Olsok 2

Woensdagmiddag zijn we nog naar Hodalen gereden, waar we Hein en Danielle aantroffen, die heerlijke versgebakken Nederlandse stroopwafels stonden te verkopen op de brukmarked. Een brukmarked is een markt(je), waar ze spullen verkopen die je kunt gebruiken.

Matjo en Tino op de het marktje in Hodalen.

Daarna zijn we naar de Fjellstue gereden voor de veiling. Matjo houdt helemaal niet van tweedehands en gebruikte spullen, maar ik zag wel een aantal dingen, die wel de moeite waard waren. De veiling ging als volgt in zijn werk: de veilingmeester of zijn assistente liet een voorwerp zien en vraagt vervolgens wie er een bod op wil doen en hoe hoog. Dan roept iemand in het publiek een bedrag, en vervolgens nog iemand en zo gaat dat verder tot er niemand meer biedt. Eenmaal, andermaal, verkocht. Het voorwerp wordt door de assistente naar de bieder gebracht, die het bij de balie gelijk af kan rekenen. Tino had het al snel gezien, dus zijn we weer naar huis gegaan. De volgende keer neem ik een stoel mee en ga er de hele middag of morgen zitten. Op de terugweg nog even een aanplakbiljetje over de yogacursus op het prikbord bij de Fjellstue geprikt. Je weet het maar nooit.

Vrijdagmiddag stond ik nog een keer in de gallerie van Kari. Er kwamen in het begin een aantal mensen langs, de rest van de middag was erg rustig. Gelukkig weer lekker weer, dus kon ik weer buiten zitten tekenen. Ook nog een paar kaarten van mezelf verkocht, dus vooruit maar weer.

Zaterdag ben ik met Matjo naar Røros gereden, om mijn spullen uit de galerie daar te halen. Dat avontuur is weer afgelopen. Conclusie: leuk om eens in een galerie te hangen, maar ik denk nu dat een galerie zoals deze niet de juiste plaats is voor mandalatekeningen. Ik heb er wel kaarten verkocht. Ik denk dat ik een mandalatekening eens iets bewerk in zo'n photoshopachtig programma en het op canvas af laat drukken. Misschien dat dat meer verkoopbaar is. Het galerie-avontuur in Røros heeft me helaas meer geld gekost dan het heeft opgeleverd. Men sånn er livet (maar zo is het leven), zoals de Noren hier zeggen.

Zaterdagavond was er seterpub in Øversjødalen. We zijn eerst naar Peter en Ingrid gereden en hebben daar koffie gedronken. Rond 20.45 uur zijn we naar de seterpub gereden. Een grote hut in de bergen, die als pub was ingericht, met live-muziek. We hebben daar weer nieuwe mensen ontmoet en ons geamuseerd met Noren die steeds meer dronken werden. En gefilosofeerd over het verschil tussen Nederlanders en Noren wat het drinken van alcohol betrefd. We kwamen tot de conclusie dan Nederlanders drinken voor de gezelligheid, ze hoeven niet percé, want ze kunnen, als ze willen, altijd alcohol drinken, omdat het niet duur is. Noren drinken om het drinken, om dronken te worden. Omdat alcohol zo duur is en ze niet vaak de kans krijgen om dat te drinken. Of het klopt weet ik natuurlijk niet. In ieder geval was het erg gezellig.

Helaas hadden we wel een probleem met onze auto. Matjo had al eerder last gehad van het raam bij de bestuurderskant, dan ineens onverklaarbaar open en/of dicht ging. Hij was er vorige week al bij de garage voor geweest, maar die konden niets vinden. Het lijkt op een vochtprobleem, omdat het alleen gebeurd bij veel regen. En gisterenavond, toen we aankwamen bij de seterpub, ging het raam weer ineens naar beneden. En wilde niet meer terug naar boven. Dus hebben Matjo en Peter er een zeil over gespannen. Tegen enen zijn we met wapperend zeil naar beneden gereden, naar het huis van Peter en Ingrid. Daar hebben Matjo en Peter met een vuilniszak en ductape het raam provisorisch dicht gemaakt. En zo zijn we op het gemakje terug naar huis gereden, waar we tegen 2en aankwamen. Tino was nog wakker, die vond het wel lekker, zo'n avondje zonder zeurende ouders.

Vanochtend heeft Matjo nog naar het raam gekeken, of hij het toch nog dicht kon krijgen. Maar helaas, dat lukte niet. Dus morgenochtend maar even naar de garage. Hopelijk krijgen ze het daar snel dicht, zodat we toch nog een rondrit rond Rondane kunnen gaan maken. Want dat stond morgen eigenlijk op het programma.

