Dagje voorjaar

Het leek wel voorjaar vandaag, 12 graden met volop zon op de veranda. Dus vanmiddag lekker een paar uur buiten gezeten. Nadeel is dat het natuurlijk dooit als een gek, wat een vieze, bruine drap op de straten geeft. Ach ja, elk voordeel heeft zijn nadeel. De katten hadden het in ieder geval flink naar hun zin.
Hieronder de links naar 2 filmpjes genomen op onze veranda. De waterval is ook aan het ontdooien. Als je goed luistert, hoor je het geluid van stromend water op de achtergrond.

https://picasaweb.google.com/110343175387041417011/FotoSEnFilmpjesFebruari2012?authkey=Gv1sRgCMug2pziwZXABw#5714573805133353698

https://picasaweb.google.com/110343175387041417011/FotoSEnFilmpjesFebruari2012?authkey=Gv1sRgCMug2pziwZXABw#5714575475783213458

Verrassende wending.

Toen afgelopen zaterdag onze vrienden uit Nederland weer weg waren, vielen we met z'n allen een beetje in een gat. Toen ik er later met andere Nederlanders over sprak, vertelden die dat ze dit ook hadden gehad. Vooral toen ze hier nog niet lang woonden en de 1e bezoekers kwamen. Het werd door iemand beschreven als een soort heimwee. Zij gaat nu altijd met haar gezin een lekkere wandeling maken, als het bezoek weer terug naar Nederland is. Matjo en ik hadden dat ook al ontdekt. De volgende keer gaan we met z'n vieren wat leuks doen, dan is de overgang niet zo abrupt.

Gisteren ben ik met Loreena naar Tynset gereden, naar de orthodontist. Ze heeft nu spalkjes aan de achterkant van haar tanden en over 2 weken mag de beugel er helemaal uit.We hebben maar gelijk boodschappen gedaan en toen we wegreden bij het winkelcentrum, was het flink aan het dooien. Het bleek 4 graden boven nul te zijn en de weg was vooral het eerste stuk, helemaal schoon. Daarmee bedoel ik dat er geen sneeuw meer te bekennen was op de weg zelf, alleen maar asfalt. Dichterbij Tolga lag er nog wel sneeuw op de weg. Het is bijna de hele dag boven nul geweest. Eén van de Nederlanders zei dat het straks een grote bende wordt, als de sneeuw op de gravelwegen gaan smelten. En die heb je hier nogal veel. Ik kan het me levendig voorstellen.

's Avonds zou ik koorrepetitie hebben, maar de muffins, die Loreena en ik gekocht hadden, vielen blijkbaar nogal verkeerd. Ik had behoorlijke kramp in mijn maag en kon bijna niet rechtop staan. Dus heeft Matjo het koken van me overgenomen en heb ik het bestuur ingelicht dat ik niet zou komen. Ook had ik een smsje gestuurd naar een vriendin, die ik op zou halen. Om half 7 ging de bel en stond die betreffende vriendin voor de deur. Het bleek dat ze die middag op weg naar Tynset een behoorlijke schuiver had gemaakt door de gladheid. Ze had haar nek bezeerd en droeg nu zo'n nekkraag, dus zingen zat er ook voor haar niet in. Ik nodigde haar uit voor een bakje thee en vooruit, 10 minuten dan. Die 10 minuten werden 2 uur. Zij heeft dezelfde denkwijze en levensstijl als wij, dus er was genoeg om over te praten! Toen ze de mandala's zag, die ik getekend had, stelde ze voor om komende zomer samen een expositie in Ivaregga te houden. Ivaregga is een gerestaureerde schuur, die vooral door de gemeente wordt gebruikt. Je kunt er o.a. gezellig eten en er worden vaak exposities gehouden. Nou, tegen dit voorstel zei ik natuurlijk geen nee. Ze zou het gaan vragen of er een mogelijkheid was. Wie had dat ooit gedacht, dat ik misschien zou exposeren met mijn zelfgetekende mandala's. Ik in ieder geval niet! De kramp was gelukkig bijna weg, dus al met al is het nog een gezellige avond geworden.

