Zomertijd

Ook hier in Noorwegen is afgelopen weekend de klok een uur vooruit gezet. Helaas, pindakaas voor mij, want ik kan er slecht tegen. Ik ben ook al geen ochtendmens. Het duurt altijd een paar weken voordat ik daar weer aan gewend ben. Gelukkig is het volgende week paasvakantie, dan hoef ik niet zo vroeg mijn bed uit.

Moeder en zoon.

Afgelopen zondag hebben Matjo, Tino en ik nog een lekkere wandeling gemaakt naar Tallsjøen, een meer 4 km van ons huis af. Het was heerlijk weer. Ik moet alleen nodig een klein, opvouwbaar, lichtgewicht stoeltje kopen, want een wandeling van 8 km zonder rustpauze vindt mijn rug helaas niet echt leuk. Even een pauze tussendoor is wel zo fijn.

Vader en zoon, bijna even groot.

A.s. weekend wordt er in Hodalen de Hodalen Hutspot Tur gehouden. Een skitocht, georganiseerd door de Nederlanders. A.s. zaterdag gaan we met man en macht de hutspot en boerenkool snijden en bereiden. Zondag gaan we de boel serveren aan de Noren. Hopelijk wordt het een succes!

De waterval naast ons huis is weer helemaal open. Bijna alle sneeuw is er intussen ingezakt en hij stroomt weer vrolijk vanaf boven en buldert weer gezellig langs ons huis.

Snowboarden en langlaufen

Gisteren is Loreena met school naar de het skicentrum op de Hummelfjell geweest. Ze heeft daar weer gesnowboard, nu zelfs op de wat grotere helling. Ze heeft het reuze naar haar zin gehad en het snowboarden ging best goed, als ik het goed begrepen heb. Misschien is een snowboarduitrusting een goed kerstcadeau voor haar eind dit jaar.

Vanochtend zijn we eerst boodschappen gaan doen in Tynset en halverwege de middag zijn Loreena en ik naar Sætergård gegaan, het sportcomplex hier. 's Zomers zijn hier de voetbalvelden en atletiekbaan, 's winters loopt er een langlaufloipe over de atletiekbaan. Als er nog genoeg sneeuw ligt a.s. vrijdag, gaat Loreena nog langlaufen met haar klas en ze wilde het graag eerst een keer proberen. Dus hebben we om de beurt met mijn langlaufuitrusting een paar rondjes gedaan. Omdat het een getrokken loipe is, is dat een stuk makkelijker. Voor Loreena dus de 1e poging en dat ging al best goed. Voor mij de 4e keer en dat ging al best behoorlijk.

Loreena op de langlaufski's

En ik op de langlaufski's

Matjo gaat na Pasen beginnen met Chi Qong, ergens tussen Os en Røros in. Hij heeft via een collega van zijn werk het emailadres gekregen van degene die deze groep een beetje leidt.

Nog 1 week, dan is het Paasvakantie. Er worden dan allerlei langlauftochten georganiseerd. Nu maar hopen dat er dan nog genoeg sneeuw ligt. Afgelopen week waren de temperaturen hier zowel overdag als 's nachts boven nul, dus dan smelt alles snel weg. Ook de komende week worden er dergelijke temperaturen afgegeven. Volgend weekend wordt er echter weer sneeuw en temperaturen onder nul afgegeven. Even afwachten wat het gaat worden.

Helsesøster en gesprek klasselerares Tino

Vandaag zijn zowel Tino als Loreena bij de helsesøster geweest. Nee, dat is geen zuster uit hel of zoiets, maar de schoolverpleegkundige. Ze zijn allebei gezond verklaard. Tino is nu 173 cm lang en weegt 53 kg, Loreena is 153 cm lang en weegt 38 kg. Ogen en oren zijn goedgekeurd, dus we kunnen weer vrolijk verder. Dat van die ogen vind ik wel bijzonder, want zowel Matjo als ik dragen al sinds onze kindertijd een bril.

