Nog meer kijkers!

Het gaat lekker! Gisteren de 2e bezichtiging gehad, nog geen reactie. Morgen bezichtiging nummer 3 en a.s. maandag 3 januari bezichtiging nummer 4.
Gisterenavond is Matjo's oudste vriend Hans op visitie geweest. Hans woont al zo'n 25 jaar in de V.S. en we hadden zo'n 14 jaar geen contact meer gehad. Afgelopen zomer is het contact via Facebook weer hersteld en gisteren zat hij hier weer gezellig op de bank. Heel vertrouwd, die 14 jaar vielen helemaal weg.
A.s. vrijdagmiddag komen ons zeer dierbare vrienden uit de Achterhoek weer langs, ik verheug me er erg op, want het is altijd beregezellig als we elkaar weer zien.
De kerstdagen hebben we gezellig met z'n viertjes doorgebracht. Dat hadden we echt nodig, even een paar dagen rust. Loreena en ik hadden ons gezellig opgedoft.

 

Verder moet ik veel werken bij de Woonboulevard, waar het drukke dagen zijn. Is helemaal niet erg, want dan is de dag zo om.

En nu op naar 2011!

Volgende bezichtiging

Afgelopen maandag nog even bij de makelaar langs geweest. Het blijkt dat de mensen die vorige week vrijdag ons huis hebben bezichtigd, zo enthousiast waren dat ze hun eigen huis gelijk in de verkoop doen, in de hoop dat, zodra hun huis verkocht is, ons huis nog in de verkoop is. Geeft wel een goed gevoel, als mensen zo enthousiast zijn over je huis. Verder dacht de makelaar dat het nu even rustig zou zijn, omdat mensen meer met kerst en de sneeuw bezig zijn en niet direct met het bezichtigen van huizen.

Maar gisteren eind van de middag belde de makelaar dat we volgende week dinsdagmiddag om 16.00 uur weer een bezichtiging hebben! Blijkbaar hebben we dus echt een heel leuk huis. Gelukkig is maandag iedereen thuis, dus kunnen we er met z'n vieren tegenaan om het huis weer helemaal spik en span te maken. Dat scheelt een heleboel stress.

Maar eerst de kerst. Vanavond ga ik zingen met het BZB Vocaal Ensemble, waar ik dus ook in zit, tijdens de kerstnachtdienst in de Martinuskerk in Halsteren. Morgenavond gaan we lekker gourmetten met z'n viertjes en daarna de cadeautjes onder de kerstboom uitpakken en naar een kerstfilm kijken. Misschien dat we 's middags nog even op de koffie gaan bij mijn moeder, als we daar zin in hebben. We houden het lekker rustig, want volgende week wordt weer druk genoeg.

Matjo heeft een plan van aanpak opgezet betreffende het hele sollicitatieproces. In januari gaan we in ieder geval de diploma's laten vertalen. Verder kijken we nu geregeld op de vacaturesites in Noorwegen om ons te orienteren. We hebben afgesproken dat Matjo in eerste instantie een baan gaat zoeken en ik, zodra we in Noorwegen zitten, voorlopig thuis blijf om in de eerste periode de kinderen op te vangen en te helpen met hun noors. Vooral voor Loreena zal dat best moeilijk worden, denken we. Maar misschien dat het ook allemaal heel erg mee gaat vallen. De tijd zal het leren.

De 1e kijkers

De 1e kijkers zijn vanmiddag geweest. Vplgens de makelaar waren ze enthousiast, maar ze moeten eerst hun eigen huis verkopen. Daarna willen ze graag verder met ons huis.
Op zich dus wel positief, zo snel al kijkers en die zien het huis ook zitten. Jammer dat ze eerst hun eigen huis moeten verkopen, want dat kan best wel even duren.
Wie weet, zijn er nog wel meer mensen die belangstelling hebben. We horen maar al te vaak dat we een leuk huis hebben in een leuk straatje.

Het was best wel stressen om het huis helemaal spik en span te krijgen. Je leeft er toch met z'n vieren in, samen met 3 katten en een hond. Het is gelukt, want de makelaar maakte een compliment dat het er allemaal keurig uitzag en dat ik goed m'n best had gedaan. Bij de volgende bezichtiging ga ik een plan de campagne opstellen, waarin we allevier een steentje bij gaan dragen.

Woeps!

Vanmiddag tegen 2 uur kreeg ik telefoontje van de makelaar: a.s. vrijdag om 14.00 uur komen er mensen kijken naar ons huis. Woeps! Ik kreeg gelijk de zenuwen! Dat wordt dus flink poetsen en opruimen a.s. donderdag en vrijdagmorgen.
Het is de bedoeling dat ik er niet bij ben en ook Balto moet het huis uit. Aangezien Loreena om 13.00 uur uit is, ga ik haar ,samen met Balto, ophalen en gaan we een eind wandelen in het bos bij Bergen op Zoom en wat drinken bij 't Appeltje. We krijgen een berichtje zodra de bezichtiging afgelopen is.
Ik vind het heel spannend! Misschien komen ze gewoon kijken en verder niks, maar ze kunnen ook zomaar een bod doen. Dan gaat alles wel heel snel! Nou ja, we zien het wel.

Huis op internet

Jawel, ons huis staat nu officieel via de makelaar op internet. Kijk op www.leunis.nl onder aanbod of op funda: www.funda.nl/koop/tholen/huis-83345186-kruittorenstraat-15. En nu is het afwachten.

We komen allemaal weer een beetje tot rust, gelukkig. Ik heb eindelijk weer de tijd en de rust om de kinderen met huiswerk te helpen, want dat is er de laatste maand niet meer van gekomen. Tino laat de school en het huiswerk op dit moment een beetje gaan, omdat hij het idee heeft dat hij nu toch niet meer zijn best hoeft te doen, omdat we naar Noorwegen gaan. Helaas voor hem gaat die vlieger niet op. We proberen hem duidelijk te maken dat zijn schoolresultaten hier ook van invloed zijn in Noorwegen.

Verder geen ontwikkelingen. Ik kom nu meer toe aan het Noors leren. En we zijn ons aan het orienteren op de vakantie in maart. Waarschijnlijk gaan we naar Tuddal/Rjukan. Tuddal ligt in de gemeente Hjartdal. In januari is er de Scandinaviedag van Placement, waar o.a. ook de gemeente Hjartdal aanwezig is. Het is de bedoeling dat Matjo dan een afspraak maakt voor een rondleiding tijdens onze vakantie.

Huis te koop!

Jawel, het is zover. Sinds afgelopen donderdagmiddag staat ons huis officieel te koop. De makelaar heeft een echt heus te koop bord op het raam geplakt. Wel even een gek gevoel, we hebben bijna 18 jaar in dit huis gewoond en zijn de eerste bewoners.

Een beroepsfotograaf heeft mooie foto's van de binnen- en buitenkant van ons huis genomen voor de verkoopbrochure. Deze is als alles goed gaat eind volgende week gereed. Dan komt ons huis ook op Funda en in de etalage van de makelaar te hangen.

De makelaar was zeer enthousiast over de parketvloer. Hij vond het een hele metarmorfose, ook omdat we het boekenrek dat de kamer en keuken in 2en deelde, weggelaten hebben. Het is allemaal een stuk ruimtelijker geworden.

En nu is het afwachten: wanneer komen er kijkers en wanneer gaat het huis daadwerkelijk verkocht worden. We kunnen het nu even wat rustiger aan doen, en dat is wel nodig ook. Zelfs Matjo voelde zich opgejaagd, en dat is toch wel heel zeldzaam. Als er iemand is die zich niet snel druk maakt en zich laat opjagen, is het mijn man wel!