Einde van de wintervakantie

Vandaag is het de laatste dag van de wintervakantie. Het bezoek uit Nederland is gisterenmorgen weer vertrokken, Matjo heeft ze naar het station in Hamar gebracht. Het was ineens vreemd stil toen ze weg waren. We hebben dan ook een hele intensieve week achter de rug, waarin we een heleboel leuke dingen met elkaar hebben gedaan.
Matjo was gisteren ook nog jarig, maar dit hebben we niet echt gevierd. We hebben 's avonds lekker naar een dvd gekeken (The 3 musketeers) en lekker chocoladepindacake gegeten. Vandaag een rustige dag. Ik vertrek straks naar Hodalen om Koniginnedag door te spreken. Misschien dat Tino en Loreena mee gaan. Matjo blijft thuis.
Morgen gaan de kinderen weer naar school en Matjo weer naar zijn werk. Morgenavond weer noorse les en dinsdagavond weer koor. Voor de rest staan er geen spannende dingen op het programma deze week.
Matjo is op zoek naar iets wat hij in zijn vrije tijd kan gaan doen. In Nederland deed hij aan Tai Chi, maar dat is hier in Noorwegen alleen in Oslo en Kristiansand te vinden, een beetje ver weg dus. Verder is er op dat gebied niet veel te doen. Hier in Tolga is er veel te doen op het gebied van muziek en zang, maar dat is niet echt iets voor hem. Verder natuurlijk het jagen, maar dat vindt hij helemaal niks. Dus is het nog zoeken naar iets wat bij hem past. In de weekenden maken we wel vaak een langere wandeling en als de sneeuw weg is, gaan we dat zeker nog meer doen. Dan maken we er een dagtocht van.

Hondesleetocht

Vandaag zijn we naar Kåsa gegaan, 25 km verderop, naar dogsleddingexpeditions.com, het bedrijf van Mel en Nigel, onze engelse vrienden. We hebben een hondesleetocht gemaakt en het was helemaal super! Matjo, Frank, Ellen, Jasper en Tino gingen met de auto, Loreena en ik met de KID-taxi vanaf het station. Dat laatste verliep niet helemaal soepel. Ik had de taxi besteld om half 11, en we gingen pas iets na kwart voor 11 weg. We werden afgezet bij de bushalte in Kåsa, wat nog een kilometer van Mel en Nigel af was. Gelukkig kwam Matjo ons tegemoet rijden met de auto, zodat we dat stuk niet hoefden te lopen. Niet dat dat een straf was, want het was prachtig weer. De temperatuur was iets boven nul en de zon scheen uitbundig.
Bij Mel en Nigel aangekomen hebben we eerst koffie gedronken. Daarna zijn we kennis gaan maken met de honden. Mel gaf ons uitleg hoe je de slee moest besturen en Nigel spande de honden in. Acht honden per slee. We zijn in 2 ploegen gegaan. Eerst Matjo en Frank, met Nigel als leider. Loreena zat bij Frank in de slee, Tino bij Matjo en Jasper bij Nigel. Mel, Ellen en ik zijn met de auto langs de weg gereden en zijn op een bepaald punt gestopt en hebben ze daar opgewacht om foto's te nemen. Daarna zijn we terug gaan, om de terugkomst van de mannen af te wachten. Frank en Loreena zijn onderweg omgekiept, waardoor Loreena met haar hoofd tegen een boom aankwam. Ze had een flinke bult op haar voorhoofd, arme meid. Voor de rest was alles goed gegaan, maar de mannen vonden het hard werken.

De drie teams onderweg.

Toen waren Ellen en ik aan de beurt. Tino en Loreena wilden niet meer, maar Jasper had smaak te pakken. Hij mocht weer bij Nigel in de slee en toen gingen we op weg. Helaas viel Ellen al bij de eerste bocht en durfde ze niet meer verder. Ze heeft daarna met Mel de kleine loep gedaan. Ik ben met Nigel verder gegaan en het was helemaal fantastisch. De sneeuw was erg los, waardoor het net leek alsof je op een bootje op de woelige zee aan het varen was. Soms ging het ineens wat steil omlaag en dan weer een beetje omhoog. Na een uur waren we weer terug en wat mij betreft, ga ik nog een keer.

