Laatste winterperikelen?

Voor ik het over de laatste winterperikelen ga hebben, eerst wat anders.
Gisteren vroeg Kari of ik naar haar toe wilde komen om een idee wat ze had, te bespreken. Dus ben ik gisteren aan het eind van de middag naar haar toe gelopen. We hebben gezellig wat gegeten en ondertussen legde ze me haar idee voor. Kari woont op een boerderij. Het woonhuis bestaat uit 2 gedeeltes. In het ene woonde zij vroeger met haar gezin en nu in haar eentje. Wat er met haar man gebeurd is, weet ik niet en haar zoons zijn nu de deur uit. In het andere woongedeelte woonden haar ouders, maar die zijn ondertussen beiden overleden. Dus dat gedeelte staat leeg. Ze had bij Iveregga gevraagd of ze deze zomer met mij kon exposeren, maar er waren al andere plannen. Haar idee is nu, om van het lege woongedeelte een galerie te maken. En of ik, samen met haar, gedurende de Olsok week eind juli met haar wilde exposeren. Olsok is een cultureel evenement hier in de omgeving, zie voor meer info www.olsokitolga.no. Ze wilde de galerie dan laten opnemen in het totale Olsok programma. Nou, dat wil ik natuurlijk wel. Dit betekent voor mij dat ik nog 2 chakra mandala's "moet" tekenen. De 1e 5 zijn al klaar, de 6e staat nu in de steigers. Nou, hartstikke leuk natuurlijk!
Verder hebben we het gehad over yoga. Ze had een maand geleden al eens gevraagd of ik hier les in wilde geven. In 1e instantie leek me dat wel wat, maar ik vind bij nader inzien toch, dat ik hier (nog) niet kundig genoeg voor ben. Dus heb ik haar voorgesteld om het 1x per week met z'n 2en te doen. Dat vond zij een geweldig idee, dus ga ik a.s. woensdagmiddag samen met Kari yoga-oefeningen doen.
Gisteren heb ik mijn 1e tas afgemaakt, zie foto hieronder.



Kari had ook het idee om 1 avond in de week een thema-avond te organiseren. Op deze avond zou dan iemand die zelf iets maakt, dat kunnen laten zien en evt verkopen aan de aanwezigen. Later in het jaar zou ik dit eventueel kunnen doen met mijn tassen. Wie weet, gaat dit inderdaad lukken. Zou erg mooi zijn! Moet ik er eerst wel een heleboel maken, want dit is het prototype.

Vanochtend had ik nog een afspraak op school met de klasselerares van Loreena voor het '10-minuten' gesprek. Hier is het de gewoonte dat de leerling zelf er ook bij zit. Loreena blijkt als een speer te gaan. De leraren waren erg tevreden over haar. In het begin was ze erg stil en teruggetrokken, maar nu ze steeds beter noors gaat spreken, komt haar echte persoonlijkheid ook steeds meer naar buiten en dat vond iedereen een goede zaak. Ook haar cijfers waren goed, gemiddeld 3-4. Het hoogste wat je kunt halen is een 6. Haar klasselerares verwacht dat de cijfers nog hoger worden, naarmate ze de noorse taal beter gaat beheersen. Ook vond ze dat ze het noors heel snel oppikte, dat ze ijverig was en altijd haar best deed. Nou, mooier kun je het niet hebben, toch? Ik was dan ook erg trots op die dochter van me. Morgenmiddag is Tino aan de beurt voor zo'n "10-minuten" gesprek. Ik ben heel benieuwd wat daar uit komt.

Dan nu de laatste winterse perikelen. Vanochtend is er weer zo'n 5 cm sneeuw gevallen. Rond 12 uur klaarde het op en begon de zon te schijnen. Dus dacht ik, ik ga nog een langlaufpoging doen. Zo gezegd, zo gedaan. Dit keer achter ons, bij de skischans. Geen echte loipe, maar je moet toch wat. Pff, dit was echt stuntelpoging nr 2. Twee keer gevallen, want het ging een beetje omlaag en dat ging toch wel snel, haha. En ik was even de pizzapunt vergeten (remmen). Toen ik op de terugweg was, kwam er een klas op ski's me tegemoet. Tja, die noorse kids worden met ski's onder geboren, dat was duidelijk te zien. Maar goed, poging nr 2 zit er op, nog 8 te gaan voordat het beter wordt :-) En zoals mijn Nederlandse zanglerares altijd tegen me zei: zwemmen leer je in de winter, schaatsen in de zomer. Met andere woorden: alles wat je nieuw leert, heeft bezinkingstijd nodig. Ondertussen is de zon weer weg en sneeuwt het weer, dus wie weet, morgen poging nr 3.