Gemengd koor Sneppen op 17 mei 2015

Gemengd koor Sneppen op 17 mei 2015

zondag 6 juli 2014

3 jaar in Noorwegen

De tijd vliegt, want we wonen alweer 3 jaar in Noorwegen. Het afgelopen jaar was er eentje van ups en downs.

Met Tino gaat het erg goed. Hij blijkt niet alleen slimmer te zijn dan hij had gedacht, hij is nu ook groente en fruit gaan eten. Nog niet met grote hoeveelheden, maar het begin is er. Tino weigert van kleins af aan om groente en fruit te eten. Wat we ook probeerden, we kregen het er met geen mogelijkheid in. En daar heb ik de nodige opmerkingen over gehad van diverse mensen. Vaak negatief. Maar ik wist, op een dag gaat die knop om, en dan gaat hij echt wel groente en fruit eten. En dat is dus het afgelopen jaar gebeurd. Mede dankzij mijn jongste broer. Die doet namelijk al een aantal jaar aan krachttraining en Tino besloot dit ook te gaan doen. Hij heeft mijn jongste broer om advies gevraagd, o.a. over wat voor voedsel het beste was. En dat bleek zo grof mogelijk brood te zijn. En groente en fruit. Na de zomervakantie begint hij met nog 2 jaar studiespesialisering. Dit houdt in dat hij daarna eventueel naar een hoge school kan gaan studeren. Doordat hij zijn sleutelbeen had gebroken, zijn de autolessen even gestaakt, maar daar gaan we volgende week weer mee beginnen.

Loreena gaat na de zomervakantie beginnen in Tynset, op de videregående skole. Ze gaat de muziekrichting doen. We hebben nog geen officieel bericht binnen dat ze is aangenomen, maar er stond 2 weken geleden een stuk in de krant over de vele aanmeldingen op die school. Teveel om iedereen te kunnen plaatsen. Alleen de muziekrichting, dat was geen probleem. Alle 19 leerlingen die zich daarvoor hadden aangemeld, konden geplaatst worden. Super dus! Ook de paardrijlessen gaan goed. Ze werkt nu bij Elin om de lessen te kunnen betalen. Goede regeling voor haar en voor ons. In september, als ze 16 wordt, gaat ze ook beginnen met autorijlessen.

Het afgelopen jaar is het ons duidelijk geworden dat de verschillen op de werkvloer tussen Noorwegen en Nederland groter zijn dan je op het eerste gezicht zou denken. Een paar voorbeelden: Hier in Noorwegen zeggen ze: "Ting tår tid", wat zoveel betekent als dat de dingen nu eenmaal tijd kosten. In Nederland wordt gezegd: Tijd is geld.
Nog een groot verschil: in Noorwegen wordt gezegd: "Alt skal ordnet seg", wat inhoudt dat het allemaal wel een keer geregeld wordt. In Nederland: Regel het zo snel mogelijk.
Voor ons waren de Nederlandse werkwijze o.a. redenen om hier te komen wonen. Maar die Nederlandse werkwijze blijkt veel meer in ons systeem te zitten dan we dachten. Wat inhoudt dat de Noorse werkwijze dus ook weer stress oplevert. Want je wilt het toch wel weten waar je aan toe bent, in plaats van geduldig af te wachten totdat "als har ordnet seg" (alles een keertje geregeld is). Geduld is hier dan ook het toverwoord. En dat is voor ons ongeduldige Nederlanders niet altijd even makkelijk.
Verder is alles veel formeler op de Noorse werkvloer. Je valt je chef niet af in een vergadering en als je wat van hem wilt, ga je na de vergadering even langs voor een sociaal praatje en breng je heel subtiel het onderwerp naar voren op zo'n manier dat de chef met de eer kan strijken. Zoiets ongeveer. En tijdens een vergadering is het beter iets te zeggen dan niets. Maakt niet uit of dat iets eraan toe doet of niet.
Tja, dan ga je als goed bedoelende, hardwerkende Nederlander wel eens de fout in. Het beste is om te proberen je de noorse werkcultuur maar zo snel mogelijk eigen te maken. Want veranderen, waarom zouden ze? Ze doen het zo al jaren. En jij bent een buitenlander, die er dus niks van begrijpt. En dat klopt nog ook :-)

Matjo heeft het afgelopen jaar dus wat problemen gehad op zijn werk. Mede door de verschillen in werkcultuur, maar ook door een nieuwe kapitein aan het roer. Een Zweedse meneer, die alleen maar op de cijfers let en de mensen niet zo belangrijk vindt. Zo komt het in ieder geval op mij over. Praat je niet goed genoeg Noors? Wegwezen dan. Versta je de dialecten niet? Ook wegwezen.
Gelukkig zijn er ook een heleboel Noren die niet zo zijn. In het dagelijkse leven vinden ze al snel dat je goed Noors spreekt. Ik krijg regelmatig te horen: "Woon je nog maar 3 jaar in Noorwegen? Dan spreek je wel al goed Noors!"
Matjo is sinds begin van het jaar op zoek naar een andere baan. Erg vlotten wil het nog niet, dus gaat hij ook voor zichzelf beginnen. Hetzelfde wat hij ook de laatste 10 jaar in Nederland heeft gedaan: consultant op het gebied van kwaliteit en procesverbetering. Een zaak van lange adem, maar hij heeft een aantal positieve gesprekken gehad met potentiële klanten. Volgens vele mensen is er in deze regio zeker behoefte aan zo'n soort consultant. We blijven dan ook hopen op positieve afloop!

Ik blijf met de yogastudio zitten waar ik zit. Nog steeds in het handelscentrum in Tolga. Voor de zomer heb ik het aanbod van de verhuurder gehad om minder te betalen in de zomermaanden als er geen klanten zijn. Verder zijn er plannen om meer open te gaan vanaf september en er meer spullen te gaan verkopen. O.a. zelfgemaakte dingen en misschien ook zelfgemaakte spullen van andere mensen. Ook het yoga-aanbod wordt uitgebreid met kinderyoga. En Matjo gaat op de dinsdagavond lessen geven: een combinatie van Tai-Chi, Chi-Qong en Healing Tao.

Spijt dat we 3 jaar geleden de gok hebben gewaagd, hebben we nog steeds niet. Ondanks dat alles niet altijd gaat zoals we graag zouden willen. Maar als we in Nederland waren gebleven, was Matjo waarschijnlijk nu werkeloos en hadden we het financieel heel erg moeilijk gehad. Dus proberen we zo veel mogelijk met de stroom mee te gaan. Het zoeken naar een koophuis staat even op een laag pitje. We zijn er wel inmiddels achter dat we graag in de gemeente Tolga willen blijven. We voelen ons hier thuis en zijn voor ons gevoel behoorlijk geïntegreerd. Het aanbod van huizen die te koop staan is echter vrij laag hier, dus geduld is in deze een schone zaak.

En we genieten nog steeds met volle teugen van de prachtige natuur hier. Zoals afgelopen woensdag tijdens een wandeling naar de top van de Kletten. Op de terugweg zijn we eens een keer naar de steengroeve gelopen. Daar waren we nog niet geweest. We troffen er prachtige bling-bling stenen aan: stenen met een heleboel schittertjes in.

Grote bling-bling steen.





Op de voorgrond (het rode gedeelte) een deel van de steengroeve, op de achtergrond de Hummelfjell.








Geen opmerkingen:

Een reactie posten