Olsok

Zondagavond rond 18.15 uur, ben ik met Kari meegereden naar haar seter. Daar zouden we een evaluatie hebben met de andere mensen van de galerie in Røros. Wij waren er iets over half zeven. Erg leuk om zo'n seter eens van binnen te zien. Geen stroom, waterkraan buiten, net als de wc. Superbasic dus. Kari vertelde dat ze er erg graag kwam en dat het altijd als vakantie voelde als ze een paar dagen in haar seter zit. En dat kan ik me heel goed voorstellen.

De avond bleek verschrikkelijk saai te zijn. Niks evalueren, alleen maar vergaderen over het komende jaar, over verzekeringen, huur enz. Maar ik stop eind juli, dus voor mij totaal overbodige informatie. En het duurde maar, en duurde maar. Ik was pas om 12 uur 's nachts thuis. Pfff, niet echt voor herhaling vatbaar. Zelfs Kari vond dat het allemaal wel erg lang duurde.

Maandag- en dinsdagmiddag heb ik in de galerie van Kari gezeten. Maandag was erg saai. Er kwam maar 1 persoon langs en het was ook niet echt weer om lekker buiten op de veranda te kunnen zitten. Nogal grijs weer en een graad of 14. Ik heb maar weer een mandalakaart getekend en wat tijdschriften gelezen. Ik was blij dat Kari om een uur of 4 weer terug was. Dinsdagmiddag was het heerlijk weer, dus kon ik lekker buiten zitten tekenen. Er kwamen gelukkig ook wat meer mensen langs en ik heb zelfs nog 2 kaarten verkochten. En ondertussen 4 personen die zich ingeschreven hebben voor de yogacursus.

Gisterenavond was het Innflyteretreff, oftewel een bijeenkomst voor mensen die afgelopen jaar/jaren in Tolga zijn komen wonen. Peter, Ingrid en Femke en Hein en Danielle waren er ook. Verden nog een gezin uit Litouwen en een aantal Noren. De avond begon om 20.00 uur en was om 22.00 uur afgelopen. We kregen wat te horen over de geschiedenis van Tolga, wat best interessant was. Verder werd er nog wat eten geserveerd, keuze uit verschillende hartige taarten, erg lekker. En nog wat gezellig gekletst met deze en gene.

Vanmiddag gaan we naar Hodalen. Eerst naar een boerderij met kruidentuin, waar ook een kleine markt is. En daarna naar de veiling in de Fjellstue. Daar hebben we ook de Hodalen Hutspotdag gehouden. We gaan met z'n drietjes: Matjo, Tino en ik. Loreena gaat naar moderne dans hier in Tolga. Dat vindt ze toch wat leuker. Voor ons wordt het de eerste veiling. Veilingen worden hier regelmatig gehouden, dus ik ben benieuwd hoe dat in zijn werk gaat.

A.s. zaterdag haal ik mijn spullen terug uit de galerie in Røros. Ik heb zondagavond nog wat foldertjes over workshops mandalatekenen meegegeven aan degene die deze week in de galerie staat. Ik hoop dat dat nog wat oplevert. En verder zijn we tussen de bedrijven door aan het inpakken.

Opening Galerie Gjelten

Gisterenmiddag en -avond heb ik Kari meegeholpen met het opknappen van de ruimte, die nu haar galerie is. De hele middag en avond staan verven, het halletje moest opnieuw geverfd worden. De muren zijn nu turkooise blauw. Verder mijn mandalatekeningen nog opgehangen en vanavond 18.00 uur was het dan zover: de officiële opening. Ik was er om 17.15 uur, zodat ik nog wat fruit kon klaarmaken en de glazen kon neerzetten. Tegen zessen arriveerden de eersten van velen. De opening was in het kader van Olsok. En het thema van Olsok is dit jaar: retro. Dus of ik retro gekleed kon komen. Uh ja, eens even kijken in mijn kledingkast of ik nog wat had. Want met de verhuizing naar Noorwegen had ik heel veel weggedaan. Gelukkig niet mijn fluwelen lapjescolbert met schoudervullingen. Die had ik ooit eens eind jaren 80, begin jaren 90 gekocht. Hoedje van Loreena op mijn hoofd, broek met wijde pijpen aan en zo moest het maar. Het bleek een geslaagde outfit te zijn. Kari had een jaren 60 jurkje aangetrokken en er kwamen ook nog 3 dames in jaren 60 jurken langs. O.a. de lerares van Loreena. Erg leuk.
Er was veel belangstelling. Niet alleen voor de galerie, maar ook voor mijn yoga cursus en de workshops mandalatekenen. Ik had nog snel folders gemaakt hiervoor en daar zijn er een aantal van meegenomen. Misschien dat ik zelfs in Kvikne yogales kan gaan geven, maar daar hoor ik nog van. Kortom, een veelbelovende avond. Ben benieuwd naar het vervolg. Er was ook nog een journalist van de Østlendingen. Hopelijk schrijft hij ook wat over de mandala workshops.
Maandag, dinsdag en vrijdag sta ik in de galerie, van 12.00 tot 18.00 uur.

