Buurtfeest en bezoek aan seter

Afgelopen zaterdagavond waren we door de buurtjes Vigdis en Stein uitgenodigd voor een gezellige buurtavond met zang. Loreena bleef thuis en Tino, Matjo en ik zijn tegen half 8 naar de boerderij van Vigdis en Stein gereden, zo'n 2,5 km langs de weg terug naar Vingelen. We waren niet de eersten en ook niet de laatsten. In een kleine stabbur (voorraadruimte) stonden de pakken wijn, en in een kleine wel in de tuin lagen de blikken bier, we mochten onszelf voorzien. Het werd drukker en drukker met andere buren en mensen uit Vingelen. Ook Liv Eggen en Thor Arne waren van de partij, met echtelieden. Liv en Thor Arne zingen ook bij Sneppen.

We kregen allemaal een aantal bladen met liedteksten op en 2 mannen met gitaren gingen er eens goed voor zitten en begonnen te spelen en te zingen. Ze zijn beide lid geweest van een band, die in de 70 en 80-jaren erg populair scheen te zijn in Noorwegen. Ze brachten de stemming er in ieder geval goed in. De meeste liedjes kende ik uiteraard niet, maar ik heb zoveel mogelijk meegezongen, zo goed en zo kwaad als dat ging. Ook erg gezellig zitten kletsen met Thor Arne. Ik heb hem een stuk beter leren kennen. Hij nodigde ons uit om eens op zijn seter langs te komen. Op woensdag was het altijd open seter, van 1 uur 's middags tot 8 uur 's avonds, dus beloofden we de eerstvolgende woensdag langs te komen. Na 2 wijntjes en een bodem aquavit was de stemming nog gezelliger geworden. Ik verbaasde me erover dat ik zelfs in licht verheugde toestand nog fatsoenlijke Noorse zinnen over mijn lippen kreeg. Iets over twaalven zijn we weer naar huis gegaan. Wat mij betreft was dit feest voor herhaling vatbaar.

We hadden dus beloofd om woensdag op bezoek te gaan bij Thor Arne en zijn vrouw Solveig op hun seter. Dus zijn we afgelopen woensdag tegen half 3 richting de andere kant van Vingelen naar het setergebied daar gereden. Thor Arne had verteld dat hij een seter had in Langsætra. Dat stond netjes op de kaart, maar we konden het niet vinden. Dus zijn we maar weer naar huis gereden. Daar heb ik even op de website van vingelen.com gekeken en toen bleek dat de seter Åkervollen heet. En dat stond netjes aangegeven met bordjes. Dus zijn we na het eten, rond 6 uur, toch maar weer die richting opgereden en toen vonden we de seter wel. We werden hartelijk verwelkomd door Thor Arne en Solveig met de vraag of we zin hadden in een ritje met paard en wagen. Nou, dat leek ons wel leuk. Tino hielp Thor Arne met de paarden in te spannen. Helaas begon het te regenen, dus zijn we eerst maar koffie gaan drinken binnen. We werden verwend met allemaal lekkers. De kaarsen werden aangestoken en Thor Arne vertelde volop over het seterleven.

Eén van de wagens.

Tino helpt mee.

Druk bezig met inspannen.

Binnen bij de gezellige haard. De bladeren rechts zijn van een echte boom.

Na de koffie zijn we naar buiten gegaan. Het regende iets minder, dus werden de paarden voor de wagens gespannen. Toen begon het iets harder te regenen, maar we besloten toch het ritje te maken. Met een plaid over onze benen gingen we op weg. Tino zat met Thor Arne op de bok van de voorste wagen en mocht halverwege ook nog mennen.

De paarden zijn ingespannen.

En daar gaan we.

Tino aan het menne.

En we zijn weer terug.

Åkervollen seter.

 

Gelukkig dat we toch nog terug gegaan zijn, want het was een gezellig avondje. In de winter verzorgd Thor Arne ritje met de paardenslee, dus degenen die komende winter langs willen komen: dat wordt een ritje in de paardenslee door het mooie winterse landschap van Vingelen, met onderweg koffie, gebrouwen boven een vuurtje. Idyllischer kun je het niet krijgen :-)