Schoolritme

De vierde dag na de zomervakantie en het ritme begint er langzaamaan weer in te komen. Loreena wordt rond 7.45 uur elke ochtend opgehaald en is rond 14.45 uur weer terug. Tino wordt elke ochtend rond 7.50 uur opgehaald en is rond 16.50 uur weer terug. Lange dagen voor hem, maar we hebben hem nog niet horen klagen. Ook het reizen met de bus en het overstappen gaan goed. Afgelopen dinsdag hebben ze een bezoek gebracht aan de zomerboerderij van school, op bijna 2 km hoogte in Rondane en gisteren hebben ze nog een andere seter bezocht. Aan het eind van de schooldag geven ze de paarden te eten en dan kunnen ze weer naar huis. Ben benieuwd wat hij vandaag gaat doen. Volgens zijn rooster zou hij de hele dag met paarden bezig zijn, rijden, in de stal, noem maar op.

Afgelopen dinsdagavond zijn de koorrepetities weer begonnen. Hein was er ook voor het eerst. Hij deed het erg goed voor iemand zonder enige koorervaring, een echt natuurtalent.
In de pauze kreeg ik diverse aanmeldingen voor de yogacursus, ik geloof dat ik nu op 15 aanmeldingen zit. Ik probeer nog een cursus op te starten via de Vrouwenvereniging (bygdekvinnelag, in het noors) hier in Vingelen. Ik heb van verschillende vrouwen gehoord dat een paar jaar geleden daar ook iemand yogales heeft gegeven en dat er veel vrouwen op af kwamen. Deze dame is gestopt of verhuisd. Hopelijk lukt het, want 15 in een groep is best veel. Ik wil toch graag iedereen ook persoonlijke aandacht geven.

Vanmiddag begint ook het Skolekorps weer voor Loreena. Die had vanochtend dan ook heel wat mee te sjouwen. Haar rugzak (schooltas), gymtas en hoornkoffer. De repetitie is van 14.30 tot 16.30 uur, dus Matjo kan haar mooi ophalen als hij terugkomt vanuit zijn werk.

Het weer is niet super, af en toe een bui met maximale temperaturen van 16 graden. De herfst doet hier zachtjes aan zijn intrede, want de blaadjes van de berkebomen beginnen hier en daar al geel te worden. Gisteren heb ik trouwens nog kennis gemaakt met de Nederlandse buren, Hans en Anne Kee Froentjes. Ik was met Balto aan het wandelen, toen ik hun auto, met Nederlands kenteken, zag staan op hun erf. Hans was bezig met het een of ander, dus ben ik het erf opgelopen om kennis te maken. Anne Kee kwam even later aanlopen met hun hond. Gezellige mensen, ze hebben het huis 12 jaar geleden gekocht en wonen afwisselend daar of in Nederland. Ze zijn dus niet geemigreerd, zoals wij.