Schuddekop

We hebben wat beleefd met Schuddekop onderweg. Ik heb haar vrijdagochtend vroeg, na een onrustige en korte nacht, een kalmeringspil gegeven. Die werkte goed en onderweg hebben we van alledrie de poezen geen last gehad. We stopten om de 2 uur en deden dan de klep van de auto open. Ze hadden alledrie een tuigje om met daaraan een lijn. Ik deed ook regelmatig de deurtjes van hun vervoersmanden open, maar ze weigerden eruit te komen. Het was allemaal veel te druk en te eng. In Duitsland hadden we weer zo'n beroemde Umleitung en net na de tunnel in Hamburg stonden we helaas in de file, wat 20 minuten vertraging opleverde. Tegen 8 uur 's avonds kwamen we aan op de camping in Denemarken, waar we een hutje hadden geboekt. De snelweg door Denemarken is vrij saai, maar als je van de snelweg af gaat, blijkt Denemarken heel mooi te zijn.

We hebben de manden in de hut gezet en de deurtjes opengedaan. Adiza ging vrij snel op een bed liggen en vond alles wel goed. Schuddekop en Luna gingen op verkenning. Ze mochten ook naar buiten, omdat ze aan een lange lijn vastzaten, die wij uiteraard vasthielden. Toen ging Schuddekop ineens hard trekken. Matjo had haar vast (we zaten buiten) en trok hard terug. En ineens was ze los! Op de een of andere manier had ze zich van het tuigje weten te ontworstelen en weg was ze! Shit was het woord wat op dat moment wel op zijn plaats was! In eerste instantie zat ze onder de auto, maar even later zagen we haar nergens meer. Wat nu? Ik had er op dat moment even helemaal genoeg van. We zagen dat er meer katten op die camping waren, dus verzoenden we ons met het idee dat ze niet meer terug zou komen. Tegen 10 uur lagen we op bed en ben ik heel snel in slaap gevallen.
Ik werd wakker van ruziemakende poezen. Ik dacht: het zal toch niet waar zijn? Ik heb de deur opengedaan en drie keer raden wie er voor de deur zat? Schuddekop!!!! Ik was helemaal verbijsterd!
Vandaag is alles goed gegaan. We waren iets over half 3 bij ons huis. De bewoner die onder ons woont, was zijn fitnessoefeningen op de veranda aan het doen in de stromende regen. Hij had ook een sleutel, dus we konden gelijk naar binnen. Even later kwam Martijn. Leuk om hem weer te zien. We maakten even een rondje door het huis. Alles was opnieuw behangen en geverfd, een mooie cremekleur. Ook de buitenkant was helemaal opnieuw geschilderd. We hebben de poezen in Tino zijn slaapkamer gezet. Nu lopen Adiza en Luna ondertussen rond in de gang, woonkamer en keuken. Alleen Schuddekop blijft in haar mandje. Ze heeft ondertussen het mandje van Luna ingepikt en op een gegeven moment zaten ze er met z'n 2en in. En dat is een wonder, want die twee hebben namelijk altijd ruzie!
We hebben eerst gekeken wat er allemaal nog gedaan moet worden in en rond het huis. Er zijn bomen gekapt en we gaan vragen of wij dat hout mogen hebben. Dan moet alles in kleine stukken gezaagd worden. Ook het hek langs de doorgaande weg willen Matjo en Piet gaan repareren, dan kan Balto straks lekker in de tuin rondbanjeren. Verder moet een deurtje van de douchecabine nog gerepareerd worden, er zijn twee wieltjes vanaf.
Straks gaan we eten in het restaurant. Voor de laatste keer voorlopig, want uit eten is hier ontzettend duur. Piet schrok zich een hoedje toen hij de prijzen in de supermarkt zag.
Morgenochtend komt Arna haar 2-pits fornuisje brengen, zodat we voorlopig kunnen koken, totdat we zelf een fornuis hebben aangeschaft. En maandag gaan we met haar naar het gemeentehuis om het huurcontract te ondertekenen en verdere zaken, zoals inschrijven, te regelen. Ook kunnen we dan de bankpassen ophalen. Toen we net in de supermarkt waren, kwamen we Eva tegen, de bedrijfsleider van de bank, die we in mei al hadden ontmoet. Ze herkende me meteen en we hebben even gezellig staan praten. Ik moet echt snel weer wat aan het noors doen, want ik merk dat het nog snel wegzakt.