Weer terug van een fantastische ervaring.

Daarna hebben we geholpen met het uitspannen van de honden en hebben we nog een bak koffie gedronken en wat boterhammen gegeten. Mel moest nog in Tolga zijn, dus kon de helft met haar mee terug rijden.

Naar het skicentrum op de Hummelfjell in Os.

Vandaag zijn we naar het skicentrum gereden, zo'n 20 minuten rijden met de auto van ons vandaan. Tino en Loreena wilden graag proberen te snowboarden. Loreena had in Nederland al eens een proefles gedaan, Tino had alleen nog maar een beetje geskiet in Oostenrijk met school vorig jaar. Jasper en Frank gingen skieen en Ellen en ik wilden graag langlaufen, maar de langlaufuitrusting was helaas niet te huur. De rest wel. De prijzen vielen mee. Voor een snowboard of ski's, schoenen en helm was je 180 kr per kind kwijt voor 3 uur.Jasper ging al heel snel als een speer naar beneden. Volgens mij heeft hij er talent voor. Ook Frank kreeg al snel de smaak te pakken. Loreena moest eerst weer even wennen, maar kreeg ook de slag te pakken. Hard ging het nog niet, maar ze kwam op het laatst redelijk goed naar beneden. Met Tino ging het nog niet zo best. Het was voor hem voor het eerst dat hij op een snowboard stond, dus dat is hem ook niet kwalijk te nemen. Volgend winterseizoen willen zowel Loreena als Tino op snowboardles.
Ellen en ik wilden dus gaan langlaufen, maar dat ging dus niet. We hebben daarom onze kids maar aangemoedigd, foto's genomen en zijn op den duur, met Tino, nog een eindje gaan wandelen langs een langlaufloipe. Die waren er wel, maar dat moest je dus met je eigen uitrusting doen.

De laatste dagen was de temperatuur hier boven nul, dus wat dooi. Vandaag reed ik dan ook over asfalt in plaats van over aangestampte sneeuw. Wel weer even wennen hoor. Ook het ijs in de rivier is aan het smelten. Maar over het weer hebben we niks te klagen. Gisteren en eergisteren waren schitterende dagen, vandaag wat meer bewolkt en later in de middag begon het te ijsregenen en nu sneeuwt het weer.

Rørosmartnan

De hondesledetocht gisteren is niet doorgegaan, omdat er teveel wind stond. We hopen dat het a.s. vrijdag alsnog doorgaat. In plaats daarvan hebben Frank, Ellen en ik gisteren een heerlijke wandeling gemaakt in de buurt van Vingelen. Het was prachtig weer, iets onder nul met stralende blauwe lucht. Alleen de wind maakte het koud, dus dik ingepakt, met skibroeken over onze gewone broeken aan. En dat was prima te doen.

Wandelen in de buurt van Vingelen

Vandaag zijn we naar Røros geweest, naar de martnan. Dat was heel erg gezellig! Matjo moest helaas nog werken, dus zijn we met z'n zessen geweest. We konden net in de auto: Loreena bij Ellen op schoot achterin en daarnaast de 2 jongens. Gelukkig was het niet al te lang rijden, iets meer dan een half uur. We waren er vrij vroeg: kwart over 11 en het was nog niet al te druk. We zijn eerst maar langs alle kraampjes gewandeld. Heel anders dan een Nederlandse braderie. Er worden veel typisch noorse spullen verkocht, zoals noorse truien en vesten, veel huiden van rendieren en schapen, noorse wanten en mutsen en ook sjamanistische spullen bij de kraampjes van de Samen. En natuurlijk de diverse eettentjes, met noorse lapper, heel veel verschillende worsten, maar ook gewoon broodjes hamburger. De sfeer was erg gezellig. We zijn ook nog even langs Kari geweest, een vriendin van mij die haar schilderijen tentoonstelde in een klein galerietje. Ze vond het erg leuk dat we langs kwamen.

