Nog een keer 45

Nee, natuurlijk kun je geen 2x 45 jaar worden. Maar gisteren hebben we mijn 45e verjaardag gewoon nog een keer gevierd. Dit keer met vrienden en buren. Matjo had het Nederlandse deel uitgenodig en ik het Noorse deel. Matjo had zich goed bezig gehouden in de keuken, o.a. met het maken van Brabantse worstenbroodjes (die heerlijk waren) en 2 pannen groente soep: 1 met en 1 zonder ballen (voor de vegetariërs onder ons). Toen ik van de yogastudio thuiskwam, heb ik nog een preitaart en 2 toetjes gemaakt. En toen was het wachten op de visite.

Iets over drieën kwam er een auto aanrijden. Hmm, dacht ik, dat is geen auto van 1 van de Nederlanders hier in Tolga, ik ken maar 1 stel dat zo'n auto heeft, en dat stel woont in Koppang. En jawel, daar waren Marcel en Marieke, verrassing! Marieke had ook nog lekkere koeken gebakken, o.a. een chocolade met citroentulband en een heel persoonlijk appeltaartje:

Het is ondertussen lekker opgegeten.

Daarna kwamen er nog een paar Nederlandse vrienden: Remco en Eleonie met de kids, Peter en Ingrid en toen de Noorse buren: eerst Vigdis met haar man Stein en daarna de buren Kjell Steinar en Ann Kristin. Later in de middag arriveerden ook Hein en Danielle. Ze hadden allemaal hele leuke cadeaus voor me meegebracht. We deden ons eerst tegoed aan allerlei soorten taart, o.a. de pavlovataart, die Matjo bij Danielle besteld had. Ze had er zelfs van aardbeien, bosbessen en suikerkralen een mandala bovenop gemaakt.

Rond half 6 begonnen we met de overheerlijke soep en de heerlijke worstenbroodjes. De preitaart duurde wat langer voordat die klaar was, maar ook die was lekker. De noorse buren gingen na de soep weer weg. Ze verbaasden zich over de volgorde van eten: eerst gebak, daarna soep en de rest. In Noorwegen is het namelijk precies andersom. Gebak wordt daar gezien als dessert.

Matjo was ondertussen naar Alvdal vertrokken om Tino op te halen. Ze waren rond 18.45 uur weer terug en Tino heeft het ontzettend naar zijn zin gehad. Ja, wat wil, met 11 meiden op stap als enigste knul, hahaha.

Het verjaardagsfeestje duurde tot een uur of 10 en toen was de laatste vertrokken. Ik kan in terugkijken op een hele leuke verjaardag! O ja, moeder van Danielle, de hartelijke groeten terug van mij.