Forollhogna

Vandaag zijn we, met z'n vieren, naar Forollhogna Nationaal Park geweest, zo'n 40 minuten rijden bij ons vandaan. Een verlaat verjaardagscadeau voor Tino. En ook Loreena ging mee! Vrij uitzonderlijk, want wandelen is niet 1 van haar favoriete bezigheden.

Om 10.30 uur vertrokken vanaf de parkeerplaats, net voor het Nationaal Park. Het doel was de berg Forollhogna, die we wilden beklimmen. De tocht ernaar toe was prachtig.

Bijschrift toevoegen



Begin van de tocht.

De top in de wolken was het doel.

Even pauze en van het uitzicht genieten.

Klimmen naar de top.

We zijn er, bijna.

Tino op de top!



De totale wandeling was 15 kilometer. We waren om 16.30 uur weer terug bij de auto op de parkeerplaats. Vooral het laatste stuk had Loreena nogal pijn in haar teen en ging het niet zo snel. Maar ze heeft geen moment lopen mopperen, dus petje af voor haar. En voor Tino, want ze zijn beiden niet bepaald geoefende wandelaars. Maar ze hebben zich beiden kranig gehouden. Echte toppers!



Lekker bezig

Afgelopen de was en strijk weer eens weggewerkt, want ik liep wat achter. Ook heb ik gisteren foldertjes gemaakt voor de workshops Mandalatekenen, die ik vanaf half oktober wil gaan houden in Vingelen. Deze foldertjes leg ik dan in het atelier van Kari, waar ook een paar mandalatekeningen van mij komen te hangen. A.s. zaterdagavond is de opening. Volgende week is het hier Olsok, het culturele evenement in Tolga. Met allerlei exposities, optredens en nog meer activiteiten. En verder zijn Matjo, Loreena en ik begonnen met inpakken. We kunnen de eetkamer als opslagruimte gebruiken. Gelukkig niet overal in het hele huis verhuisdozen dit keer, alleen maar in de eetkamer.

Verder een berichtje naar Telenor gedaan voor uitbreiding van de breedband. Met 4 mensen die regelmatig tegelijkertijd filmpjes zitten te kijken op YouTube (allemaal verschillend), was de snelheid van de internetverbinding te langzaam, wat vooral van de pubers nogal eens gemopper opleverde. Vanochtend zat er in de postbus een afhaalbericht van Telenor. Dus ik naar de Coop om het pakje. Bleek het een multimodem te zijn. Thuis gekomen bleek het precies dezelfde te zijn als die we al hebben. Ik begrijp er dus even helemaal niks van. Even een instelling veranderen in de computer bij Telenor en we hebben een snellere verbinding, dacht ik. Nou ja, we zullen het wel merken.

Loreena is lekker bezig met paardrijden en haar workout programma. De paardrijlessen zijn even afgelopen ivm de zomervakantie, maar ze rijdt nog paard samen met een lerares hier in de buurt. 1 a 2 keer per week is ze er zoet mee. Verder heeft ze, na het lezen van een artikel in een tijdschrift, een heel workout programma voor haarzelf samengesteld. Daarom gaat ze regelmatig hardlopen en doet ze allerlei oefeningen om hier en daar wat spierballen te kweken.

Tino brengt zijn tijd voornamelijk achter de pc door, met muziek luisteren en af en toe wat gitaar spelen. Hij heeft ook al vanalles opgezocht om zijn nieuwe kamer mee in te richten. Het wordt een kamer in neutrale tinten, zoals wit, grijs en beige. Ik denk dat het heel mooi wordt.