We hebben allemaal iets van ons gading kunnen vinden. Ik heb eindelijk mijn noorse trui, hoewel die niet van echte wol is. Maar wel het typisch noorse design met zo'n leuke sluiting. Tino is helemaal in zijn nopjes, die vond een cd met zuid-amerikaanse panfluitmuziek, een zakmes met wolvenafbeeldingen op en een fleecevest met wolvenprint. Loreena heeft een klein rendierenkleedje gekocht en een mooie trui. Ook onze vrienden zijn gevallen voor een trui voor allebei.
Rond half 3 hadden we het wel gezien en zijn we moe, maar voldaan weer terug naar Tolga gereden.

Rørosmartnan

Wintervakantie

Deze week is het wintervakantie voor de kinderen en ook voor mij, want ik hoef niet om 7 uur mijn bed uit elke dag. Helaas niet voor Matjo, want die arme jongen moet gewoon werken. Verder hebben we bezoek uit Nederland. De hele week zijn onze vrienden uit het Oosten van Nederland op bezoek. Supergezellig!
Gisteren zijn ook engelse vrienden langsgeweest. Ze wonen hier in de gemeente Tolga en hebben een hondesledebedrijfje: http://www.dogsleddingexpeditions.com/. We zijn al een keer bij hen geweest en nu zijn ze bij ons komen eten. Erg gezellig, zo met z'n allen.
Deze week staan er een heleboel leuke dingen op het programma. Morgen (dinsdag) gaan we naar Mel en Nigel voor een hondesledetocht. Heel benieuwd hoe dat allemaal zal gaan. Woensdag gaan we naar de Røros Martnan: http://www.rorosmartnan.no/index.php?c=39&kat=R%F8rosmartnan. Hier komen de hele week allemaal paardesledes uit de hele omgeving. Er is een soort braderie waar allerlei traditionele produkten worden verkocht. En donderdag gaan we naar het skicentrum op de Hummelfjell. De bedoeling is om skies te huren en te gaan langlaufen en/of alpineskien. Loreena en ik gaan waarschijnlijk langlaufen, Tino weet nog niet of hij meegaat en onze vrienden gaan het waarschijnlijk allebei doen, want die hebben dat al meer gedaan. Vrijdag is Matjo vrij en dan mag hij beslissen wat we die dag gaan doen. Zaterdag gaan ze weer terug naar Nederland. En dan is de vakantie weer voorbij.
Het weer is vrij zacht, nu -5. Afgelopen vrijdag was het ineens -18 's morgens, overdag liep de temperatuur op naar -10. De hele voorgaande week hadden we temperaturen van -3 tot 0 graden, wat best wel warm aanvoelde, vergeleken met de -20 die we nu gewend waren. Het heeft ook veel gesneeuwd, er ligt nu zo'n 65 cm sneeuw.

Cultuur in Noorwegen

Gisterenavond zijn we naar een optreden van Loreena geweest. Loreena speelt f-hoorn (valthorn in het noors) in het Tolga Skolekorps. We hadden eerst helemaal niet in de gaten dat het om een concours ging, Loreena zelf ook niet. Daar kwamen we dus gisterenavond pas achter. Behalve in het Skolekorps, is ze sinds begin januari ook aan het oefenen in een apart groepje en gisterenavond kwamen we er ook achter wat dat nu precies voor groep was.

Het concours was een UKM concours. UKM staat voor Ungdommens Kulturmønstring, oftewel Jongeren Cultuurvoorstelling. Elke gemeente kan zo'n concours houden en uit de deelnemers zo'n 30 deelnemers kiezen die doorgaan naar het provinciale UKM-concours. En dat was dus gisterenavond het geval. Het moet gezegd worden: er zaten echt goede voorstellingen tussen! Er zat ook een 6-koppige jury, die aan het eind de prijzen bekend maakte. Eerst een aantal aanmoedigingsprijzen en 1 daarvan was voor het Tolga Skolekorps. Helemaal geweldig natuurlijk. Het leuke aan hun optreden was, dat ze niet zaten, maar bewegingen uitvoerden op de muziek, wat direct een stuk leuker was om naar te kijken.