Vanmiddag hadden we een gesprek met de klasselerares van Tino. Het gesprek heeft 3 kwartier geduurd. Ze vond het erg belangrijk dat ook Tino vertelde wat hij nu van school vond. Tino vindt het af en toe nogal saai, en dat kon ze wel begrijpen. Ze vroeg hem ook nog of hij Nederland miste en ze kon het goed begrijpen dat dat ook het geval was. Engels ging goed, daar kon hij goed mee met de klas en hij kan in mei hierin ook het gewone examen doen. Noors en wiskunde wordt een wat ander verhaal. We moeten nu gaan bedenken of hij hierin ook examen gaat doen of niet. De klasselerares benadrukte naar Tino toe, dat het toch wel heel belangrijk is dat hij noors kan. Dat hadden we hem gisterenavond ook al aan zijn verstand gepeuterd. Verder was de totale indruk van Tino positief. Hij was wel wat stil en zei niet veel, maar dat ligt aan het feit dat zijn noors niet goed is.

Verder heb ik begin van de middag langlaufpoging nummer drie ondernomen. Het ging al weer beter dan gisteren. Ik was totaal bezweet toen ik weer thuis was en na een lekkere warme douche was ik helemaal total loss. Oeps, iets te fanatiek geweest :-)

Laatste winterperikelen?

Voor ik het over de laatste winterperikelen ga hebben, eerst wat anders.
Gisteren vroeg Kari of ik naar haar toe wilde komen om een idee wat ze had, te bespreken. Dus ben ik gisteren aan het eind van de middag naar haar toe gelopen. We hebben gezellig wat gegeten en ondertussen legde ze me haar idee voor. Kari woont op een boerderij. Het woonhuis bestaat uit 2 gedeeltes. In het ene woonde zij vroeger met haar gezin en nu in haar eentje. Wat er met haar man gebeurd is, weet ik niet en haar zoons zijn nu de deur uit. In het andere woongedeelte woonden haar ouders, maar die zijn ondertussen beiden overleden. Dus dat gedeelte staat leeg. Ze had bij Iveregga gevraagd of ze deze zomer met mij kon exposeren, maar er waren al andere plannen. Haar idee is nu, om van het lege woongedeelte een galerie te maken. En of ik, samen met haar, gedurende de Olsok week eind juli met haar wilde exposeren. Olsok is een cultureel evenement hier in de omgeving, zie voor meer info www.olsokitolga.no. Ze wilde de galerie dan laten opnemen in het totale Olsok programma. Nou, dat wil ik natuurlijk wel. Dit betekent voor mij dat ik nog 2 chakra mandala's "moet" tekenen. De 1e 5 zijn al klaar, de 6e staat nu in de steigers. Nou, hartstikke leuk natuurlijk!
Verder hebben we het gehad over yoga. Ze had een maand geleden al eens gevraagd of ik hier les in wilde geven. In 1e instantie leek me dat wel wat, maar ik vind bij nader inzien toch, dat ik hier (nog) niet kundig genoeg voor ben. Dus heb ik haar voorgesteld om het 1x per week met z'n 2en te doen. Dat vond zij een geweldig idee, dus ga ik a.s. woensdagmiddag samen met Kari yoga-oefeningen doen.
Gisteren heb ik mijn 1e tas afgemaakt, zie foto hieronder.



Kari had ook het idee om 1 avond in de week een thema-avond te organiseren. Op deze avond zou dan iemand die zelf iets maakt, dat kunnen laten zien en evt verkopen aan de aanwezigen. Later in het jaar zou ik dit eventueel kunnen doen met mijn tassen. Wie weet, gaat dit inderdaad lukken. Zou erg mooi zijn! Moet ik er eerst wel een heleboel maken, want dit is het prototype.

Vanochtend had ik nog een afspraak op school met de klasselerares van Loreena voor het '10-minuten' gesprek. Hier is het de gewoonte dat de leerling zelf er ook bij zit. Loreena blijkt als een speer te gaan. De leraren waren erg tevreden over haar. In het begin was ze erg stil en teruggetrokken, maar nu ze steeds beter noors gaat spreken, komt haar echte persoonlijkheid ook steeds meer naar buiten en dat vond iedereen een goede zaak. Ook haar cijfers waren goed, gemiddeld 3-4. Het hoogste wat je kunt halen is een 6. Haar klasselerares verwacht dat de cijfers nog hoger worden, naarmate ze de noorse taal beter gaat beheersen. Ook vond ze dat ze het noors heel snel oppikte, dat ze ijverig was en altijd haar best deed. Nou, mooier kun je het niet hebben, toch? Ik was dan ook erg trots op die dochter van me. Morgenmiddag is Tino aan de beurt voor zo'n "10-minuten" gesprek. Ik ben heel benieuwd wat daar uit komt.