Matjo is nog aan het werk, die heeft af en toe wat vrije dagen gepland. O.a. morgen en vrijdag. En de week van de verhuizing. Morgen gaan we een wandeltocht maken in het Forollhogna Nationaal Park, wat hier in de buurt ligt. Tino en Loreena gaan ook mee. Zoals de plannen nu zijn, gaan we de Forollhogna (de berg, waar het Nationaal Park naar vernoemd is) beklimmen. Je schijnt een prachtig uitzicht te hebben op de top, omdat de berg de hoogste van het park is.

Woendag, 1 augustus kunnen we de sleutel van het huis in Vingelen afhalen. We kunnen de kar lenen van Dennis, de boer waar Tino zaterdags werkt. En een steekkarretje van een noorse kennis. Donderdag en vrijdag gaan we dan heen en weer rijden met dozen en licht meubilair. Zaterdag en zondag 4 en 5 augustus gaan de zware spullen over, met behulp van 2 bevriende stellen, die ons mee komen helpen. Matjo wilde er toch wel vaart achter zetten, zodat de kids al wat kunnen wennen aan het nieuwe huis voor ze weer naar school gaan.

På tur met Peter en Ingrid.

Gisteren moest ik nog een dagje in de galerie in Røros staan. Ik heb vorige week een klein schetsboek gekocht, waarmee ik kaarten kan gaan tekenen. Mandalakaarten dan natuurlijk. Daar ben ik gisteren maar mee begonnen. Ik had de 1e net klaar en in de etalage gezet, toen er een man in een mooi pak binnenkwam. Hij zocht een kaart voor een bruiloft, waar hij zo naar toe moest. Mijn fotokaarten vond hij op zich wel mooi en toen liet ik hem de net getekende kaart zien. Die was uitstekend, die wilde hij hebben. Dus zodoende gelijk de kaart verkocht.

Matjo had gisteren weer een heen en weer rij dag. Eerst Tino naar Dennis gebracht, toen mij opgehaald en naar Røros gebracht, daar boodschappen gedaan, weer terug naar Tolga. Thuis heeft hij nog wat dozen, die beneden ingepakt klaarstonden, naar boven naar de eetkamer gebracht. Dit is voorlopig onze opslagkamer voor de dozen, staan ze ook niet in de weg. Tegen half 4 heeft hij Tino weer opgehaald in Kåsa, daarna Loreena naar Vingelen gebracht voor de laatste paardrijles. Die heeft nu even 4 weken pauze. Toen weer doorgereden naar Røros om mij weer op te halen en daarna weer naar Vingelen om Loreena weer op te halen.

Vandaag zijn we een wandeling gaan maken met Peter en Ingrid. We zouden eerst de route naar het herdenkteken op de Hummelfjell gaan doen, maar omdat het nogal geregend had, en het vanochtend in Tolga nog steeds regende, leek het ons beter om een route te nemen over een grindweg.

Ingrid, Matjo en Peter

Na een belletje met Ingrid, spraken we af dat we over de tolweg richting Nabuvoll zouden gaan lopen. Om half 11 waren we in Øversjødalen. Daar was het weer beter, maar toen we aankwamen, viel er net een korte regenbui. Reden om eerst een kop koffie te gaan drinken. Om 11 uur zijn we vertrokken. De tolweg was een mooie weg om over te lopen, met hier en daar mooie vergezichten.

Halverwege kwamen we bij een paar zomerhutten, waar we geluncht hebben. We hebben toen besloten de bergrug over te steken, richting Kåsa. Er zou, volgens de kaart, een pad lopen. Het was weer even zoeken, maar toen vonden we iets dat leek op een pad. Onderweg was het pad, volgens goed Noors gebruik, soms nergens te bekennen. Maar met een kompas (de iPhone van Matjo) en een kaart kwamen we er wel. Prachtige tocht, met mooie uitzichten, weer. Ook het weer viel mee, droog, regelmatig zon, wat wil je nog meer.

Om half 4 kwamen aan op de boerderij van Dennis. Dennis was bezig met maaien, want hij liep achter, door zijn verstuikte enkel. Niet dat die al helemaal beter was, maar er moest gewoon gemaaid worden. Ook Kjelrun was er, de moeder van de eigenaresse van de boerderij, die Dennis dan weer huurt/pacht. Ze nodigde ons gelijk uit voor de koffie en daarna heeft Peter Femke gebeld, of ze ons daar op wilde komen halen. Gelukkig voor ons deed ze dat, anders hadden we nog 11 km terug moeten lopen.

Nog even genieten van het uitzicht boven Kåsa..

Naar binnen bij Kjelrun voor de koffie.