De groep waar Loreena ook nog in speelde, heet Dørstokk. Ook Meine, een Nederlandse jongen die bariton speelt, speelt in die groep. Dørstokk speelde gisterenavond een liedje van Paul Simon, Late in the evening. Er was een gitarist/zanger, , nog een gitarist, drummer (de dirigent van het Skolekorps), een pianist en 5 blazers, waaronder dus Meine met zijn bariton en Loreena met haar hoorn. Er werd staande gespeeld en ook hier weer bewegingen op de muziek. Leuk om te zien en te horen. En toen werden de deelnemers voor Hamar, waar het provinciale concours wordt gehouden, bekend gemaakt. Dørstokk was 1 van de uitverkorenen om naar Hamar te gaan. Helemaal super! Dus 28 en 29 april zit Loreena in Hamar.

Loreena met Dørstokk

Het Tolga Skolekorps.

Elanden

Jawel, nu is het officieel! Loreena en ik hebben 2 vrouwtjeselanden gezien. We reden vanmiddag naar Tynset, naar de orthodontist, toen we ineens 5 meter van de weg af 2 vrouwtjeselanden zagen. Helemaal geweldig. En natuurlijk had ik het fototoestel niet bij me. Jammer dat Tino er niet bij was, dat vond hij zelf ook toen hij het hoorde van ons. Maar zijn tijd komt nog wel.

Het heeft gisteren en vandaag flink gesneeuwd, er is zeker 10 cm bijgevallen. Dus alles ziet er weer mooi wit uit. Als het een tijdje niet gesneeuwd heeft, wordt de sneeuw die er al ligt een beetje gelig of grauw. Dus is het wel zo leuk als er af en toe wat bijvalt, dan blijft het mooi wit.

Afgelopen weekend hebben we naar de World Cup schaatsen inHamar gekeken op de noorse televisie. Wel grappig om het nu van de noorse kant te zien. Volgend jaar zijn de wereldkampioenschappen schaatsen in Hamar en het idee is geopperd door één van de Nederlanders hier om daar naar toe te gaan. Daar heb ik wel zin in en zo te zien op de commentaren op Facebook ben ik niet de enige. Dus wie weet, gaan we met een Nederlandse delegatie volgend jaar februari naar de wereldkampioenschappen schaatsen in Hamar.

Jentekveld

Gisteren heb ik een ontzettend gezellige avond gehad bij Kari. Kari zit ook in het Sneppen koor en via Facebook kwamen we erachter dat we qua (spirituele) levensinstelling op dezelfde lijn zaten. Bovendien kon ik haar helpen aan kooltjes en appeltabak voor de waterpijp. En zodoende heeft ze me uitgenodigd voor een meidenavondje. Helaas konden er een paar niet, dus waren we met z'n vieren. De andere 2 dames waren nichtjes van Kari. De ene dame werkt in KID, een winkel in Tynset, waar ik een keer een pelskleed had gekocht. En zij heeft me toen geholpen. De andere dame had ik een keer gezien in de trein, toen ik terugkwam van de begrafenis van mijn oma. Ze viel me toen op, omdat ze zo gezellig zat te kletsen en ook vanwege haar aparte uitstraling. Zij is een redelijk bekende muzikante, ze schrijft, speelt en zingt noorse volksmuziek.
Het was een gezellige avond. We begonnen met linzensoep en wijn, daarna thee/koffie en gebak met een likeurtje en we sloten de avond af met de waterpijp. Wat tot resultaat heeft, dat ik nu een lichte hoofdpijn heb :-). Toen ze erachter kwamen dat ik in Nederland yogalessen had gegeven, vroegen ze of ik dat hier ook wilde doen. Ik vertelde dat ik eerst beter noors wilde leren spreken, maar dat vonden ze helemaal niet nodig. Yoga-oefeningen kun je voordoen en mijn noors was prima, vonden ze. Dus nu gaan ze bedenken waar dat zou kunnen. Wie weet, zit er nog een klein baantje voor me in. Verder ben ik ook uitgenodigd om in de zomer een keer naar de seter van Kari te komen. Een seter is een zomerboerderij.

Verder ben ik afgelopen week ook uitgenodigd door een andere mevrouw van het koor. Ze vroeg of ik een keertje langs wilde komen, dat leek haar wel gezellig. Dus ga ik a.s. dinsdag vragen wanneer het voor haar uitkomt.