Dan nu de laatste winterse perikelen. Vanochtend is er weer zo'n 5 cm sneeuw gevallen. Rond 12 uur klaarde het op en begon de zon te schijnen. Dus dacht ik, ik ga nog een langlaufpoging doen. Zo gezegd, zo gedaan. Dit keer achter ons, bij de skischans. Geen echte loipe, maar je moet toch wat. Pff, dit was echt stuntelpoging nr 2. Twee keer gevallen, want het ging een beetje omlaag en dat ging toch wel snel, haha. En ik was even de pizzapunt vergeten (remmen). Toen ik op de terugweg was, kwam er een klas op ski's me tegemoet. Tja, die noorse kids worden met ski's onder geboren, dat was duidelijk te zien. Maar goed, poging nr 2 zit er op, nog 8 te gaan voordat het beter wordt :-) En zoals mijn Nederlandse zanglerares altijd tegen me zei: zwemmen leer je in de winter, schaatsen in de zomer. Met andere woorden: alles wat je nieuw leert, heeft bezinkingstijd nodig. Ondertussen is de zon weer weg en sneeuwt het weer, dus wie weet, morgen poging nr 3.

Iets minder weekje

De verkoudheid blijkt een beetje hardnekkig te zijn. Begin van de week ging het redelijk. Maandagavond Norskkurs, dinsdagavond koorrepetitie. Woensdagavond zijn we naar een bijeenkomst over bedrijvigheid in de gemeente Tolga geweest. Dat had ik achteraf beter niet kunnen doen. Ten eerste werd ik donderdagmorgen wakker met behoorlijke keelpijn en ten tweede vraag ik me af of die bijeenkomst nu zo nuttig is geweest.
Eerst werd er door de bedrijvenchef van Røros een heel verhaal verteld over hoe zij een strategisch bedrijvenplan hadden opgezet. Hij praatte zo snel, dat ik het grootste gedeelte niet begreep. Gelukkig was er een powerpointpresentatie bij, zodat ik het nog enigzins kon volgen. Daarna kon je je aansluiten bij een groep. Elke groep had een bepaald onderwerp. Matjo en ik zijn, samen met nog een paar andere nederlanders, bij het onderwerp Toerisme gaan zitten. De bedoeling was dat je aan de hand van een aantal richtlijnen een plan opzette voor het Toerisme in Tolga. Op zich best interessant. Na afloop werd er door 1 persoon van elke groep een korte presentatie hierover gehouden. De hoofdlijnen werden op grote vellen papier gezet en zouden in de gemeente worden besproken. Tja, als Nederlandse ben ik daar een beetje sceptisch over. In Nederland was het toch vaak: vanalles beloven en vervolgens niets doen of datgene wat alleen bij de wethouders in het straatje paste. Dus ik ben heel benieuwd of er met al die punten die woensdagavond naar voren kwamen, ook daadwerkelijk iets gedaan wordt.
Donderdag en vrijdag heb ik me maar heel rustig gehouden. Vandaag gaat het gelukkig weer beter. Tja, zo'n op en af verkoudheid, daar wordt ik niet echt vrolijk van. Kun je beter een paar dagen echt ziek zijn, een paar dagen aansterken en dan is het leed weer geleden.