Trondheim

Afgelopen woensdagochtend is Evelien met Matjo meegereden naar Røros, waar ze de bus heeft gepakt naar Trondheim. Eind van de middag vertrok haar vliegtuig naar Nederland en zat haar vakantie er weer op. Ik kende Evelien (en ook haar moeder) van de noorse les in Essen, België, waar we elkaar 1x in de 2 weken zagen. Dus het was best een beetje spannend of het zou klikken. Maar het bleek supergezellig te zijn om Evelien een weekje in huis te hebben. Misschien dat ze volgend jaar winter nog een keer komt.

Woensdag en donderdag heb ik wat (achterstallig) huishoudelijk werk gedaan en ben begonnen met inpakken. Woensdag is er nieuwe bewegwijzering geplaatst, loeigroot! Weg is mijn uitzicht! Goed dat we hier weg gaan :-).

De nieuwe, loeigrote, bewegwijzering, vlak voor mijn raam.

Vrijdag de 13^e zijn we een dagje naar Trondheim geweest.  We vertrokken ’s ochtends om 7.45 uur. We reden via de 30 naar Trondheim en toen we net voorbij Røros waren, stak er een vrouwtjeseland met 2 jongen de weg over. En dit keer had ik mijn fototoestel wel bij me!

Elandenvrouwtje met haar 2 jongen.

We arriveerden rond half 11 in Trondheim. We hebben de auto in een parkeergarage in het centrum gezet en zijn toen eerst naar de Fjordgata gegaan, waar een hobbywinkel zat (Panduro), die Loreena en ik graag wilden bezoeken, en een muziekwinkel (4Sound), die Tino graag wilde zien. Daarna richting de oude brug. Vanaf de oude brug een mooi zicht op de oude pakhuizen die langs het water stonden.

Pakhuizen, gezien vanaf de oude brug

Vervolgens richting de Nidaros Kathedraal, die Matjo en ik graag wilden zien. De kathedraal bleek erg indrukwekkend te zijn. Ik had helaas de verkeerde fotolens bij, dus kon ik van de voorkant geen foto maken. Ook van de binnenkant mocht je geen foto’s maken. Dus  heb ik later in het souvenirswinkeltje een kaart van de voorkant van de kathedraal gekocht en 1 van het prachtige glas-in-lood rozetraam boven de ingang.

De Nidaros Kathedraal

Daarna zijn we nog de kroonjuwelen gaan bekijken. Loreena vond ze schitterend, maar vond de kathedraal wat minder. Tino vond alles wel gaan. Matjo vond de kroonjuwelen erg gedetailleerd en verder vond hij het niet zo interessant, de kathedraal vond hij wel mooi, maar hij had wat meer pracht en praal verwacht. Ik vond de kroonjuwelen erg interessant, en de kathedraal schitterend. De energie binnen voelde goed en ik heb echt lopen genieten.

Gekke mensen

Kiekeboe

Na de kathedraal zijn we richting de Torg gelopen, het centrale plein. Daar zijn we eerst maar het winkelcentrum binnengegaan, waar Loreena helemaal blij werd van H&M, waar ze, hoe kan het ook anders, weer een paar leuke, nieuwe kleren heeft gekocht van haar maandelijkse kleedgeld. Na het winkelcentrum zijn we door een paar autoloze winkelstraten geslenterd en in het café van het winkelcentrum Byhaven hebben we lekker gegeten. Toen nog even inspiratie opgedaan bij de KID (textielwinkel), die naast het café zat, voor Tino zijn kamer. En toen hadden we het wel gezien en zijn we weer naar de parkeergarage gelopen. Rond half 5 zijn we vertrokken, dit keer via de 705 terug. Dit is de zogenaamde rendierenroute, die we al een keer eerder hebben gereden. Toen geen rendieren en dit keer ook niet. Omdat deze route wat langer was, waren we rond half 9 weer terug thuis.

Zo'n dagje met z'n vieren was erg leuk, maar Trondheim zelf, daar hadden we iets meer van verwacht. Iets meer sfeer misschien, maar misschien kwam het ook omdat we midden in het zomerseizoen zitten en dan is het topdrukte. Het weer viel gelukkig mee, de hele dag droog en zelfs af en toe zon. Bij thuiskomst kwam er helaas heel wat water uit de lucht vallen, dus we hadden niks gemist.