Erg leuk dus, allemaal. En het krijgen van contact met de noorse bevolking gaat sneller dan ik had verwacht en gehoopt. Vandaag (zaterdag) gaan we naar Røros om boodschappen en nog wat te winkelen. En vanmiddag misschien kijken naar het schaatsen: de World Cup in Hamar.

Heerlijke wandeling

Vandaag niks te melden, alleen een heerlijke wandeling gemaakt met stralende zon en blauwe lucht.

Tandarts

Gisteren zijn Tino en ik naar de tandarts geweest. Bij mij was er in november al een stukje van een kies afgebroken en Tino had het vermoeden dat hij zeker 1 gaatje in een kies had. Dus ben ik vorige week dinsdag even langsgetippeld om een afspraak te maken. We konden dus gelijk afgelopen maandag terecht. Er werden foto's gemaakt en alles werd eens goed bekeken en in het computersysteem gezet. Tino bleek helaas meer dan 1 gaatje te hebben en ik had, behalve dat stukje van mijn kies, ook nog een gaatje. Vandaag was ik aan de beurt voor de kapotte kies. Die is keurig gemaakt. Het viel me op dat de tandarts heel snel werkte, wat ik wel lekker vond. Na afloop kon ik gelijk betalen, want de tandarts wordt hier niet vergoed voor volwassenen, alleen voor kinderen tot 18 jaar. A.s. donderdag mag Tino voor het 1e gaatje en 27 februari zijn we allebei weer aan de beurt voor de volgende gaatjes.

Op maandagmiddag breng ik altijd de f-hoorn van Loreena naar school, omdat ze gelijk na schooltijd nog een les heeft. Ik stond te wachten en Jan-Erik, de leraar waarvan we noorse les krijgen, liep langs. Hij zag de hoorn en ik vertelde over Loreena. Hij vroeg of ik ook een instrument bespeelde. Jawel, blokfluit en ook klarinet. Hij werd gelijk enthousiast en vroeg of ik in het muziekkorps kwam spelen. Hij was nummer 3 of 4 al die dit aan me gevraagd heeft. Ik vertelde dat ik geen eigen klarinet had. Nu gaat hij proberen te regelen of ik een klarinet kan lenen via het muziekkorps, zodat ik ook mee kan spelen. De klasselerares van Tino speelt ook in het muziekkorps en die was ook al helemaal enthousiast dat er waarschijnlijk weer iemand bij komt. Ach ja, zo kom ik wel aan mijn contacten, nietwaar?

Femundløpet (3)

Ik kan er geen genoeg van krijgen, dus zijn Loreena en ik vanavond nog even gaan kijken bij het checkpoint, want er komen nog steeds deelnemers binnen. Dit keer heb ik een paar filmpjes gemaakt, ze staan onder de map Foto's en filmpjes februari. Hier is er eentje:

Fedmundløpet (2)

Vanochtend tegen half 11 zijn Loreena en ik naar de sporthallen gelopen/gesleet. Matjo kwam later ook nog. En nu was er genoeg te zien! We zijn ruim een uur gebleven en hebben toch zeker een team of 7 zien aankomen en/of vertrekken. Er worden elk jaar vrijwilligers gevraagd, je kunt je dan aanmelden via de website en ik denk dat ik dat volgend jaar toch wel ga doen. Ik vond het in ieder geval superleuk om te zien en mee te maken. Uiteraard heb ik een bende foto's gemaakt, die te vinden zijn in de map Foto's en filmpjes februari 2012. Loreena kreeg toch wel koude tenen en ze had geen binnenhandschoenen aangetrokken onder haar wanten en dus had ze steenkoude handen. Dus zijn we tegen twaalven maar naar huis gegaan. Conclusie: dit was superleuk!