Noors kwakkelweer

Zaterdagavond en -nacht heeft het heel hard gesneeuwd en zondagmorgen bleek er zo'n 25 cm gevallen te zijn. Zondag liepen de temperaturen snel op en werd het 's middags in de zon zo'n graad of 12. Dus het dooide als een gek. Zondagmiddag hadden we nog visite, Nederlanders uit Haltdalen. Het was erg gezellig. Maandagnacht was het rond het vriespunt en maandag overdag dooide het weer. Resultaat: een vieze, smerige drap op de stoepen en secundaire wegen. De doorgaande wegen gaan goed, die zijn lekker schoon. Vandaag dooide het haast niet, de temperatuur bleef een beetje rond nul hangen. Dus alles was lekker spiegelglad. Schiet niet echt op zo. Van langlaufen is dan ook niets meer van gekomen.
Gisterenavond, na norskkurs, riep 1 van de nederlanders: "ik heb een hekel aan het voorjaar hier, alleen maar een hoop rotzooi. Geef mij maar winter." Ik kan hem geen ongelijk geven. De winter is me alles meegevallen, ik had geen last van de kou en de sneeuw. Tegen de kou kun je je kleden en de sneeuw, dat vond ik eigenlijk wel erg leuk.
Volgens de Noren is de dooi hier erg vroeg dit jaar. Maar als ik gisterenavond de overige Nederlanders zo hoorde, was er, sinds ze hier wonen (van een half jaar tot 2,5 jaar), nog geen jaargetijde normaal verlopen.
Gisterenavond kreeg ik nog van de leraar te horen, dat er een klarinet beschikbaar is. Hij zou vandaag met het bestuur van het orkest praten en zal hem dan volgende week maandagavond meenemen, zodat ik hem kan proberen. Ben benieuwd. Ik heb mijn lesboeken maar alvast opgezocht, want het is bijna een jaar geleden dat ik gespeeld heb.

Vandaag is bij Loreena haar beugel eruit gegaan. Ze is nu dus beugelvrij. Thuisgekomen, heeft ze eerst geprobeerd hoorn te spelen. Dat viel in eerste instantie niet mee, het was toch weer een heel ander gevoel. Naarmate ze iets langer speelde, klonk het al een stuk beter. Gewoon weer even wennen.

Voordat we naar de orthodontist gingen.

Terug thuis: zonder beugel.

Vinterfestspill in Røros

Gisterenochtend heb ik eerst de huiskamer een beetje in paassfeer gebracht en verder nog wat in het huishouden gedaan. Om kwart over 1 heb ik de trein naar Røros genomen. In Røros is het nu Vinterfestspill. 4 dagen lang allerlei concerten in verschillende gebouwen. Ook Håg, het bedrijf waar Matjo werkt, organiseert elk jaar zo'n concert. Dat wordt dan gehouden in de opslaghal.
De treinrit was leuk, zo zie je de omgeving weer eens van een andere kant. Het kaartje kun je gewoon bij de conducteur in de trein kopen, omdat Tolga Station geen loket of kaartjesautomaat heeft. In Røros stond de bus richting Håg al te wachten bij het station. Bij Håg aangekomen kreeg ik eerst een privérondleiding van Matjo. Leuk om te zien waar hij nu precies werkt. Ook erg interessant om te zien hoe die bureaustoelen allemaal gemaakt worden. Er zaten hele mooie modellen bij.
Om 15 uur begon het concert. Er stonden 2 ensembles op het podium: de folkgroep Dalakopa en The Brazz Brothers, die meer jazzy muziek in het repertoire hadden. Ze speelden niet apart, maar samen. En dat was een zeer geslaagde combinatie! We hebben een uur lang mogen genieten van hele leuke muziek, die met veel enthousiasme gebracht werd. Soms was het een folknummer, met een jazzy stuk erin en soms andersom en soms vloeide alles mooi samen. Na afloop kregen ze dan ook een staande ovatie.
Gisterenavond zou het noorderlicht te zien zijn, maar helaas, wel een mooie sterrenhemel, maar geen noorderlicht. Vandaag zou ik naar de nationale vrouwendag gaan, nog even gaan langlaufen en vanavond een verjaardagsfeest van een koorlid. Maar helaas, de verkoudheid, waar ik al een hele week wat last van had, is vannacht erger geworden. Dus voel ik me niet al te best en heb daarom maar besloten vandaag even een dagje niet al te veel te doen.