Nog meer bezoek

Afgelopen weekend zou Carine komen. Carine was de lerares noors in Essen, België en dat is ze trouwens nog steeds. Evelien en ik hebben samen bij haar op noorse les gezeten. Carine wist niet precies wanneer ze zou komen, zaterdag of zondag. Dat bleek zondag te zijn. Alleen had ik ook al afgesproken om bij Peter en Ingrid op de koffie te gaan. Carine smste een kwartier voor we vertrokken dat ze in aantocht was. We hebben even op haar gewacht en zijn toen alsnog, samen met Evelien, richting Øversjødalen vertrokken. Carine kon even haar mail checken via ons internet, dus dat kwam goed uit.

Bij Peter en Ingrid was het, zoals gewoonlijk, weer gezellig. Ook Evelien vond het er leuk. 's Middags lekker bijgekletst met Carine. Eind van de middag zouden Evelien en Loreena gaan paardrijden bij Elin, maar die belde dat ze onverwachts overvallen was met een vrijgezellenfeestje. Dus het paardrijden moest uitgesteld worden. 's Avonds hebben we nog een rondje in het Setergebied van Vingelen gedaan. Eerst nog ons a.s. huis aan Carine laten zien. Ook die begreep dat we hier liever wilden wonen dan in ons huidige huis. Toen we weer thuis waren, nog een film bekeken op de tv.

Vandaag was het slecht weer. Regen, regen en nog eens regen. Geen weer om een lekker eind te gaan lopen. Evelien en ik hebben eerst een heleboel filmpjes op YouTube zitten bekijken over de Røros martnan. Evelien kreeg helemaal zin om volgend jaar februari ons weer te verblijden met een bezoek. Van mij mag het, het is erg gezellig! Hein en Danielle stuurden nog een berichtje dat de 2 rollen beschuit gearriveerd waren. Ze hebben ook bezoek uit Nederland en die hadden 2 rollen beschuit voor me meegenomen. Dus ben ik met Evelien en Balto even naar de werkplaats gelopen om ze op te halen. Ik heb gelijk aan Hein gevraagd of hij a.s. vrijdag Balto tussen de middag uit wil laten. We gaan dan nl. een dag met z'n vieren naar Trondheim. Maar dat wordt te lang voor Balto. Hein vond het geen probleem, dankjewel Hein!
Daarna zijn Carine, Evelien en ik met de camper van Carine naar Røros gereden. Carine had Røros nog nooit gezien. Ze vond het stadje helemaal geweldig. We hebben nog lekker koffie met een wafel met room en jam gegeten in Thomasgaarden in de Kerkegata. Erg leuk tentje, waar ik in april met een paar dames van het koor wat heb gegeten. Nog een beetje door Røros gelopen en rond half 3 zijn we weer naar Tolga gereden. Helaas regende het nog steeds en de vooruitzichten voor morgen zijn ook niet best. Maar dat weerhield Evelien en Loreena er niet van om toch te gaan paardrijden. Straks begin ik met wafels bakken en rond 6 uur halen we of alleen Matjo ze weer op.

Morgen vertrekt Carine weer en a.s. woensdagochtend gaat Evelien weer terug naar Nederland.

På tur de Hummelfjell op.

Vandaag ben ik met Evelien richting het herdenkingsteken op de Hummelfjell gelopen. Dit gedenkteken staat daar vanwege een vliegtuigcrash in de jaren 50. Het is een route met bewegwijzering in de vorm van rode stippen. Matjo heeft ons naar Hodalen gebracht, waar het beginpunt van de tocht was. Het was even zoeken naar het beginpunt. Gelukkig kwam ik iemand van het koor tegen, die het wel wist.



Het eerste stuk door het bos.

Het weer werkte niet echt mee, het regende toen we begonnen. Gelukkig was het niet al te koud, een graad of 14, prima temperatuur om te wandelen. We begonnen de wandeling om 10 uur. Het eerste stuk ging door het bos. Helaas heel veel muggen, dus goed insmeren. Maar ook een boel lieve, grappige schapen, die daar ook rondliepen. Daarna kwamen we boven de boomgrens. We zijn naar een hut toegelopen en daar hebben we pauze gehouden, want de regen kwam ondertusen met bakken de lucht uit. Na een klein half uurtje werd het gelukkig beter en zijn we weer verder gegaan. De wolken trokken op en het zag er gelijk een stuk vriendelijker uit. Waarschijnlijk hebben we ergens bij een splitsing de verkeerde richting gekozen. We kwamen geen rode stip meer tegen en de wolken kwamen met een noodgang naar beneden. Dus leek het ons verstandig om maar terug te gaan. Bij de hut weer even gepauzeerd en om 15.00 uur waren we weer terug in Hodalen. Al met al was het een prachtige tocht, voor herhaling vatbaar! De volgende keer met mooi weer.