We gaan ons nu storten op het goed spreken van het noors en in januari beginnen we met solliciteren. In maart staat dus een weekje vakantie gepland in Noorwegen. Het ziet er naar uit dat we naar het Hjartdal gaan. Dit is 1 van de 2 gemeentes waar we graag zouden willen gaan wonen. De andere gemeente is Stor-Elvdal, deze ligt in het oosten van Noorwegen. Hier zijn we afgelopen zomer geweest en hebben daar ook met een aantal noren gesproken. Het Hjartdal zijn we doorgereden en dit gebied sprak ons ook erg aan. We hopen in maart a.s. ook hier een aantal noorse gemeentefunctionarissen te spreken. Matjo en de kinderen gaan 22 januari a.s. naar de Scandinaviedag van Placement. Ook hier zijn allerlei noorse gemeentes aanwezig.

Zodra de foto's van ons huis er zijn, probeer ik er een paar op dit blog te plaatsen.

"Nieuwe" parketvloer

De vloer is klaar. Vanmorgen om 7.45 uur stonden de mannen van Telewood vloeren voor de deur en om 14.30 uur was de klus geklaard. We waren rijkelijk aan de laten kant om de vloer opnieuw te laten behandelen en dat was vooral in de keuken goed te zien. Ook hebben we in het verleden een kat gehad, die plaste op plaatsen waar dit niet de bedoeling was. Ook die plekken waren helaas heel goed te zien. Nadat de vloer helemaal kaal was geschuurd, kwamen de mannen met het voorstel om i.p.v. blanke olie, de vloer te behandelen met antiekolie. Dit zou zorgen voor een donkere kleur, waardoor die hele kale plekken en die plekken van de kattenurine of helemaal weg zouden vallen of veel minder op zouden vallen.

Dit was wel even helemaal omschakelen. We waren natuurlijk uitgegaan van een lichte vloer en dit zou heel anders worden. Ik had er gewoon buikpijn van. Maar na een intensief telefoontje met Matjo hebben we toch besloten voor de donkere antiekkleur te gaan. En het resultaat mag er wezen! De vloer is niet zo donker geworden als ik in eerste instantie gedacht (en gevreesd) had en ik moet zeggen: ik vind het erg mooi geworden.

De rest van de dag en morgen de hele dag leven we even boven, want we mogen er minimaal 24 uur niet over lopen. Maandagavond komen de meubels er weer in, ben heel benieuwd hoe het eruit zal gaan zien.

Lege woonkamer

Morgen is het dan zover, dan wordt onze parketvloer opnieuw geschuurd en dit keer in de olie gezet. De woonkamer is nu bijna helemaal leeg. Afgelopen maandag hebben Matjo en mijn jongste broer alle meubels weggehaald. Vanmiddag heb ik de laatste dozen naar boven gesjouwd en vanavond gaat dan de tv en de meditatiekussens naar boven. De koelkast verhuisd tijdelijk naar de schuur, net als de katten. Balto heb ik vanochtend naar zijn pension gebracht. Straks nog even een tas met eten (droogvoer) voor het weekend vullen en boven neerzetten.

Gisterenavond met de makelaar de offerte doorgesproken. Volgende week donderdagmiddag worden er foto's van ons huis genomen en dan kan het huis in de verkoop. Het enige wat aan het huis nog moet gebeuren is de rotte balk aan de voorkant. Als alles meezit gebeurt dit de week voor kerst. Dan moet het niet vriezen, anders gaat dat feest niet door. Ik heb iemand in Hoogerheide gevonden die dit voor ons kan doen.

Ik zal blij zijn als het huis te koop staat, de drukte begint mij en ook de rest van het gezin een beetje op te breken. Al die klussen moesten natuurlijk tussen de gewone werkzaamheden door gebeuren. En alles kost toch altijd weer meer tijd dan je in eerste instantie had gehoopt of verwacht. Gelukkig weten we waar we het voor doen.

Tino blijkt overigens geen scoliose te hebben. De scheefstand bleek aan een beenlengteverschil van 1,5 cm te liggen. 8 december a.s. hebben we daarom een afspraak met de podoloog, eens kijken of hij daar wat aan kan doen.

Hijgpuf

Op dit moment ben ik druk bezig met inpakken. Alle kasten in de woonkamer moeten leeg, want a.s. maandagavond komt mijn jongste broer met het busje van zijn schoonvader en dan gaan alle meubels voor een week naar het kantoor van Matjo.

Matjo heeft overigens afgelopen zaterdag nog de slaapkamer van Tino voorzien van laminaat. Het is nu een frisse kamer geworden, het laminaat ligt keurig netjes. Goed gedaan Matjo!

We weten nu waar Ricky is. De kinderen vonden het afgelopen zondag welletjes en zijn posters op gaan hangen in de buurt met daarop dat onze zwarte kater vermist was. Een uur nadat de laatste poster opgehangen was, ging de telefoon. Het bleek een man te zijn die dicht bij ons in de buurt woont. Hij vertelde dat er al weken een zwarte poes bij hem kwam, hij had medelijden met de poes, omdat hij dacht dat het een zwerver was. Dus de poes kreeg lekker te eten van hem. Volgens zijn buurvrouw was de poes geen zwerver, omdat je hem zo makkelijk aan kon halen. De man wist niet goed wat hij met de poes aan moest en toen las hij de poster van de kinderen.

We zijn direct gaan kijken, en inderdaad, het was Ricky! Helaas wilde hij niet opgepakt worden en rende hij snel terug de schuur in. Afgelopen woensdag heb ik een poging gedaan hem met worstjes te lokken. Dat lukte heel aardig. Hij tippelde braaf achter me aan en om de twee, drie meter kreeg hij weer een worstje. We waren bijna bij de voordeur, die ik uit voorzorg open had laten staan, toen de buurman eraan kwam met zijn hond. En weg was Ricky weer! Ik krijg er wat van! Ik doe nog 1 poging en anders mag Ricky wat mij betreft lekker bij die meneer blijven! Hij wordt daar goed verzorgd en zelfs verwend. Volgens mij heeft hij het daar beter dan bij ons, met die drie andere kattekoppen die hier rondlopen.

A.s. zondagmiddag vieren we de verjaardag van Tino, hij wordt a.s. maandag 15 jaar. En volgende week woensdagavond komt de makelaar lekker meeloungen met ons (in onze lege huiskamer met allemaal kussens op de grond) en spreken we de offerte door.

Verder nog een paar kleine tegenvallers: Tino blijkt een lichte scoliose in zijn rug te hebben. Dit is een S-bocht in de wervelkolom. Die heb ik zelf ook. Het is niet ernstig, tenminste bij mij niet, maar kan wel heel lastig zijn en je komt er nooit meer vanaf. En Loreena blijkt waarschijnlijk dislexisch te zijn. Haar mentor belde en vertelde dat ze een aantal testjes met Loreena had gedaan. Daar kwam niet echt duidelijk uit naar voren dat ze dyslexie had, maar ze heeft wel veel moeite met spelling. Haar Engels is heel slecht en ook spelling Nederlands gaat niet goed. Om een echte diagnose te krijgen, moet ze dus een uitgebreide test doen. Helaas gaat dit heel veel geld kosten. Na wat navraag gedaan en info opgezocht te hebben, bleek dat dat zo'n 800 euro gaat kosten. De zorgverzekering vergoedt dit niet. Daar vertelden ze me wel, dat veel mensen daarom kiezen voor bijles. Dus ben ik naar mijn buurvrouw gestapt. Die geeft bijles/huiswerkbegeleiding en daar is Loreena een jaar of 3 geleden ook geweest voor ook spelling en lezen. Morgen kan Loreena al bij haar terecht. Op school krijgt Loreena ook extra spellinglessen. We gaan dus eerst maar kijken of dit werkt, voordat we een dure test laten doen.

