Vervelend bericht

Dinsdagochtend ben ik met Tino naar de tandarts geweest, waar de laatste gaatjes bij Tino zijn gevuld. De assistente vroeg me of ik donderdagavond kwam spelen met de klarinttengroep. Er was geen repetitie van het orkest, omdat de dirigent bezet was. Dit leek me wel een goed idee, want het spelen valt best wel weer even tegen. Zo goed ben ik namelijk niet. 's Middags zijn we even naar het postagentschap in de Coop gereden, om Tino's gitaar op te halen.

Donderdagochtend werden we opgeschrikt door het bericht dat Matjo zijn vader lelijk was gevallen en zijn bekken heeft gebroken. Op zulke momenten is de lange afstand behoorlijk vervelend, want je bent niet zomeer in Nederland. Gelukkig is zijn toestand stabiel en hoefden we niet op stel en sprong richting Nederland. We hebben gelukkig goed contact met de familie, ze houden ons perfect op de hoogte van alles. We wachten, na overleg met 1 van de broers, even af hoe de situatie zich ontwikkeld en misschien dat Matjo met de Pinksteren even naar Nederland gaat.

Donderdagochtend ben ik nog op visite geweest bij Peter en Ingrid in Øversjødalen. Zoals altijd weer erg gezellig. En heerlijk weer, het was maar 9 graden, maar we hebben heerlijk buiten in de zon kunnen zitten.

Lekker in het zonnetje bij Peter en Ingrid.

Donderdagavond ben ik eerst, samen met Tino, Matjo op gaan halen. Daarna naar de klarinettengroep. Dat viel best wel tegen. Ik kijk het aan tot de zomer en dan beslis ik of ik definitief lid word of er mee stop. Het moet wel leuk blijven.

Gisteren kreeg ik nog visite van Mel en Nigel. Ik had het met Nigel over het weer hier, dat je met 9 graden en zon al zo heerlijk buiten kon zitten. We waren het met elkaar eens dat je zoiets in Nederland of Engeland niet snel zou doen. Je beleving van koud en warm weer is hier echt heel anders.

Vandaag (zaterdag) weer boodschappen gedaan in Tynset met Matjo en Tino. We hebben ook wat nieuwe kleren gekocht voor Matjo, want er begint hier en daar het een en ander te verslijten. Ook ik heb nog een leuk tuniekje gekocht. Bij Kappahl kwamen we Else van de Storsteigen Skole tegen. Zij is de adviseur van de school en geeft ook les en met haar hebben we al een paar keer gesproken. Ik vertelde haar dat Tino aangenomen was en daar was ze erg blij mee. Ze begon gelijk een heel verhaal tegen Tino af te steken in het engels. Ze vertelde dat er binnenkort een vergadering zou zijn met de PPT (schoolbegeleidingsdienst) en dat Tino dan nog maar een keertje langs moest komen.

En dan hebben Matjo en ik zonet nog een korte wandeling (van een uur) gemaakt. Ik had de wandeling een week of 5 geleden al eens met Balto gedaan, maar nu was bijna alle sneeuw weg en zag het er weer heel anders uit. Onderweg nog een natte sneeuwbui gehad, maar op de een of andere manier voelt dat helemaal niet koud aan. Terwijl het sneeuwde, scheen trouwens ook de zon. Ook zoiets aparts.