Fedmundløpet

De Femundløpet is een hondeslederace/tocht die begint in Røros en via o.a. Drevsjø, Tynset en Tolga ook weer eindigt in Røros. Er zijn 3 categorien: de 600 km, de 400 km en de junioren. De 600 km start donderdag, de 400 km start vrijdag en de junioren vertrekken zaterdag en rijden alleen naar Drevsjø en dan weer terug. Een gedeelte van het parcours gaat door het Femund Nationaal Park, vandaar ook de naam.
Loreena had afgelopen vrijdag al een stuk of 5 sledes gezien, toen ze in de bus naar Røros zat. Ze had daar het oefenkamp met het muziekkorps. De bus moest een minuut of 5 wachten voor de overstekende hondesledes. Loreena heeft het overigens wel leuk gehad. Ze is o.a. 10 meter naar boven geklommen op een klimmuur, verder heel veel gespeeld (ze kon op het laatst geen noot meer uit haar hoorn krijgen, omdat ze zo last had van haar blokjesbeugel) en ze zijn zaterdagmiddag geeindigd met bowlen. Rond 6 uur is ze weer thuis gebracht. Al met al was het leuk geweest, alleen gaf ze gisterenavond wel aan, dat ze het zo moeilijk vond om contact te maken in de zin van eventuele vriendschappen. Ze weet niet goed hoe hier alles in zijn werk gaat en durft niet helemaal haarzelf te zijn.
Verder met de Femundløpet:
Het leek ons wel erg leuk om hier in Tolga te gaan kijken bij het checkpoint. Volgens de website (www.fedmundløpet.no) zouden de eerste sledes rond 10 uur 's avonds in Tolga verwacht worden. Volgens de website van de Kommune zou er vanaf 18.30 uur al iets van vermaak zijn bij de sporthallen, waar de sledes aankomen. Dus zijn wij rond kwart over 8 naar de sporthallen gelopen. Er was sfeerverlichting buiten en binnen zaten een aantal mensen aan tafeltjes in een soort kantine en er speelden wat kinderen buiten. We hadden niet zoiets van, daar gaan we nu eens gezellig bijzitten. Bij de aankomst was nog niks te beleven. Het was -16, een beetje wind en het sneeuwde. Dus na een kwartier hadden we zoiets van, we gaan weer terug naar huis, dit kan nog wel uren duren en dan zijn we echt ijsklontjes.
Dus zijn we weer terug naar huis gelopen en daar ontdekten we op de website dat er live webcams waren geinstalleerd bij het checkpoint in Tynset en in Tolga. Dus wij ingespannen turen naar de beelden van de webcam in Tolga en af en toe naar die van Tynset. Rond kwart over 10 zagen we een slede bij Tynset doorkomen. In Tolga gebeurde nog steeds niks. Tegen kwart voor 11 gebeurde er wat. We zagen een licht naderen en het was een ............ sneeuwscooter. Even later reed dezelfde sneeuwscooter weer terug. Loreena bedacht dat het misschien iemand was, die kwam zeggen dat er een slee aankwam. Dat vonden we wel een intelligente opmerking. En om 11 uur ............. ging het beeld op zwart. Tolga was off air. Dat schoot lekker op.
Toen ontdekten we op de website een lijst van deelnemers, en waar ze op dat moment ongeveer waren. Het bleek dat de 1e slee rond half 12 in Tolga werd verwacht. Toen besloten we om maar naar bed te gaan en de volgende morgen te gaan kijken.

Echt koud

Toen ik vanochtend boven kwam en op de thermometer wilde kijken, zei Matjo: niet schrikken. Het bleek -32 graden te zijn. Da's pas koud. Het bleek dat de motorverwarming voor de auto 's nachts niet was aangeslagen. Matjo kwam er om half 7 pas achter en heeft toen gelijk de motorverwarming alsnog handmatig aangezet, maar het mocht niet baten. De auto wilde om kwart over 7 niet starten. En de bus was ook al weg. Dus zat er niets anders op dan de zaak in te lichten en thuis te gaan werken.
Ik zou een vriendin uit Røros op bezoek krijgen, maar ook die kreeg haar bejaarde autootje niet aan de praat, dus dat is uitgesteld. Tja, dat is hier nu eenmaal zo. Zo af en toe is het echt flink koud :-).