Parketvloer

26 november a.s. laten we onze parketvloer schuren en vervolgens in de olie zetten. Dit gaat een dag duren, daarna moet het 2 dagen intrekken en dan kunnen alle meubels er weer in. Dit betekent dus dat we deze week alles gaan inpakken in de woonkamer en keuken. Maandagavond 22 november komt mijn jongste broer waarschijnlijk met een busje van zijn schoonvader (we horen dit weekend of hij het busje kan lenen). Hij en Matjo gaan dan alle meubels naar het kantoor van Matjo brengen, waar we de spullen een week op kunnen slaan.

Toen de makelaar geweest was, heb ik twee opdrachten gezet op werkspot.nl. Eentje voor de parketvloer en eentje voor het raamkozijn aan de voorkant. Bedrijven/mensen kunnen dan bieden op een opdracht. Bij de opdracht voor het parket regende het biedingen, dus dat was in 1 dag bekeken. Voor het raamkozijn heb ik nu 3 biedingen binnen. Ik bel morgen eerst de schoonvader van mijn jongste broer (die is aannemer), om te vragen of hij een prijsje wil maken voor deze opdracht. Als dat niet het geval is, ga ik verder met 1 van de andere bieders.

Vrijdagavond lag de taxatie van de makelaar al in de brievenbus. We gaan het huis verkopen via Leunis Makelaardij in Tholen voor 200.000 euro. We hadden zelf ook dit bedrag in ons hoofd, dus we waren erg blij met zijn taxatie. Binnenkort zet ik wat foto's van ons huis op deze blog.

Hier een foto van onze woonkamer, met onze kale parketvloer. De vloer is behoorlijk donker geworden en de dame van het bedrijf dat de vloer komt doen, zei me dat ik een heel andere vloer zou krijgen als alles gedaan is.

Huis te koop?

Vandaag is de makelaar langsgeweest. We waren zijn vierde klant in de afgelopen vier jaar die naar Noorwegen gaan. Hij heeft ons hele huis bekeken en gaat nu een waardetaxatie maken en een offerte.Over het algemeen genomen ziet ons huis er goed uit. Er zijn echter 2 minpuntjes(-ten):
Sinds een week of 2 weten we dat de onderbalk van het raamkozijn aan de buitenkant voor rot is. Matjo had het nog netjes geschilderd en toen leek er nog niks aan de hand te zijn. Maar helaas..... een paar weken na zijn schilderwerk bleek het toch mis te zijn. Die balk moet dus nog vervangen worden.
En verder onze parketvloer: die ziet er eerlijk gezegd niet uit. Hij ligt er nu ruim 14 jaar en moet nodig opnieuw geschuurd en gelakt worden. De makelaar vertelde dat het voor de verkoop wel beter is als de vloer nog opnieuw geschuurd en gelakt wordt. Tja, dat wisten wij natuurlijk ook stiekem wel, maar het is een behoorlijk karwei en er hangt waarschijnlijk ook een "leuk" prijskaartje aan. Dus de komende week ga ik maar eens offertes opvragen bij verschillende parketboeren.

Ricky
Ricky is ondertussen voor de 1e keer gevaccineerd tegen hondsdolheid en gechipt. Helaas is hij vervolgens weer weggegaan en we hebben hem sindsdien niet meer teruggezien. Ik denk dat hij een betere baas heeft gevonden.
De andere 3 katten hebben afgelopen maandag hun 2e vaccinatie tegen hondsdolheid gehad en we hebben Balto ook maar gelijk meegenomen. Het ging niet echt van een leien dakje, want Schuddekop had niet veel zin om in haar vervoersmand te gaan.

Kleding voor Noorwegen
Bij Bever Zwerfsport was er een aanbieding voor heerlijk dikke outdoor jassen. Matjo en ik hebben er allebei eentje aangeschaft. Ook Loreena heeft ondertussen een lekker dikke wind- en waterbestendige winterjas. Die van haar hebben we bij de Boerenbond gevonden.

Verder zijn we voorzichtig plannen aan het maken om in maart 2011 nog een keer op vakantie naar Noorwegen te gaan. We weten nog niet precies naar welk gebied: of het Hjartdal of Stor-Elvdal. In 1 van deze gemeentes willen we gaan wonen. Welke het precies wordt, hangt af van waar we werk kunnen vinden.

Ricky

Jawel, Ricky is er weer! Gisterenavond zat hij voor het raam. Ik laat hem maar weer een tijdje binnen, ik weet niet zo goed wat ik ermee aanmoet. Als ik hem weer naar buiten laat, is hij misschien weer dagen weg.

Straks ga ik mijn huiswerk voor de noorse cursus doen. Vanavond heb ik weer les. Gisteren kwam het leerboek Noors binnen, geschreven door G.A. Piebenga, uitgegevendoor de Universitaire Pers Leiden. Dit boek is bijna niet meer te krijgen. Ik heb nog een exemplaar te leen van een vriendin. Toen ik dit boek meenam naar de noorse les, werd mijn lerares helemaal enthousiast. Ze vertelde dat ze al jaren naar dit boek op zoek was, maar dat het nergens meer te krijgen was, ook tweedehands niet. Toen ik begin deze week op zoek was naar een ander boek, kwam ik bij bol.com dus tweedehands dit leerboek tegen. Gelijk besteld natuurlijk en gisteren was het binnen. Een heel handig boek over de grammatica in het noors.

Gisteren weer lekker geruimd. Er staan 2 zakken klaar met poppen en poppenkleertjes, in goede staat. Als er iemand is die ze wil hebben, laat het maar weten! Anders bel ik binnenkort de kinderopvang of zij er wat mee kunnen doen. Er staan ook nog een paar dozen boeken klaar voor de Wereldwinkel. Verder de slaapzakken in van die vacuumzakken gedaan en ik heb weer meer ruimte nu! A.s. zaterdag gaat Matjo het plafond in Loreena haar kamer witten. Dan alleen nog de radiator in de badkamer vernieuwen en dan kan ik aan de grote schoonmaak beginnen.

Zo, nu eerst een kop koffie en dan snel aan de studie!

Informatiedag 16 oktober

Afgelopen zaterdag zijn we naar Zenderen in Twente geweest voor een informatiemiddag van Placement. We zijn weer een heleboel wijzer.

We kregen eerst een lezing over het onderwijs in Noorwegen. Tino en Loreena gaan in Noorwegen naar de ungdomsskole, vergelijkbaar met het middelbaar onderwijs hier. En daar houdt ook elke vergelijking op. Kinderen van alle niveau's zitten daar bij elkaar in de klas. De klassen hebben niet meer dan ongeveer 18 kinderen maximaal. De kinderen krijgen ook allemaal dezelfde stof aangeboden. Er is veel individuele aandacht. Als een kind niet mee kan komen, krijgt hij dus extra aandacht van de leerkracht of de onderwijsassistent. Ieder kind krijgt ook dezelfde toets aangeboden. De cijfers die het kind kan halen varieren van 1 t/m 6. Dit wil niet zeggen dat als je een 2 haalt, je het niet goed hebt gedaan. Deze cijfers geven alleen de niveau's aan. Zitten blijven kun je dan ook niet. Verder is er nultolerantie wat betreft pesten. Hier wordt heel streng op gecontroleerd door alle leerkrachten. Wordt er pestgedrag geconstateerd, dan wordt hier direct actie opgenomen d.m.v. klasgesprekken e.d. Ook de zogenaamde 'labelcultuur' (merken) bestaat daar niet. Het maakt daar niet uit of je met dure Nikeschoenen of schoenen van de Schoenenreus aanloopt. Ieder kind hoort erbij. Er wordt ook heel veel aan natuurbewustzijn gedaan. Ook het brugwuppen plagen bestaat daar niet. Het komt regelmatig voor dat bijvoorbeeld de hele school gaat skieen. De 16-jarigen zijn dan verantwoordelijk voor de 6-jarigen.

Noorse kinderen gaan voor het eerst naar school als ze 6 jaar zijn en komen dan in klas 1. Ze blijven op dezelfde school tot dat ze 16 zijn, ze zitten dan in klas 10. Het komt ook voor dat de school wel gesplist is in lager en middelbaar onderwijs, maar dan staan de scholen wel naast elkaar.