Schapen, die daar tijdens de zomer lopen.

Rendiermos en uitzicht.

Bezoek uit Nederland

Na 3 dagen galerie in Røros, vandaag een dagje thuis. Vanochtend de eetkamer omgetoverd in logeerkamer, want vanmiddag is Evelien gearriveerd. Ik heb samen met Evelien (en haar moeder) op noorse cursus gezeten in Essen, België. Maar eerst zijn we nog naar Alvdal gereden met z'n vieren voor nog een rondleiding op Storsteigen. Matjo had de school nog niet gezien. Else had al een voorlopig rooster voor Tino opgesteld. Heel veel praktijk. Donderdag sowieso de hele dag in de paardenstal, verder nog een paar uur in de schapen/geiten/koeienstal, nog wat houtbewerking, kookles. En verder elke middag de laatste 2 uur ook nog in de paardenstal. En natuurlijk nog wat theorie, o.a. noors, engels, wiskunde en een beetje natuur en samenleving.
Evelien arriveerde met de trein van 15.11 uur. Ze blijft tot woensdag.
Zaterdag kan Tino niet gaan werken, want Dennis loopt op krukken. Die heeft zijn enkel bezeerd met volleybal. Morgen sta ik nog een dag in de galerie en gaat Evelien mee naar Røros, om Røros te verkennen.

1 jaar in Noorwegen

Gisteren waren we precies 1 jaar in Noorwegen. Matjo en ik dan, want de kids kwamen pas 12 juli 2011. En gisteren hebben we ook het besluit genomen om dus weer te verhuizen. Op Facebook kreeg ik bendes reacties op onze beslissing. Of we bijv. niet gek werden van al dat verhuizen. Tja, het huis waar we nu in wonen was van begin af in een tussenoplossing. Het huis stond en staat niet bepaald op de meest ideale locatie voor ons. Wij wilden, toen we naar Noorwegen emigreerden, een huis op een rustige plek. Een plek waar je de stilte zou kunnen horen. En dat is in dit huis niet bepaald het geval. Als je binnen zit, is het net of er 24 uur per dag de afzuigkap op stand 1 staat en als je buiten zit, staat die afzuigkap continue op stand 3. Een afzuigkap kun je afzetten, de waterval en beek langs ons huis helaas niet.
Verder blijkt vooral in de zomer veel vakantieverkeer langs ons huis te komen. Een aangezien het huis pal naast de weg staat, wordt je daar ook niet altijd even vrolijk van. Zeker, omdat ons ideaal toch een landelijk gelegen huis was.
Dus nu komt onze wens toch uit. En dat betekent dat we voor de 3e keer in iets meer dan een jaar gaan verhuizen. Het zij zo. Dit keer gelukkig geen huis vol met dozen, in afwachting van de verhuiswagen. Maar 's avonds heen en weer rijden met onze eigen stationwagen met de dozen die al ingepakt zijn. En dan op het laatst een bus of aanhangwagen huren of lenen en de grote dingen naar Vingelen toe verhuizen. Ik verheug me al op zonnige dagen op de veranda, waar je de stilte kunt horen (als de boer niet moet zaaien met zijn tractor, maar dat is maar een paar keer per jaar) en we kunnen genieten van het fraaie uitzicht!

Galerie en huis

Vandaag de 1e dag in de galerie in Røros. Dat was weer een heel gedoe. Gisterenavond om 22.45 uur belde Kari, dat gisterenavond de sleutel was afgebroken, toen iemand de deur op slot probeerde te doen. Omdat ik geen vervoer heb (ik zou met Matjo meerijden) en de deur dus niet open kon, zou vandaag de galerie gesloten zijn en zou ik nog bericht krijgen hoe en wat. Prima, kon ik vanochtend lekker uitslapen. Maar om 10 uur kreeg ik een smsje van Britt, één van de andere kunstenaars. Of ik wat vroeger wilde komen dan 11 uur, ze was nu in de galerie en dan kon ze me nog het een en ander uitleggen. Juist. Dus heb ik vanochtend de trein van 11.10 uur genomen naar Røros. Ik was er rond 11.45 uur en heb tot 5 uur vanmiddag dus alsnog in de galerie gestaan. Ik had mijn tekenspullen meegenomen en ben begonnen met de volgende mandala te tekenen. Af en toe kwam er wat volk binnen, ik heb nog een paar dingetjes van Britt verkocht. Helaas nog niks van mezelf, maar afgelopen zaterdag is er wel een klein kussentje van me verkocht. Aan het eind van de middag kwamen er ook nog wat Nederlanders binnen, ook gezellig. Morgen weer een dag.