Stukje over Matjo

Ik krijg, viavia of rechtstreeks, wel eens de opmerking dat ik zo weinig over Matjo schrijf. Tja, ten eerste is het mijn blog en ik schrijf voornamelijk mijn belevenissen op. Ten tweede zit Matjo de hele dag op zijn werk. Ik vraag altijd wel hoe het geweest is daar, maar dat levert meestal weinig spannende dingen op.
Maar nu heb ik wel iets spannends te vertellen over Matjo. Hij is weer drie dagen naar Zweden geweest voor zijn werk en gisterenavond hebben we hem weer opgehaald in Røros. Gisteren was het de hele dag niet al te best weer. Veel wind en wat sneeuw. Matjo belde rond een uur of 6 en vertelde dat 's ochtends het vliegtuig naar Røros niet gevlogen had vanwege het weer. Hij zou een smsje sturen, zodra hij aan boord ging. Rond 7 uur kregen we inderdaad het smsje en dus gingen we richting Røros Luchthaven. We waren er om 10 voor 8 en om 5 over 8 zou het vliegtuig landen. Dat bleek een half uur vertraging te hebben. Om half 9 arriveerde het. Wij stonden gespannen vanachter het raam te kijken hoe het landde. Ik was blij dat ik er niet in zat! Het kwam eerst op 1 wiel terecht en daarna op het andere en schoot met een noodgang door. Gelukkig kwam het even later op het gemak aantaxiën. Matjo vertelde dat er een dikke laag ijs en sneeuw op de vleugels zat en dat dat er eerst af moest, voordat ze konden vertrekken. Vandaar de vertraging. De baas van SBSeating in Røros zat ook in het vliegtuig. Hij vliegt zelf ook en vertelde Matjo dat met dit soort weersomstandigheden de piloot het vliegtuig de laatste meters als het ware uit de lucht laat vallen om toch goed terecht te komen. De mevrouw die naast Matjo zat, raakte zelfs enigzins in paniek. Matjo zelf vond het ook niet een echt prettige vlucht. Gelukkig is alles goed gekomen en is hij weer veilig thuis. Nou ja, hij is nu weer naar zijn werk :-)

Langlaufuitrusting

Toen we gisterenmiddag thuiskwamen van boodschappen doen, lag er een folder van een sportzaak in Tynset in de brievenbus. Daarin een aanbieding voor langlaufski's en -schoenen voor 1299 kr, omgerekend zo'n 174 euro. Dus ben ik vanochtend maar eens in m'n eentje door sneeuw en stormgeruis naar Tynset gereden en heb voor mezelf een langlaufuitrusting gekocht: skies, schoenen en stokken, totaal 1698 kr. Na 3 dagen heerlijk weer te hebben gehad (zon en rond het vriespunt), is het vandaag uit met de pret: -3, sneeuw en veel wind. Maar dat hield me niet tegen om toch nog even de nieuwe skies uit te proberen. Ik ben naar een punt gereden, waar ik wist dat er een loipe liep. Afgelopen maandagavond is deze nog gebruikt met de maanlichttour. Na eerst wat gemodderd te hebben met de schoen aan de ski te bevestigen, kon ik dan voor het eerst in m'n leven på ski, zoals ze dat hier in Noorwegen zeggen. Ik ben 1x gevallen, dus dat viel mee. Ik kon mezelf in ieder geval met ski's en al weer overeind krijgen. In eerste instantie was het natuurlijk een hoop gehark, maar op een gegeven moment kreeg ik de slag een beetje te pakken. Al met al ben ik een half uurtje bezig geweest, toen was ik compleet buiten adem. Want dat langlaufen is behoorlijk vermoeiend. Dat hadden al verschillende mensen tegen met gezegd, dus ik was voorbereid. Ik vond het erg leuk om te doen en weet wat ik me de komende zomer te doen staat: aan mijn conditie werken! Want volgende jaar wil ik toch wel graag zo'n tocht van een km of 15 doen.