Wij vonden dit hele verhaal super positief. Ook Tino zag het helemaal zitten. Loreena was niet meegegaan, omdat ze een verjaardagsfeestje had.

De volgende lezing ging over wonen en werken in Noorwegen. De meeste dingen die verteld werden, wisten we al. Er werd met nadruk geadviseerd om eerst een huis te huren en dan op het gemak rond te kijken voordat je een huis koopt. Het kan bijvoorbeeld gebeuren dat je een prachtig optrekje ziet in de zomer. In de winter blijkt dan dat het huis de hele winter in de schaduw ligt, omdat de zon niet boven de nabijgelegen berg komt. Ook werd er met nadruk verteld dat je eerst noors moest leren, voordat je gaat emigreren. Nou, dat lijkt ons nogal logisch.

De laatste lezing ging over de risico's en valkuilen van emigratie. Met kinderen in de leeftijd van 12 tot 16 jaar emigreren is dus een risico. Daar waren we ons al van bewust. Er werd ook gezegd dat het beste is dat in het begin 1 van de ouders werkt en de andere ouder voorlopig thuis blijft om de kinderen goed te kunnen opvangen en begeleiden. Een raad die we goed in ons oren knopen!

Matjo heeft vorige week zijn intensieve week noors gehad. Hij gaat eind januari de vervolgcursus (niveau A2) doen. Ik ga nu dus 1 x in de 2 weken voor de cursus noors voor gevorderen naar Essen.

Vorige keer vertelde ik dat onze kater Ricky weg was gelopen. Vrijdagavond was hij weer terug! We hebben hem het hele weekend binnen gehouden, zodat we afgelopen maandagavond ook met hem naar de dierenarts konden. Het vervoer in de transportmand kon hij niet bepaald waarderen! Hij ging behoorlijk te keer. Bij de dierenarts ging het gelukkig wel allemaal goed, dus is hij nu ook gechipt en heeft zijn 1e hondsdolheidinenting gehad. Alleen ......... hij is hem weer gesmeerd! Ik heb zo het vermoeden dat hij bij iemand anders in huis zit. Erg balen! Ik hoop dat hij voor 7 november weer terug is, want dan krijgt het hele spul de 2e hondsdolheid injectie. Zodra hij terug is, probeer ik hem 2 weken binnen te houden. En als hij dan weer wegloopt, tja, dan weet ik het ook niet meer!

Katten bij de dierenarts

Vandaag zijn we, Tino, Loreena en ik, met 3 katten naar de dierenarts geweest. Met Adiza, Schuddekop en Luna. Ricky hebben we vrijdag voor het laatst gezien. Het komt wel vaker voor dat hij een paar dagen wegblijft, dus we hebben nog hoop dat hij terugkomt.

Het viel alleszins mee bij de dierenarts. Ik had vorige week een vervoersbox van de dierenarts mogen lenen, dus de poezen konden alledrie in een aparte box. Ze zijn nu alledrie ingeent tegen hondsdolheid en Adiza en Schuddekop zijn nu ook gechipt. Zelfs Schuddekop gedroeg zich voorbeeldig!

A.s. zaterdag is het dus de informatiedag van Placement in Zenderen. Loreena wil niet mee, ze heeft zojuist een uitnodiging voor een feestje gekregen van een vriendinnetje. Aan de ene kant vind ik het vervelend haar weer alleen achter te laten of bij mijn moeder te brengen, maar aan de andere kant: als ik haar dwing, krijgt ze misschien nog meer weerstand om naar Noorwegen te gaan. Ze is er toch al niet enthousiast over. Het enige leuke aan de emigratie is de belofte dat ze een paard krijgt. Dus laat ik haar maar naar het feestje gaan.

Ik hoop a.s. zaterdag weer flink wat wijzer te worden over het onderwijs in Noorwegen. Ik wil graag weten hoe dat zit met examens op de Ungdomskole (voortgezet onderwijs) en de aansluiting op de vidergaende skole. En ook hoe ze omgaan met niveauverschillen. Tino volgt vmbo-basis met lwoo en Loreena zit nu op mavo/havo/vwo. Da's toch wel een verschil.

Het grote kattenplan deel 2

Juist, zonet naar de dierenarts geweest met Adiza. Bleek dat ik van te voren had moeten bellen i.v.m. het chippen. Dus Adiza is nog niet ingeent of gechipt. Maar de dierenarts heeft me wel een heleboel informatie gegeven.

Hij adviseerde om de katten 2 x in te laten enten tegen hondsdolheid, omdat het regelmatig voorkwam dat de 1e enting niet pakt. Als er dan na 4 maanden een bloedproef wordt gedaan, blijkt dat er niet voldoende antistoffen in het bloed zitten en kun je weer opnieuw beginnen. Dat kost veel tijd en veel geld. Stel je voor dat we in mei (ik noem maar even wat) naar Noorwegen kunnen en de periode tussen 2e enting en bloedproef (4 maanden) is nog niet voorbij. Dan hebben we dus een probleem, want dan kunnen de katten nog niet mee.

Ik heb nu een afspraak gemaakt voor a.s. maandagavond. We gaan proberen alle 4 de katten tegelijk (!) mee te nemen. Ik heb van de dierenarts een extra vervoersmand meegekregen. Misschien dat ik er nog een van de buurvrouw leen.

Het gaat trouwens een hele hoop geld kosten. Alle 4 de katten moeten 2x een inenting tegen hondsdolheid hebben. Een inenting kost 23 euro, dus totaal 184 euro. Balto (onze geweldige hond) heeft maar 1 inenting nodig, omdat hij al eerder is ingeent tegen hondsdolheid, dus nog een keer 23 euro, is totaal 207 euro voor de inentingen tegen hondsdolheid.
Het chippen kost 32 euro per dier, 3 katten moeten gechipt worden, dus 96 euro totaal.
Dan de bloedproeven na 4 maanden, 5 x (alle 4 de katten en Balto) 50 euro, wordt 250 euro.
Totaalbedrag van dit hele verhaal: 553 euro. Nu weet ik tenminste waarvoor ik ga werken!




Onze hond Balto.

Noors spreken en het grote kattenplan.

Afgelopen donderdag was ik bij een vriendin. Zij komt al vanaf 1985 elke zomer in Noorwegen met haar man. Daar werkten ze dan gedurende een aantal weken in een noors ziekenhuis. Toen zij hoorde van onze plannen, leek het haar een leuk idee om samen noors te kletsen. Afgelopen donderdag zouden we dat voor de eerste keer doen.

Toen ik aankwam bij haar huis, waar ik nog niet zo heel vaak was geweest, stond er een vreemde dame in deuropening. Ik dacht eerst dat ik verkeerd was, dus vroeg ik haar of ik toch wel op het goede adres was. De dame bleek geen nederlands te spreken, maar engels. En ik bleek op het goede adres te zijn.

Wat was er nu aan de hand? Heel toevallig (toeval bestaat niet) bleek de noorse overbuurvrouw van mijn vriendin over te zijn. Dus kon ik gelijk met een echte noorse praten!

Nou, dat bleek nog niet zo simpel te zijn. Ik moest me echt heel goed concentreren om haar uberhaupt te verstaan. En noors praten bleek een hele klus te zijn. Er kwam weinig zinnigs uit mijn mond. Maar ik ben wel weer een heleboel wijzer geworden over de manier van leven in Noorwegen. De dame uit Noorwegen heette Anne en zij vond Noorwegen het mooiste land dat er is. Ze vertelde dat op in dit jaargetijde het net lijkt of de lucht vol zit met kristallen. Ik vond het een prachtige omschrijving en begreep wel wat ze bedoelde. Toen wij in Noorwegen waren, had ik ook wel dat gevoel.