Gisterenavond was ik aan de beurt om voor het skolekorps avondeten te maken. Dat kan van alles zijn: koek, broodjes. Ik had afgelopen maandag voor het eerst brownies gebakken om te proberen. Die waren zo goed gelukt, dat het blik van 25 x 50 cm, waarin ze gebakken waren, in 2 dagen op was. Dus heb ik gisteren weer zo'n koek gebakken. Loreena had het in 40 stukjes gesneden. Verder nog 20 lomper met pølser (aardappelpannekoekjes met worstjes) en dat zou genoeg moeten zijn, hoopte ik. Loreena had al gewaarschuwd dat er altijd flink gegeten werd. Het bleek dat een andere moeder ook nog broodjes mee had genomen. Nou, van de koek waren er nog 4 stukjes over en van de lomper nog 1. Ik had eer van mijn werk.

Toen ik thuis kwam, heb ik gelijk weer zo'n koek gebakken voor vandaag. Tegen 11 uur had ik al 2 stukken op en ook Matjo liet het zich goed smaken. Begin van de middag kwam Dennis nog even langs en ook die heeft 2 stukken verorberd. Volgens mij is die koek gewoon berelekker!

Over 2 weken komen onze vrienden uit het oosten van Nederland op bezoek. Ze blijven de hele week. Hier is het dan ook wintervakantie. Gezellig, ik heb er zin in! Ik heb nog een boodschappenlijstje doorgemaild met o.a. hagelslag en ontbijtkoek. Kunnen de kids lekker hagelslag blijven eten. Matjo moet die week helaas een aantal dagen nog werken. We kijken nog wel hoe we dat doen met de auto. Misschien gaat hij een paar dagen met de bus, dan kunnen wij in de omgeving rondtouren. Want er is genoeg te zien hier!

Straks breng ik Loreena naar het busstation. Ze heeft een oefenkamp met het schoolkorps in Røros. Morgen eind van de middag is ze weer terug. Ze staat nog niet echt te springen, geloof ik, maar dat komt vast wel als ze eenmaal in de bus zit. Wij willen proberen morgenavond nog naar de aankomst van de hondeslederace te gaan kijken. Het heet de Fedmundløpet en ze zijn gisterenavond gestart in Røros voor de 600 km en vandaag voor de 400 km. In Tolga moeten ze verplicht 8 uur rusten. De eersten worden rond 22 uur zaterdagavond verwacht. De volgende ochtend vroeg gaan ze dan verder voor het laatst weer richting Røros.

Bevroren waterleiding

Toen ik gisterenochtend boven kwam (onze slaapkamer is beneden), bleken we geen water te hebben. Erg onhandig! Dan merk je pas hoeveel water je gebruikt. We hadden nog wat water in een kan zitten, waarmee de kinderen hun tanden hebben gepoetst. Tegen negenen ben ik naar het gemeentehuis gelopen (5 minuutjes lopen van huis), om dit te melden, want het is een huis van de gemeente. De wachtmeester kwam al snel en volgens hem was de waterleiding bevroren. Dat was even balen, we hadden zo ons best gedaan om alles warm te houden beneden. Zelfs in het opslaghokje waar de waterleiding binnen komt, was het verwarmingselementje aan. Maar dit bleek dus helaas niet voldoende te zijn geweest. De bevriezing zat aan de buitenkant, op de plek waar de waterleiding binnenkwam. De wachtmeester heeft er een extra kacheltje met ventilator gezet en toen was het wachten geblazen. Hij zou later terugkomen om te checken. Dus moest ik het de hele ochtend zonder koffie of thee doen. Niet leuk. Tegen enen kwam de wachtmeester terug, maar helaas, nog steeds geen water. Wat hij en zijn hulp toen allemaal gedaan hebben, geen idee. Opeens ging zelfs het rookalarm beneden af en het rook ook een beetje branderig. Maar ze hebben het toch voor elkaar gekregen. Hij heeft ook iets met de toilet beneden gedaan, zodat het water continue doorstroomt. Dit om te voorkomen dat de boel weer bevriest. Dus om half 2 's middags kon ik dan eindelijk koffie zetten. De temperatuur was de hele dag niet boven de -21 uit gekomen.

Vanochtend is het nog kouder. -27. En dat is toch wel koud! Het ijs zit zelfs aan de binnenkant van de ramen. Nu zitten er in dit huis nogal wat tochtkieren. Het is begin jaren 80 gebouwd en niet super geisoleerd. Gelukkig kunnen we het in huis goed warm houden. En met pantoffels aan heb je geen last van koude voeten door de tocht.