeaus voor Loreena gaan kopen, terwijl Loreena en Matjo ergens zijn gaan zitten in afwachting van mijn terugkomst. En om 17.00 uur waren we weer thuis. Nu willen we a.s. zaterdag nog naar een winkel waar ze alles voor paarden verkopen, in de buurt van Kristiansand, want daar hadden we vandaag geen tijd meer voor.

Verder merk je dat de herfst eraan komt. Als de kids 's morgens naar school gaan, rond een uur of 8, is het een graad of 7. Afgelopen dagen heeft het weer veel geregend, maar vandaag en gisteren waren weer mooie, zonnige dagen. De bomen zijn zachtjes aan aan het verkleuren.

Gisterenavond zijn Matjo en Loreena nog naar een bespreking in het Raadhuis geweest over de trip die de 8e en 9e klas gaan maken in 2013. De bedoeling is naar Polen met als hoofddoel de concentratiekampen. Blijkbaar is er hier in de gemeente iemand die daar veel van af weet en dit regelmatig organiseert. Wij waren niet zo heel blij met het idee dat ze 4 (!) concentratiekampen gaan bezoeken. We zijn een aantal jaren terug op vakantie geweest naar Polen met vrienden en Matjo heeft samen met hen toen Auschwitz bezocht. Ze vonden het alledrie een hele heftige ervaring, waar ze letterlijk misselijk van waren. Ik ben toen met de kinderen bij het pension waar we zaten, achtergebleven. Ik was blij toe. Dus vandaar onze bedenkingen bij de concentratiekampen. Maar goed, het is nog geen 2013 en er kan nog vanalles gebeuren.

Verder heb ik het afgelopen week wat rustig aan gedaan. Het bezoekje aan het paard Lily afgelopen zondag was namelijk wat minder goed verlopen. Lily was er niet gewend vastgezet te worden in een stal, dus die werd helemaal onrustig. We probeerden haar te kalmeren en in bedwang te houden en toen ben ik gestruikeld en gevallen, met een dik onderbeen, diverse blauwe plekken en flink wat spierpijn (Tino probeerde me overeind te sjorren aan mijn armen) tot gevolg. Gelukkig is alles goed afgelopen, maar ik ben wel de hele week stijf geweest. Gelukkig gaat het nu weer een stuk beter. Een beetje rust op zijn tijd is ook niet erg.

Morgen gaan we dan voor het eerst naar noorse les. Ben heel benieuwd! Ik hoop dat we veel converseren (lekker kletsen in het noors dus), daar hebben we wel het meest behoefte aan.