Nu het grote kattenplan.

We hebben 4 katten:

Ricky, onze stoere zwarte en heel lieve kater van 7 jaar oud.

Adize, onze gezellige dikkerd van 9 jaar oud.

Schuddekop, onze psychotische poes van 2,5 jaar oud en

Luna, onze lapjespoes, die we afgelopen mei uit het asiel hebben gehaald, ook 2,5 jaar oud.

Alleen Luna is gechipt. De andere katten niet. En als ze mee moeten naar Noorwegen moeten ze dus allemaal gechipt en ingeent zijn tegen hondsdolheid. En dat moet minimaal een half jaar voor vertrek gebeurd zijn. Dus moeten ze allemaal naar de dierenarts. Dat wordt nog wat. Want Ricky en Schuddekop houden niet zo van de vervoersmand. Dat wordt een dikke trui aantrekken en ovenwanten aan, want die zal ik niet zonder slag of stoot de mand in krijgen.

Het plan is om elke week met een kat richting de dierenarts te gaan. Gelukkig werk ik ook, als verkoopster en als blokfluitlerares, want dat geld zal ik hard nodig hebben!

Deze week begin ik met de makkelijkste kat: Adiza. Hieronder een foto van onze gezellige dikkerd.

Druk, druk

Vorige week vrijdag was de laatste dag van de snelcursus noors. Ik ben een eind gekomen. Ver genoeg om in te kunnen stappen bij de cursus voor gevorderden. Deze is om de week op de donderdagavond. De eerstvolgende avond is 7 oktober a.s. Voor deze datum moet ik nog wel 3 lessen huiswerk maken en doormailen, dus ik moet nog wel even doorbuffelen. Want deze week gaat de normale gang van zaken weer gewoon door. Zoals gisteren eerst Balto de hond naar de trimsalon brengen, dan door naar Bergen op Zoom om Loreena van school te halen, want die kreeg een blokjesbeugel onderen. Daarna Loreena weer op school afgezet, terug naar Tholen voor een snelle bak thee en een mailcheck en toen Balto weer opgehaald. Tegen de tijd dat ik weer terug was, was er een flinke hoofdpijn doorgebroken, die in de loop van de middag alleen maar erger werd. Dus lag ik lekker 7 uur in bad en om half 8 in bed. Vandaag gaat het gelukkig een stuk beter!
Vanmorgen ben ik begonnen met het schilderen van het kozijn in de keuken. Morgenmiddag maak ik het af en dan nog de gang schilderen en dan is het binnen bijna klaar. Het eind komt in zicht! Dan kan ik Matjo gaan helpen met de buitenkant, want dat eind is nog niet helemaal in zicht. De voor- en achterdeur moeten nog gedaan worden en de dakkapel achteren.
Maar goed, ik ga nu eerst mijn huiswerk maken en dan me nog eens lekker maken bij www.finn.no waar ook een heleboel leuke huizen te koop staan!

Halverwege de snelcursus noors

Poeh, dat valt niet mee! Afgelopen maandag en dinsdag van 10 tot 15 uur les gehad van Carin, vandaag was het studiedag en morgen en vrijdag nog 2 dagen les. Vanmorgen een uurtje of 3 ijverig gestudeerd en nu vanavond nog even. Tussendoor nog gezellig blokfuitles gegeven van half 2 tot 5 uur. En ook nog even wat aan het huishouden gedaan vanochtend, anders wordt het wel een hele grote bende hier, met een hond die flink in de rui is! Van gezond eten komt even niets deze week!

De grammatica is best even moeilijk, maar ik begin het een en ander door te krijgen. Maar ik ben er nog niet! Heb net nog een opstel moeten maken. Dat viel niet mee, ik kreeg met moeite een half A4tje vol.

De snelcursus noors bij noorsonline.be bevalt goed. Het is een op een, dus het tempo is behoorlijk hoog. Wat ik niet erg vind. Ik leer veel, maar ik merk dat ik geen 15 meer ben. Het duurt wat langer voor alles in mijn hoofd zit. Volgens Carin is het geen probleem dat ik hierna instap bij de cursus voor gevorderden. Dus dat valt weer mee.

Vandaag nog een noors-nederlands woordenboek besteld en het boekje "Een leidraad voor gewoonten en etiquette in Noorwegen" (ISBN 978-90-389-1899-0). Hierin staan bijv. dingen beschreven die in Nederland heel gewoon zijn, maar die in Noorwegen juist heel onbeleefd zijn. Lijkt me dus een zeer handig boekje, als je in Noorwegen wilt gaan wonen!

Noorse les

Wat ons in ieder geval heel duidelijk is geworden tijdens onze vakantie, is dat het heel belangrijk is om je in het Noors te kunnen uitdrukken. Dus zijn we gaan zoeken waar we lessen kunnen gaan nemen.

Matjo gaat in de week van 11 oktober 5 dagen lang, 6 uur per dag een intensieve cursus volgen bij Noorsonline in Den Bosch.

Ik begin 20 september met een snelcursus van 4 dagen van 10 tot 15 uur in Essen, Belgie bij Noorsonline.be. Daarna kan ik gelijk instappen bij de cursus voor gevorderden. Deze is om de week op de donderdagavond. En dan wil ik ook nog vragen of ik de conversatielessen kan volgen. Die zijn om de week op de maandagavond. Dus dan moet het toch wel gaan lukken om het noors snel onder de knie te krijgen.

Afgelopen week was een drukke week, de kinderen gingen weer voor het eerst naar school. Loreena voor het eerst naar de middelbare school, dus dat was heel spannend allemaal. Ik heb deze week dinsdag, woensdag en donderdag gewerkt en ook morgen moet ik nog werken. Gelukkig is het volgende week wat rustiger. Even bijkomen en het huis schoonmaken, want die week daarop wordt het weer druk: dan begint de snelcursus Noors.

Nog meer positieve reacties

Vandaag het nieuws verteld aan mijn moeder en aan mijn dameskoortje. En weer allemaal positieve reacties.
Meiden van het BZB Vocaal Ensemble: bedankt voor jullie positieve reacties op mijn toch wel heftige nieuws! Dat deed me erg goed!
En die lieve mams van me, die had direct allerlei visioenen van leuke vakanties in Noorwegen. En als we in Nederland zijn, dan kunnen we bij haar bivakkeren.

Ik kreeg van iemand de vraag hoe dat nou ging, met 2 van die pubers achterin de auto. Nou, ik moet zeggen, dat viel soms niet mee. De ene vindt het geweldig om reacties uit te lokken en de andere kan helemaal niets hebben. Dus dan krijg je wel een beetje idee hoe gezellig dat soms was, achterin. Zo gezellig, dat we regelmatig gewisseld hebben van plaats. Dan gingen Matjo of ik achterin en 1 van de pubers voorin.

De vakantie is nu toch echt afgelopen. Morgen moet Tino weer naar school en Loreena is woensdag aan de beurt. Dat wordt weer vroeg uit onze bedjes, helaas.

Verder kwam ik tot de ontdekking dat ik nodig wat sportieve kleding aan moet gaan schaffen. Ik heb een kast vol met mooie rokken en jurken en maar heel weinig broeken. Vandaag heb ik mijn oude fleecetrui van Human Nature uit het jaar 0, formaat tent, vervangen door een heerlijk knuffelig damesbuitensportvest van de BoerenBond. Volgende maand eens gaan kijken voor een goede spijkerbroek.

Positieve reacties

We zijn nu langzamerhand familie en vrienden, die nog van niets wisten, aan het vertellen wat we allemaal van plan zijn. Afgelopen week was mijn zus aan de beurt. Ik vond het best wel spannend, want ik had geen idee hoe ze zou reageren. Ze was superenthousiast, toen ik het vertelde! "Als dit jullie droom is, dan moeten jullie ervoor gaan", zei ze. Super! Dankjewel lieve zus, voor je positieve reactie!

Matjo heeft het vandaag aan zijn vader en een andere broer verteld. En ook zij reageerden heel positief! Zijn vader zei: "Als je denkt dat je hier beter van wordt, dan moet je het doen". En ook mijn zwager en schoonzus bleken hartstikke positief. Geweldig, dat is echt een pak van ons hart! Want we zagen daar best wel tegenop.

Nu zijn mijn ouders nog aan de beurt om ingelicht te worden en nog twee broers. En mijn dameskoortje, die weten het ook nog niet.

Vakantie in Noorwegen deel 3

Zondag 22 augustus zijn we naar het Osterdal gereden. We hadden daar een huisje geboekt in Elverum, bij een Nederlands stel dat 5 jaar geleden naar Noorwegen is geemigreerd.

We zijn via het Folldal en het gelijknamige plaatsje naar het Osterdal gereden. Folldal ligt tussen Hjerkinn en Alvdal in, en we vonden dit dal heel mooi. Prachtig gelegen, met hoge bergtoppen in de verte, lekker rustig. Ook hier zagen we ons wel wonen.

In het Osterdal aangekomen, bleek ook dit dal ons zeer te bekoren. Zelfs Loreena vond het hier leuk! We zijn eerst naar Koppang gereden en daarna naar Rena, waar we even rond hebben gekeken. Het plaatsje sprak ons wel aan en ook de huizenprijzen bleken hier redelijk laag te liggen, zagen we bij de plaatselijke makelaar in de etalage. Vervolgens zijn we doorgereden richting Elverum, waar Toon en Monique Sol, met hun twee kinderen, een mooi huis met een grote lap grond hadden gekocht, dat ook nog eens prachtig aan de rivier de Glomma lag.

Ze hebben ons vanalles verteld over hoe hun emigratie in zijn werk ging. Hier hebben we weer heel veel van opgestoken. Bijvoorbeeld over hoe je een huis koopt in Noorwegen. Je kunt een huis bezichtigen op een bepaalde dag en tijd. De makelaar belt je vervolgens op om te vragen hoe je het huis vond en of je een bod wil doen. Vervolgens gaat hij alle mensen die het huis bezichtigd hebben langs en daarna belt hij nummer 1 weer op, met de mededeling wat het hoogste bod is en met de vraag of hij hoger wil bieden. De hoogste bieder krijgt dus het huis.

Ook gaf Toon een tip over je nederlandse auto verkopen terwijl je al in Noorwegen woont. Je gaat met je nederlandse auto naar Noorwegen. In Noorwegen koop je er een auto bij. Dan ga je met beide auto's terug naar Nederland, alwaar je de nederlandse auto verkoopt. Een auto invoeren in Noorwegen is peperduur en geeft veel administratieve rompslomp. Een auto kopen in Noorwegen is ook duur, maar je hebt dan geen administratieve rompslomp.

Maandag 23 augustus zijn we op bezoek geweest bij de gemeente Rena. Het was weer een erg leuk gesprek, we kregen een rondleiding op de middelbare school. Desondanks is Rena toch afgevallen, omdat er een luchtmachtbasis dichtbij lag en je toch wel redelijk vaak geconfronteerd werd met overvliegende vliegtuigen en militair materieel in het straatbeeld van Rena. Vooral voor Matjo was dit een reden om hier niet te willen wonen.

Dinsdag zijn we op bezoek geweest bij de gemeente Stor-Elvdal, in de plaats Koppang. We hadden daar een gesprek met de burgemeester en zijn assistent. Dit bezoek sprong met kop en schouders boven alle andere bezoeken uit! We voelden ons erg welkom. We kregen ook hier een rondleiding op de pas gerenoveerde middelbare school, waarna we in de plaatselijke koffiebar lekker wafels gingen eten op kosten van de gemeente Koppang. Mochten we hier gaan wonen, dan zorgt de gemeente dat we in eerste instantie een huurhuis krijgen, waarna we op het gemak kunnen rondkijken om iets te kopen.

Helaas heeft het die dag de hele dag behoorlijk geregend en ook de temperatuur was niet veel: 12-14 graden. Dus even rondlopen in Koppang was er helaas niet bij. Maar ondanks de regen dus wel een heel positieve indruk van Koppang en de Stor-Elvdal Kommune.

Woensdag zijn we uit Elverum weggereden. Elverum vonden we trouwens niet veel aan. Een grotere plaats en te druk voor ons. We zijn er wel even geweest, naar het winkelcentrum. Loreena was dus de rest van die dag weer blij.

We zijn via de E6 richting Oslo gereden. We dachten, kunnen we lekker doorrijden. Bleken er wegwerkzaamheden te zijn, en niet zo'n beetje ook! Dus doorrijden zat er niet in. Oslo was gewoon een grote stad met bijbehorende drukte. We waren blij dat we er door waren. Vervolgens zijn we richting Kongsberg gereden en daarna via het Heddal en Hjartdal richting Valle in het Setesdal, ons laatste adres. Het Hjartdal bleek ook weer zo'n geweldig mooi dal te zijn, een beetje te vergelijken met het Folldal. Ook een plek om te onthouden dus! We kwamen ook een prachtige waterval langs de weg tegen, waar we natuurlijk foto's van hebben genomen.

In Valle was onze laatste overnachting. Het weer was gelukkig opgeknapt, want 's ochtends was het 10 graden en zwaar bewolkt. Onderweg werd het regelmatig 19 graden in de dalen met steeds meer zon. In Valle waaide het wel heel erg hard.

Donderdag was onze laatste dag. Deze dag zijn we heel op het gemak van Valle naar Kristiansand gereden, door het Setesdal. We zijn even in Evje gestopt om wat te eten en drinken. We zagen ook verschillende raftbootjes op de rivier langs de weg. Verder kon je in een mijn je eigen halfedelsteen delven, zoals amazoniet. Dit hebben we niet gedaan, omdat daar geen tijd meer voor was. Maar we hebben wel mooie stenen gekocht bij een mineralenwinkel langs de weg. Ook kwamen we weer een prachtige waterval tegen.

Om half 3 kwamen we aan bij de bootterminal in Kristiansand. De boot vertrok om 16.30 uur en ik vond het echt niet leuk om weg te gaan uit Noorwegen. We komen hier dus zeker terug! En als het aan ons ligt om te gaan wonen.

Vakantie in Noorwegen deel 2

Donderdag 19 augustus zijn we rond 9.30 uur vertrokken vanuit het Hemsedal, met droog weer en 12 graden. Via de 51 zijn we eerst naar Lom gereden. De 51 loopt o.a. langs het Jotunheimen N.P. We zaten op een gegeven moment op de hoogvlakte en daar was het niet echt warm: 7 graden. Helaas moesten Loreena en ik nodig naar de wc. Er waren veel parkeerplaatsen, echter, allemaal zonder wc! Dus dan maar met de billen bloot met 7 graden. Maar wel in een hele mooie omgeving!
Het laatste stuk naar Lom reden we door een mooi dal. Lom zelf vonden we erg toeristisch. De staafkerk was wel leuk, we hebben niet binnen gekeken, omdat we niet zo'n zin hadden om te wachten. Het was er best druk. Toen zijn we naar onze camping gereden, die tussen Dovre en Dombas lag. Helaas bleek de camping pal naast de E6 te liggen en daar rijden voor Noorse begrippen vrij veel auto's over. Nou ja, het mocht de pret niet drukken. Gelukkig hadden ze er een grote trampoline, dus Tino en Loreena konden hun energie hier wel kwijt!


's Avonds nog even naar Dombas geweest. Daar hebben we op het toeristenbureau geregeld dat Tino en Loreena de volgende dag een paardrijtocht konden maken. Wat dus betekende dat we de volgende ochtend om 7.00 uur al uit ons bed moesten! Want we werden om 9.30 uur verwacht op de Hjelskin Fellstue en dat was nog een zo'n 3 kwartier rijden van de camping.