Vanavond zijn we naar Vingelen geweest om te praten met Kjell Steinar Haugli over de huurprijs van het witte huis. We zijn overeengekomen en vanaf 1 augustus is het huis beschikbaar. Dus gaan we in augustus weer verhuizen en dit keer blijven we voor lange tijd daar wonen. Tenminste, dat is de bedoeling. Loreena is helemaal dolgelukkig, want ze krijgt weer een grote slaapkamer (3,35 x 4 m). Ook Tino is inmiddels gewend aan het idee. We doen het lekker op het gemakje, we hebben een hele maand de tijd, want per 1 september zeggen we het huis hier in Tolga op.

Ons volgende huis in Vingelen.

Dugnad

Eerst een superfoto van mijn 2 mannen, genomen door Danielle Driehaus, tijdens het verjaardagsfeest van Kari.

Gisteren had Matjo een heen en weer rij dag. Eerst heeft hij om 9 uur Tino weggebracht naar Dennis, want het was weer tijd voor de zaterdagbaan. Toen weer terug en om 10.45 uur Loreena weggebracht naar Vingelen voor paardrijles. Om 12 uur haar weer opgehaald en tegen enen zijn we met z'n 3en naar Tynset gereden voor de boodschappen. We waren om 3 uur weer terug, snel een bak thee en om half 4 weer de auto in naar Kåsa om Tino weer op te halen. Nog een bak koffie gedronken bij Dennis en om kwart voor 5 waren we weer thuis.

's Avonds om 20.00 uur werden Matjo en ik verwacht bij de Dølmotunet, het openluchtmuseum van Tolga. Daar begon om 21.00 uur een krokveld, vrij vertaald een restaurantavond. Dit hield in dat er eten gegrild werd, bier en wijn werd geschonken en er trad een artiest op. Matjo en ik en nog 8 andere ouders moesten daar onze dugnadplicht vervullen. Dugnad is vrijwilligerswerk. Van iedere ouder die een kind in  het schoolorkest heeft, wordt verwacht dat ze een keer dugnad doen. Voor deze avond kon iedere ouder 60 kronen per uur verdienen en dit geld gaat dan naar de kas van het Schoolorkest, waar ze dan weer muziek van kopen, de dirigent van kunnen betalen en kunnen sparen voor de jaarlijkse trip. Die gaat volgend jaar waarschijnlijk naar Nederland.

Goed, ik moest met een andere moeder, Trude, kaartjes verkopen. En Matjo had, met een andere vader, de verantwoordelijkheid over de toiletten en liep verder wacht. Andere ouders verkochten bier en wijn, zorgden voor het eten of liepen ook wacht. Om 21.00 uur begon de avond. Tot 23.00 uur was het erg rustig. Trude en ik zaten bij de ingang aan een tafel en het werd steeds kouder. Loreena heeft een plaid gebracht, waar ik een beetje onder kon kruipen. Tussen 23 en 24 uur kwam het meeste volk, veel jongelui. Sommigen waren al dronken toen ze aankwamen. Er liepen ook 2 professionele bewakers. Matjo had ondertussen te maken met verstopte toiletten, waar hij heel blij mee was. Gelukkig hebben ze het met z'n 2en op kunnen lossen. Om 01.00 uur werd er geen bier meer verkocht en konden we langzaam beginnen met opruimen. Gelukkig dat die 2 professionele bewakers rond liepen. Die kregen op een subtiele manier al die dronken mensen van het terrein af. Gelukkig geen vervelende toestanden. Rond 2 uur waren we weer thuis. Niet echt de meest spannende en leukste avond van ons leven, maar we hebben in ieder geval ons plicht weer vervuld.

Morgen naar de galerie. Tegen achten rijd ik met Matjo mee naar Røros en hij komt me om 17 uur weer ophalen. Ook dinsdag en woensdag nog in de galerie en vrijdag. Donderdag komt Evelien, een medecursist van de noorse cursus. Ze komt gezellig een weekje hier bivakkeren. Volgend weekend komt ook Carine nog langs, de lerares noors uit België. Ik hoef me de komende week niet te vervelen.

Vanmiddag heeft Matjo nog een stukje van de woekerende border gemaaid, met als resultaat een mooi veldboeket: