Ricky

Jawel, Ricky is er weer! Gisterenavond zat hij voor het raam. Ik laat hem maar weer een tijdje binnen, ik weet niet zo goed wat ik ermee aanmoet. Als ik hem weer naar buiten laat, is hij misschien weer dagen weg.

Straks ga ik mijn huiswerk voor de noorse cursus doen. Vanavond heb ik weer les. Gisteren kwam het leerboek Noors binnen, geschreven door G.A. Piebenga, uitgegevendoor de Universitaire Pers Leiden. Dit boek is bijna niet meer te krijgen. Ik heb nog een exemplaar te leen van een vriendin. Toen ik dit boek meenam naar de noorse les, werd mijn lerares helemaal enthousiast. Ze vertelde dat ze al jaren naar dit boek op zoek was, maar dat het nergens meer te krijgen was, ook tweedehands niet. Toen ik begin deze week op zoek was naar een ander boek, kwam ik bij bol.com dus tweedehands dit leerboek tegen. Gelijk besteld natuurlijk en gisteren was het binnen. Een heel handig boek over de grammatica in het noors.

Gisteren weer lekker geruimd. Er staan 2 zakken klaar met poppen en poppenkleertjes, in goede staat. Als er iemand is die ze wil hebben, laat het maar weten! Anders bel ik binnenkort de kinderopvang of zij er wat mee kunnen doen. Er staan ook nog een paar dozen boeken klaar voor de Wereldwinkel. Verder de slaapzakken in van die vacuumzakken gedaan en ik heb weer meer ruimte nu! A.s. zaterdag gaat Matjo het plafond in Loreena haar kamer witten. Dan alleen nog de radiator in de badkamer vernieuwen en dan kan ik aan de grote schoonmaak beginnen.

Zo, nu eerst een kop koffie en dan snel aan de studie!

Informatiedag 16 oktober

Afgelopen zaterdag zijn we naar Zenderen in Twente geweest voor een informatiemiddag van Placement. We zijn weer een heleboel wijzer.

We kregen eerst een lezing over het onderwijs in Noorwegen. Tino en Loreena gaan in Noorwegen naar de ungdomsskole, vergelijkbaar met het middelbaar onderwijs hier. En daar houdt ook elke vergelijking op. Kinderen van alle niveau's zitten daar bij elkaar in de klas. De klassen hebben niet meer dan ongeveer 18 kinderen maximaal. De kinderen krijgen ook allemaal dezelfde stof aangeboden. Er is veel individuele aandacht. Als een kind niet mee kan komen, krijgt hij dus extra aandacht van de leerkracht of de onderwijsassistent. Ieder kind krijgt ook dezelfde toets aangeboden. De cijfers die het kind kan halen varieren van 1 t/m 6. Dit wil niet zeggen dat als je een 2 haalt, je het niet goed hebt gedaan. Deze cijfers geven alleen de niveau's aan. Zitten blijven kun je dan ook niet. Verder is er nultolerantie wat betreft pesten. Hier wordt heel streng op gecontroleerd door alle leerkrachten. Wordt er pestgedrag geconstateerd, dan wordt hier direct actie opgenomen d.m.v. klasgesprekken e.d. Ook de zogenaamde 'labelcultuur' (merken) bestaat daar niet. Het maakt daar niet uit of je met dure Nikeschoenen of schoenen van de Schoenenreus aanloopt. Ieder kind hoort erbij. Er wordt ook heel veel aan natuurbewustzijn gedaan. Ook het brugwuppen plagen bestaat daar niet. Het komt regelmatig voor dat bijvoorbeeld de hele school gaat skieen. De 16-jarigen zijn dan verantwoordelijk voor de 6-jarigen.

Noorse kinderen gaan voor het eerst naar school als ze 6 jaar zijn en komen dan in klas 1. Ze blijven op dezelfde school tot dat ze 16 zijn, ze zitten dan in klas 10. Het komt ook voor dat de school wel gesplist is in lager en middelbaar onderwijs, maar dan staan de scholen wel naast elkaar.

Wij vonden dit hele verhaal super positief. Ook Tino zag het helemaal zitten. Loreena was niet meegegaan, omdat ze een verjaardagsfeestje had.

De volgende lezing ging over wonen en werken in Noorwegen. De meeste dingen die verteld werden, wisten we al. Er werd met nadruk geadviseerd om eerst een huis te huren en dan op het gemak rond te kijken voordat je een huis koopt. Het kan bijvoorbeeld gebeuren dat je een prachtig optrekje ziet in de zomer. In de winter blijkt dan dat het huis de hele winter in de schaduw ligt, omdat de zon niet boven de nabijgelegen berg komt. Ook werd er met nadruk verteld dat je eerst noors moest leren, voordat je gaat emigreren. Nou, dat lijkt ons nogal logisch.

De laatste lezing ging over de risico's en valkuilen van emigratie. Met kinderen in de leeftijd van 12 tot 16 jaar emigreren is dus een risico. Daar waren we ons al van bewust. Er werd ook gezegd dat het beste is dat in het begin 1 van de ouders werkt en de andere ouder voorlopig thuis blijft om de kinderen goed te kunnen opvangen en begeleiden. Een raad die we goed in ons oren knopen!

Matjo heeft vorige week zijn intensieve week noors gehad. Hij gaat eind januari de vervolgcursus (niveau A2) doen. Ik ga nu dus 1 x in de 2 weken voor de cursus noors voor gevorderen naar Essen.

Vorige keer vertelde ik dat onze kater Ricky weg was gelopen. Vrijdagavond was hij weer terug! We hebben hem het hele weekend binnen gehouden, zodat we afgelopen maandagavond ook met hem naar de dierenarts konden. Het vervoer in de transportmand kon hij niet bepaald waarderen! Hij ging behoorlijk te keer. Bij de dierenarts ging het gelukkig wel allemaal goed, dus is hij nu ook gechipt en heeft zijn 1e hondsdolheidinenting gehad. Alleen ......... hij is hem weer gesmeerd! Ik heb zo het vermoeden dat hij bij iemand anders in huis zit. Erg balen! Ik hoop dat hij voor 7 november weer terug is, want dan krijgt het hele spul de 2e hondsdolheid injectie. Zodra hij terug is, probeer ik hem 2 weken binnen te houden. En als hij dan weer wegloopt, tja, dan weet ik het ook niet meer!

Katten bij de dierenarts

Vandaag zijn we, Tino, Loreena en ik, met 3 katten naar de dierenarts geweest. Met Adiza, Schuddekop en Luna. Ricky hebben we vrijdag voor het laatst gezien. Het komt wel vaker voor dat hij een paar dagen wegblijft, dus we hebben nog hoop dat hij terugkomt.

Het viel alleszins mee bij de dierenarts. Ik had vorige week een vervoersbox van de dierenarts mogen lenen, dus de poezen konden alledrie in een aparte box. Ze zijn nu alledrie ingeent tegen hondsdolheid en Adiza en Schuddekop zijn nu ook gechipt. Zelfs Schuddekop gedroeg zich voorbeeldig!

A.s. zaterdag is het dus de informatiedag van Placement in Zenderen. Loreena wil niet mee, ze heeft zojuist een uitnodiging voor een feestje gekregen van een vriendinnetje. Aan de ene kant vind ik het vervelend haar weer alleen achter te laten of bij mijn moeder te brengen, maar aan de andere kant: als ik haar dwing, krijgt ze misschien nog meer weerstand om naar Noorwegen te gaan. Ze is er toch al niet enthousiast over. Het enige leuke aan de emigratie is de belofte dat ze een paard krijgt. Dus laat ik haar maar naar het feestje gaan.

Ik hoop a.s. zaterdag weer flink wat wijzer te worden over het onderwijs in Noorwegen. Ik wil graag weten hoe dat zit met examens op de Ungdomskole (voortgezet onderwijs) en de aansluiting op de vidergaende skole. En ook hoe ze omgaan met niveauverschillen. Tino volgt vmbo-basis met lwoo en Loreena zit nu op mavo/havo/vwo. Da's toch wel een verschil.

Het grote kattenplan deel 2

Juist, zonet naar de dierenarts geweest met Adiza. Bleek dat ik van te voren had moeten bellen i.v.m. het chippen. Dus Adiza is nog niet ingeent of gechipt. Maar de dierenarts heeft me wel een heleboel informatie gegeven.