Tino en Loreena hebben vervolgens een rit gemaakt van 9.30 tot 13.30 uur. Wij zijn ondertussen in Lesja gaan kijken. Een heel rustig dorpje in een brede vallei. We waren snel uitgekeken en bovendien regende het, dus zijn we terug naar Dombas gereden en hebben daar een kop koffie met een noors gebakje genomen. Lekker!

Om 13.00 uur waren we weer op de Hjelskin Fellstue. De kinderen waren in nog geen velden of wegen te bekennen, maar we vermaakten ons uitstekend met de paarden daar. Wat een mooie dieren zijn dat toch! Om 13.30 uur kwam de paardrijgroep eraan. Tino en Loreena bleken het uitstekend naar hun zin te hebben gehad.



We zijn toen een eindje gaan wandelen in het Dovrefjell N.P., tenminste, aan de rand daarvan. Tino en ik zijn tot de top van een berg gegaan, Matjo is halverwege met Loreena achtergebleven, want die had zere voeten en was moe en had dus totaal geen zin meer in wat voor wandeltocht dan ook! Op de top hadden Tino en ik een prachtig uitzicht. Dit vroeg om meer!


's Avonds zijn we naar de Grimdalshytte gereden om te kijken of we daar de volgende dag een flinke wandeling konden gaan maken. Het bleek nog een behoorlijke afstand te zijn, maar rit door dit dal was werkelijk schitterend! We reden weer over een gravel(tol)weg en we hadden de avondzon, die voor schitterend licht zorgde. Er liepen zelfs loslopende paarden, tot grote vreugde van Tino en Loreena.
De volgende dag zijn we naar Hovringen gereden, om daar een flinke wandeltocht te gaan maken. Matjo wilde graag proberen om bij de Peer Gynt Hytte te komen. De route daar naar toe was gemarkeerde met gele stippen en was heel mooi. In het begin liepen we in de wolken en langzaam zag je de wolken optrekken en kwamen er weer mooie vergezichten tevoorschijn. Toen werk Loreena toch wel moe en leek het mij een goed idee om dezelfde weg weer terug te gaan. We hadden toen anderhalf uur gelopen en geklauterd en geklommen en weer afgedaald. Als we dezelfde weg terug zouden gaan, betekende dat een behoorlijk steile klim. Dus Matjo dacht dat we wel naar beneden konden lopen en dan het dal oversteken, zodat de weg terug wat makkelijker zou zijn. Kort gezegd: de weg terug via deze manier bleek een stuk korter te zijn, maar niet bepaald makkerlijker! We moesten ons een weg naar beneden banen door kort struikgewas en beneden aangekomen bleek het dal dat we over moesten steken behoorlijk drassig te zijn! Wat dus resulteerde in 3 paar kletsnatte schoenen met inhoud (die van mij, Tino en Loreena). Dit was niet echt bevorderlijk voor ons humeur!

De rest van de middag hebben we daarom maar lekker relaxed op de camping doorgebracht.

Vakantie in Noorwegen deel 1

Zondagmorgen 15 augustus om 5.00 uur vertrokken we vanuit Tholen. Na 2 uur oponthoud in Duitsland en 1 uur oponthoud in Denemarken (en beide keren reed ik natuurlijk!), kwamen we om 20.00 uur bij de bootterminal van de Color Line in Hirthals. Om 23.15 uur vertrok de Superspeed 1 richting Kristiansand, waar we om 2.30 uur aankwamen.

We moesten richting Oslo, de E18, en wat ons opviel was dat er bijna geen auto's reden op deze weg! Het was weliswaar midden in de nacht, maar in Nederland rijden er altijd auto's, op welk tijdstip en waar dan ook!

We reden via de plaatsen Porsgrunn, Skien, de 32 en de 35 richting Fla, waar we om 11.00 uur arriveerden. We hadden om 13.00 uur een afspraak met mevr. Siv Heraldset van de Gemeente Fla. Dus we hadden nog alle tijd om op het gemak door Fla te slenteren en alles in ons op te nemen. Fla is een klein dorpje met 900 inwoners, gelegen in het Hallingdal. Sinds mei heeft Fla een spiksplinterfonkelnieuw winkelcentrum, tot grote vreugde van Loreena, want die is dol op winkelen.

Mevr. Heraldset bleek een gezellige Noorse te zijn, die ons vanalles vertelde over de Fla Kommune. Ze nam ons, op kosten van de gemeente, mee naar het Berenpark van Fla, dit tot grote vreugde van Tino.

We vonden Fla een gezellig dorpje, waar we best zouden willen wonen. Helaas is er hier weinig werk en zijn er weinig huizen.

Vervolgens zijn we doorgereden naar de camping in Hemsedal, waar we 3 nachten hadden geboekt in een luxe hut. De hut bleek inderdaad heel luxe te zijn: 2 slaapkamers, een mooie keuken met afwasmachine en een houtkachel. Dus lekker vuurtje zitten stoken, want in Noorwegen wordt bijna alles elektrisch of met een houtkachel verwarmd.

Het weer deze dag: een graad of 17, halfbewolkt.

De volgende dag, dinsdag, hadden we om 10.00 uur een afspraak in het plaatsje Gol. Deze plaats ligt ook in het Hallingdal. Ook hier werden we vriendelijk ontvangen. Er werkte bij deze gemeente ook een Nederlander, die bij het gesprek aanwezig was. We konden, als we wilden, direct aan het werk in Gol. Vooral in de hotels was altijd wel een baan te vinden en we konden dan een appartement huren om in te wonen. We kwamen al snel tot de conclusie dat we dit dus absoluut niet willen. Ik zie ons nog niet in een appartement wonen en poetsen in een of ander hotel, dat is niet wat we willen. Bovendien vonden we Gol erg toeristisch en we zijn juist op zoek naar rust en ruimte. Gol viel dus al snel af.

's Middags hebben we lekker gewandeld. Vanaf de camping liep een wandeltocht naar boven de berg op. Mooie uitzichten over het Hemsedal. Vooral Tino had het uitstekend naar zijn zin.



Daarna nog even in het dorp Hemsedal rondgekeken, maar hier vonden we niet zoveel aan. Heel erg toeristisch en daardoor ook erg hoge huizenprijzen. De eigenaren van de camping waren trouwens ook Nederlanders. Zij hadden in april deze camping via Placement overgenomen.
Het weer deze dag: 12 - 14 graden, af en toe motregen.

Woendag zijn we eerst naar een waterval gaan kijken. Die heb je dus heel veel in Noorwegen. Vonden wij helemaal niet erg, want wij zijn dol op watervallen!

Daarna via een zogenaamde priveweg, waar je tol voor moest betalen, omhoog de berg op. De weg was van gravel, dus we kregen een nogal avontuurlijk gevoel. Weer mooie uitzichten over het Hemsedal. Hemsedal is 1 van de bekendste skigebieden van Noorwegen.
Boven aangekomen bleken we op een soort hoogvlakte te zijn aangekomen. We zaten net boven de boomgrens, dus hier alleen lage struiken en veel mos als begroeiing. En erg mooi! We waren onderweg naar Al, een ander dorp in het Hallingdal, om daar eens rond te kijken.

Al was een leuk dorp, heel anders dan Hemsedal, maar niet leuk genoeg om in te wonen. Hierna zijn we naar Nesbyen gereden, nog een dorp in het Hallingdal. En dat bleek heel leuk te zijn. Dit dorp lag meer in het dal en was vrij uitgestrekt. Nesbyen had zelfs een soort centrum met wat oudere gebouwen. Dat zie je dus niet veel in Noorse dorpen. De temperatuur was inmiddels opgelopen tot 17 graden en af en toe piepte de zon erdoor. Daarna nog even in Gol rondgekeken, met name in de winkelstraat, zodat Loreena ook weer helemaal blij was.

