School, Zweden en Tynset

Afgelopen dinsdagmiddag zat ik op Storsteigen voor een vergadering met iemand van de schoolbegeleidingsdienst (PPT), de contactlerares van Tino en Tino zelf. Sinds de invoering van het nieuwe lesrooster vorige week gaat het een stuk beter. Op school hadden ze ook al gemerkt dat Tino bang was voor de paarden. Ik heb voorgesteld of hij zo vaak mogelijk op 1 en hetzelfde paard kan rijden. Ze zouden het proberen. Eventueel gaat hij gewoon van de start af beginnen, dus zelf met het paard lopen aan een touw en dan langzaam weer opbouwen. De afspraken hebben in ieder geval het resultaat dat hij het paardrijden toch nog een kans wil geven. Hij is weer in zijn paardrijboeken gedoken en heeft zijn interesse voor westernrijden weer nieuw leven in geblazen.
Het enige probleem was het eten. Elke week heeft hij ook kookles en hij eet alleen muffins en kake, maar ander eten niet, ook al heeft hij het zelf klaargemaakt. Ik vertelde dat hij al sinds zijn kindertijd een eetprobleem heeft, hij weigert groente en fruit te eten bijvoorbeeld. We vullen dit aan met goede vitaminepillen, maar echt ideaal is anders. Het heeft te maken met zijn smaak- en reukgevoeligheid, zijn we ondertussen achter. Tino heeft nu als huiswerk meegekregen om een lijst te maken met dingen die hij wel en dingen die hij niet lust, zodat ze er een beetje rekening mee kunnen houden. En hij heeft beloofd te proberen om iets wat hij zelf heeft klaargemaakt, in ieder geval te proeven.
De volgende dag kwam hij thuis en vertelde dat hij op school aardappelen in de schil met kruiden uit de oven had gegeten. Ik viel zo ongeveer van mijn stoel van verbazing, want hij eet alleen gebakken aardappelen. Gisteren vertelde hij dat het erg leuk was geweest op school (weer viel ik bijna van een bank af). Ze waren met de koets gaan rijden, en hij mocht naast de rijder op de bok zitten. Halverwege een vuur gemaakt en van deeg rond stokken brood gebakken. Het gaat geloof ik de goede kant op zo langzamerhand.

Verder ben ik erg trots op hem. Hij moet elke dag toch bij elkaar 2,5 uur reizen heen en terug, maar hij klaagt er zelden over. Ook op Loreena ben ik erg trots. Ze had deze week 3 proefwerken. Voor Nederlandse begrippen niet echt veel, als je in 3-mavo of 3-havo zit, voor noorse begrippen behoorlijk. De 1e toets was van Naturfag, een combinatie van natuurkunde, scheikunde en biologie. Ze had er, op een schaal van 1 tot 6, een 5 voor, dus heel erg goed. Zeker gezien het feit dat alles in het noors was. De 2e toets was wiskunde, hier had ze een 4+ voor en de laatste was RLE (Religie, Levensbeschouwing en Ethiek). Deze toets ging over het hindoeisme en het cijfer krijgt ze pas na de herfstvakantie, die komende week is.

Gisteren ben ik Loreena van school op gaan halen en zijn we naar Tynset gereden. Daar was het Martn'n, een braderie gecombineerd met kermis. Ik ben ook mee geweest in een attractie, maar dan was voor mij niet echt voor herhaling vatbaar. 20 jaar geleden zou ik dat helemaal super gevonden hebben, maar ik merk dat ik toch wel een oude muts ben geworden :-) Loreena is ook nog in een andere attractie geweest en toen zijn we de kraampjes gaan bekijken. Om 4 uur hebben we Tino opgehaald van de bus en mochten ze allebei iets uitzoeken. Tino heeft een mooie riem met een paardenbuckle uitgezocht en Loreena 2 mutsen met een plaatje van Justin Bieber erop. Zaterdag gaan we nog een keer, want ik had 6 kaartjes gekocht voor de kermis, en er zijn er nu 3 op. De kaartjes zijn geldig voor elke attractie, wel handig.

Op de Tynset Martn'n, foto genomen door Sindre Riise.

 

Matjo is woensdagmiddag na zijn werk naar Zweden vertrokken, weer naar Nessjö. Dit keer met het vliegtuig eerst naar Oslo, vervolgens naar Gothenburg en daar met een huurauto verder. Vanavond is hij weer terug. Voor mij betekende dit 2 dagen achter elkaar er om kwart voor zes 's ochtends al uit. Pfff, en ik ben al geen ochtendmens.