Noors spreken en het grote kattenplan.

Afgelopen donderdag was ik bij een vriendin. Zij komt al vanaf 1985 elke zomer in Noorwegen met haar man. Daar werkten ze dan gedurende een aantal weken in een noors ziekenhuis. Toen zij hoorde van onze plannen, leek het haar een leuk idee om samen noors te kletsen. Afgelopen donderdag zouden we dat voor de eerste keer doen.

Toen ik aankwam bij haar huis, waar ik nog niet zo heel vaak was geweest, stond er een vreemde dame in deuropening. Ik dacht eerst dat ik verkeerd was, dus vroeg ik haar of ik toch wel op het goede adres was. De dame bleek geen nederlands te spreken, maar engels. En ik bleek op het goede adres te zijn.

Wat was er nu aan de hand? Heel toevallig (toeval bestaat niet) bleek de noorse overbuurvrouw van mijn vriendin over te zijn. Dus kon ik gelijk met een echte noorse praten!

Nou, dat bleek nog niet zo simpel te zijn. Ik moest me echt heel goed concentreren om haar uberhaupt te verstaan. En noors praten bleek een hele klus te zijn. Er kwam weinig zinnigs uit mijn mond. Maar ik ben wel weer een heleboel wijzer geworden over de manier van leven in Noorwegen. De dame uit Noorwegen heette Anne en zij vond Noorwegen het mooiste land dat er is. Ze vertelde dat op in dit jaargetijde het net lijkt of de lucht vol zit met kristallen. Ik vond het een prachtige omschrijving en begreep wel wat ze bedoelde. Toen wij in Noorwegen waren, had ik ook wel dat gevoel.

Nu het grote kattenplan.

We hebben 4 katten:

Ricky, onze stoere zwarte en heel lieve kater van 7 jaar oud.

Adize, onze gezellige dikkerd van 9 jaar oud.

Schuddekop, onze psychotische poes van 2,5 jaar oud en

Luna, onze lapjespoes, die we afgelopen mei uit het asiel hebben gehaald, ook 2,5 jaar oud.

Alleen Luna is gechipt. De andere katten niet. En als ze mee moeten naar Noorwegen moeten ze dus allemaal gechipt en ingeent zijn tegen hondsdolheid. En dat moet minimaal een half jaar voor vertrek gebeurd zijn. Dus moeten ze allemaal naar de dierenarts. Dat wordt nog wat. Want Ricky en Schuddekop houden niet zo van de vervoersmand. Dat wordt een dikke trui aantrekken en ovenwanten aan, want die zal ik niet zonder slag of stoot de mand in krijgen.

Het plan is om elke week met een kat richting de dierenarts te gaan. Gelukkig werk ik ook, als verkoopster en als blokfluitlerares, want dat geld zal ik hard nodig hebben!

Deze week begin ik met de makkelijkste kat: Adiza. Hieronder een foto van onze gezellige dikkerd.