Elanden

Gisteren zijn Tino en Loreena een dagje met school naar Storsteigen Videregående Skole geweest in Alvdal. Het begon al goed! Op de heenweg zagen ze een groep elanden. Tino telde er 5, Loreena 7. Het was in de buurt van Tynset. De buschauffeur is zelfs even gestopt. Een beter begin van de dag kun je niet hebben.
Ook de dag op Storsteigen was erg leuk. Ze zaten bij elkaar in de groep en mochten ook nog even paardrijden op een fjord. Ik heb het idee dat Tino het nu veel meer ziet zitten om na de zomer op Storsteigen te beginnen. Daar laat hij zich natuurlijk niet al te enthousiast over uit, want dat past niet in zijn plannen om terug te gaan naar Nederland over een jaar of 3. Ik heb zo het idee dat hij over een jaar of 3 niet eens meer terug wil.
Ik heb gisterenochtend Matjo naar het vliegveld in Røros gebracht. Hij zit weer 3 dagen in Zweden voor zijn werk. Voor mij dus een vroeg begin van de dag: 5 uur het lekkere warme bedje uit :-(
Gisterenavond had Loreena nog een concert met het Skolekorps. Dat ging heel goed, ik heb het eerste nummer op een filmpje gezet. Dit filmpje kun je vinden in de map Foto's en filmpjes maart 2012.
Omdat ik er zo vroeg uit was, zijn we in de pauze (rond kwart voor 8) al naar huis gegaan. Het Skolekorps moest spelen voor de pauze, dus dat kwam mooi uit. Om half 10 lagen Loreena en ik in bed. Hoe laat Tino in zijn bed lag, weet ik niet. Wat die allemaal uitspookt als wij naar bed zijn gegaan, geen idee. In dat opzicht is hij een echte puber :-)
Vanmiddag gaan we nog boodschappen doen in Tynset, vanavond ga ik weer naar de koorrepetitie. En zo blijven we lekker bezig.

Zweden

Gisterenavond heb ik Loreena gemasseerd (doe ik zo af en toe) en toen vertelde ze dat ze zich hier steeds meer ging thuisvoelen. Vooral het Skolekorps vindt ze hartstikke leuk. Donderdagavond heeft ze haar uniform gekregen: zwarte nette broek, witte koltrui, groen unifomjasje en zwarte hoed. Vooral de hoed vond ik zelf erg leuk. Maandagavond moet ze het aan, want dan geeft het Skolekorps weer een concert.

Maandag overdag gaat ze met haar klas naar Storsteigen Videregående in Alvdal, de school waar Tino na de zomer naar toe gaat. Tino vroeg zich af of hij ook niet mee zou kunnen. Ik zei hem dat hij dat zelf maar moest vragen aan zijn klasselerares. En dat heeft hij vrijdagmiddag dan ook gedaan. Rond 3 uur stond zijn klasselerares voor de deur met de mededeling dat het goed was. Compliment voor Tino dus, dat hij dit zelf heeft geregeld. Dat is voor hem best wel een moeilijk iets.

Vandaag zijn we naar Zweden gereden. Loreena is thuis gebleven, die had geen zin. We zijn via Røros naar Funasdalen in Zweden gereden. De rit was erg mooi, vooral het grensgebied maakte een verlaten indruk. Zo'n 8 km over de grens reden we via Fjallnas naar Funasdalen. Het bleek een erg toeristisch gebied te zijn. In Fjallnas zag je de ene skihelling na de andere, heel veel huttenparken (zoals ze in Nederland bungalowparken hebben) en ook Funasdalen bleek erg toeristisch te zijn.

De ene skihelling na de andere.

Je zag ook veel sneeuwscooters die je kon huren. In Noorwegen mag je met je sneeuwscooter alleen over je eigen terrein, maar in Zweden kun je hele tochten maken. Niet echt iets wat wij snel zullen doen. We zijn meer types voor een hondesleetocht of langlaufen door de natuur. Maakt niet zoveel lawaai.

In Funasdalen zijn we nog even een supermarkt binnengegaan en daar heb ik nog een paar flessen wijn gekocht. Aanzienlijk goedkoper dan in Noorwegen! Al met al zijn we blij dat we in het mooie Tolga wonen. We vinden het hier mooier dan het Zweedse deel wat we gezien hebben en de dure wijn, ach, dan drink ik maar minder, zo'n ramp is dat niet!