Rond half 5 waren we weer terug in onze hut in Hemsedal, waar we nog lekker een vuurtje hebben zitten stoken.

Tot zover deel 1!

Terug van vakantie

Vanmorgen om 6.00 uur reden we Nederland weer binnen via de duitse grens in Twente. En het eerste wat me opviel was de gigantische hoeveelheid auto's op de A1. En wat een stresskippen zijn wij Nederlanders. Rijd je netjes met 120 km links een auto voorbij, rijdt er direct iemand op je bumper, want je gaat niet snel genoeg!
We wilden direct terug naar Noorwegen! Daar heb je maar een paar snelwegen rond Oslo, waar je 110 km op mag rijden. Voor de rest zijn het doorgaande wegen waar je 80 km op mag. De Noren hebben de gewoonte standaard 10 km te hard te rijden, maar we hebben het in de 12 dagen dat we daar waren maar 2 x meegemaakt dat iemand zo'n haast had, dat-ie aan onze bumper kleefde. Voor de rest reden de Noren ons voorbij zodra daar gelegenheid voor was.
En de rust daar...... Soms kwam je gedurende 150 km een auto of 20 tegen. Noorwegen is gewoon 1 groot natuurpark! Echt een schitterend land!
We hebben dus erg genoten van onze vakantie en we zijn aan het eind tot de conclusie gekomen: hier, in dit land, willen wij heel graag gaan wonen. Dus de beslissing is bij deze definitief. We gaan nu eerst verder met het opknappen van ons huis en volgende week nemen we contact op met noorsonline. Daar willen we een intensieve week Noors gaan volgen.
Want dat is ons wel duidelijk geworden: wil je in Noorwegen gaan wonen, dan is kennis van de Noorse taal een must.
Zodra we het Noors voldoende machtig zijn, komt er een Te Koop bord op ons huis en gaan we op zoek naar werk in Noorwegen.
We hebben tijdens onze vakantie een aantal streken bezocht en onze voorkeur gaat uit naar het plaatsje Nesbyen in het Hallingdal, de plaats Koppang in het Osterdal, de plaats Folldal en het Heddal en het plaatsje Dalen.
In Koppang voelden we ons erg welkom. We hadden daar een gesprek met de burgemeester en zijn assistent. Heel gezellig. We hebben daar ook een rondleiding gehad door een zogenaamde secundary school. Onze kids zijn 12 en bijna 15, dus als we daar gaan wonen, zouden ze naar zo'n school toegaan. De school die we bezochten was net geheel gerenoveerd, dus alles zag er nieuw uit. Op deze school zaten 90 leerlingen. Ook het vervolgonderwijs was hier uitstekend geregeld: deze school stond ernaast en hier zaten 150 leerlingen op.
Wat we belangrijk vinden in onze toekomstige woonplaats is dat er dus goede scholing voorhanden is, dat de kinderen in de buurt op paardrijles kunnen, er een paar zangkoren en/of een muziekvereniging zijn/is en dat de woon-/werkafstand maximaal zo'n 3 kwartier rijden is. En we hebben besloten aan onze droom vast te houden: een vrijstaand huis met genoeg grond voor een flinke moestuin en een wei voor 1 of 2 paarden. We konden namelijk in Gol, waar we ook een gesprek hadden met een gemeentefunctionaris, direct werk krijgen als we wilden. In de hotelsector was namelijk volop werk en dan konden we in het begin in een appartement gaan wonen. Maar dat is dus beslist niet wat we willen. Dus Gol als keuze voor wonen en werken was al snel afgevallen.

Volgende keer een uitgebreid verslag in 2 of 3 delen van onze vakantie.

Onverwachte wending

We waren gisteren in de Achterhoek bij vrienden, zoals altijd was het weer beregezellig!
Toen ik vanochtend mijn mails checkte, zat er mail bij van Placement, het emigratiebureau voor Noorwegen en Zweden. Ik had ze de data wanneer wij in Noorwegen zouden zijn doorgegeven en nu hebben ze voor ons afspraken gepland in 4 verschillende gemeentes! Mijn eerste reactie was: oeps, even omschakelen. Maar dit is dus wel heel erg leuk! Maandag de 16e bezoeken we iemand van de gemeente Fla, dinsdag de 17e iemand van de gemeente Gol, maandag 23 augustus iemand van de gemeente Amot in Rena en dinsdag 24 augustus iemand van de gemeente Stor-Elvdal in Koppang. De vakantie wordt dus iets anders dan we gedacht hadden. Matjo moest ook even omschakelen, maar ziet het geloof ik ook wel zitten. Hij zit nu op zijn werk, dus vanavond praten we verder. Ben heel benieuwd wat hier allemaal uit gaat rollen!

Nog een week!

Volgende week is het zover: dan zijn we onderweg naar Noorwegen! Ik ben zo benieuwd hoe het daar is!

Een week of 2 geleden hebben we onze cv's en gezinspresentatie in het engels doorgemaild naar Placement. Ik had contact me ze opgenomen met wat vragen over een zorgboerderijen in Noorwegen. Toen ik vertelde dat we misschien in Noorwegen zo'n zorgboerderij willen gaan beginnen en dat we van 15 t/m 26 augustus een paar projectgemeentes willen gaan bezoeken, werd ons gevraagd of we onze cv's en een gezinspresentatie in het engels naar ze wilden mailen. Natuurlijk wilden we dat!

Wat ons nu heel duidelijk is, is dat we eerst de Noorse taal goed onder de knie moeten krijgen. Ik ben nu bezig met een cd-rom van Eurotalk, de Beginners+ cursus. De beginnerscursus heb ik inmiddels al gedaan. In september wil ik contact opnemen met Noorsonline voor de intensieve cursus van een week. Dat is 5 dagen achter elkaar, 6 uur per dag noors leren.

En wat er verder gaat gebeuren: we zien het wel. We zijn maar alvast achterstallig onderhoud aan ons huis aan het doen, voor het geval we het in de verkoop gaan zetten. Dus veel schilderen en een vriend van ons heeft hier en daar het nodige timmerwerk voor ons gedaan. En mocht het hele avontuur van emigreren niet doorgaan: dan heb ik een huis waar als het achterstallig onderhoud aan is gedaan en wat helemaal keurig is opgeruimd!

Op de foto zie je het gezellige straatje waarin ons huis staat. Ons huis zie je rechts, waar de in het blauw geklede persoon voor staat. Een leuke en knusse twee-onder-een kap woning uit 1993.

Vakantie

Jawel, na een tijdje in spanning te hebben gezeten of het financieel wel of niet haalbaar zou zijn, is het er toch van gekomen: we hebben de vakantie naar Noorwegen geboekt!

Even vertellen wie "we" zijn: Matjo, Colinda, Tino en Loreena van Liere.

Matjo is 50 en is getrouwd (al 18 jaar) met Colinda (42). En samen hebben we 2 "schatjes" van kinderen: Tino van 14 en Loreena van 11 jaar. Matjo is zelfstandig ondernemer, hij heeft een management/organisatie-adviesbureau. Colinda is verkoopadviseur bij de regionale woonboulevard en gaat in september blokfluitlessen geven via de lokale harmonievereniging. Tino is net over naar klas 3 van het Prinsentuincollege in Halsteren en wil later iets met dieren gaan doen. Loreena gaat na de zomer naar de 1e klas van RSG 't Rijks. Allebei vinden ze paardrijden geweldig. Tino heeft een hoop teken- en schildertalent en Loreena heeft hoornlessen en speelt in het leerlingenorkest van de koninklijke muziekvereniging Concordia in Tholen. En daar wonen we dus ook, al 17 jaar.

De reden dat we naar Noorwegen gaan, is best bijzonder: we willen daar gaan kijken of het een land is waar we ons in de toekomst kunnen gaan vestigen. Nog 3 weken, dan gaan we. Spannend allemaal!