Hij adviseerde om de katten 2 x in te laten enten tegen hondsdolheid, omdat het regelmatig voorkwam dat de 1e enting niet pakt. Als er dan na 4 maanden een bloedproef wordt gedaan, blijkt dat er niet voldoende antistoffen in het bloed zitten en kun je weer opnieuw beginnen. Dat kost veel tijd en veel geld. Stel je voor dat we in mei (ik noem maar even wat) naar Noorwegen kunnen en de periode tussen 2e enting en bloedproef (4 maanden) is nog niet voorbij. Dan hebben we dus een probleem, want dan kunnen de katten nog niet mee.

Ik heb nu een afspraak gemaakt voor a.s. maandagavond. We gaan proberen alle 4 de katten tegelijk (!) mee te nemen. Ik heb van de dierenarts een extra vervoersmand meegekregen. Misschien dat ik er nog een van de buurvrouw leen.

Het gaat trouwens een hele hoop geld kosten. Alle 4 de katten moeten 2x een inenting tegen hondsdolheid hebben. Een inenting kost 23 euro, dus totaal 184 euro. Balto (onze geweldige hond) heeft maar 1 inenting nodig, omdat hij al eerder is ingeent tegen hondsdolheid, dus nog een keer 23 euro, is totaal 207 euro voor de inentingen tegen hondsdolheid.
Het chippen kost 32 euro per dier, 3 katten moeten gechipt worden, dus 96 euro totaal.
Dan de bloedproeven na 4 maanden, 5 x (alle 4 de katten en Balto) 50 euro, wordt 250 euro.
Totaalbedrag van dit hele verhaal: 553 euro. Nu weet ik tenminste waarvoor ik ga werken!




Onze hond Balto.

Noors spreken en het grote kattenplan.

Afgelopen donderdag was ik bij een vriendin. Zij komt al vanaf 1985 elke zomer in Noorwegen met haar man. Daar werkten ze dan gedurende een aantal weken in een noors ziekenhuis. Toen zij hoorde van onze plannen, leek het haar een leuk idee om samen noors te kletsen. Afgelopen donderdag zouden we dat voor de eerste keer doen.

Toen ik aankwam bij haar huis, waar ik nog niet zo heel vaak was geweest, stond er een vreemde dame in deuropening. Ik dacht eerst dat ik verkeerd was, dus vroeg ik haar of ik toch wel op het goede adres was. De dame bleek geen nederlands te spreken, maar engels. En ik bleek op het goede adres te zijn.

Wat was er nu aan de hand? Heel toevallig (toeval bestaat niet) bleek de noorse overbuurvrouw van mijn vriendin over te zijn. Dus kon ik gelijk met een echte noorse praten!

Nou, dat bleek nog niet zo simpel te zijn. Ik moest me echt heel goed concentreren om haar uberhaupt te verstaan. En noors praten bleek een hele klus te zijn. Er kwam weinig zinnigs uit mijn mond. Maar ik ben wel weer een heleboel wijzer geworden over de manier van leven in Noorwegen. De dame uit Noorwegen heette Anne en zij vond Noorwegen het mooiste land dat er is. Ze vertelde dat op in dit jaargetijde het net lijkt of de lucht vol zit met kristallen. Ik vond het een prachtige omschrijving en begreep wel wat ze bedoelde. Toen wij in Noorwegen waren, had ik ook wel dat gevoel.

Nu het grote kattenplan.

We hebben 4 katten:

Ricky, onze stoere zwarte en heel lieve kater van 7 jaar oud.

Adize, onze gezellige dikkerd van 9 jaar oud.

Schuddekop, onze psychotische poes van 2,5 jaar oud en

Luna, onze lapjespoes, die we afgelopen mei uit het asiel hebben gehaald, ook 2,5 jaar oud.

Alleen Luna is gechipt. De andere katten niet. En als ze mee moeten naar Noorwegen moeten ze dus allemaal gechipt en ingeent zijn tegen hondsdolheid. En dat moet minimaal een half jaar voor vertrek gebeurd zijn. Dus moeten ze allemaal naar de dierenarts. Dat wordt nog wat. Want Ricky en Schuddekop houden niet zo van de vervoersmand. Dat wordt een dikke trui aantrekken en ovenwanten aan, want die zal ik niet zonder slag of stoot de mand in krijgen.

Het plan is om elke week met een kat richting de dierenarts te gaan. Gelukkig werk ik ook, als verkoopster en als blokfluitlerares, want dat geld zal ik hard nodig hebben!

Deze week begin ik met de makkelijkste kat: Adiza. Hieronder een foto van onze gezellige dikkerd.