Opening Galerie K44 in Røros

Vandaag is het een lange en vermoeiende dag geweest. Vanochtend ben ik om 8.45 uur met Kari meegereden naar Røros. Nog wat laatste voorbereidingen, o.a. het wassen van 10 dozen Nederlandse aardbeien, voor de opening om 12 uur. Svein, de zoon van Kari en mijn buurman, speelde 2 stukken op zijn saxofoon bij de opening. 1 stuk had hij zelf gecomponeerd en vond ik eerlijk gezegd ook het mooiste. Matjo kwam tegen twaalven ook even kijken. Even tussendoor van zijn werk, want hij moest gewoon werken. Lief van hem. Een Nederlandse vriendin uit Røros was er ook om 12 uur, heel erg leuk. Zij woont hier al 10 jaar, maar liep toch nog steeds tegen bepaalde noorse gewoonten aan. Dat alles bijv. op het laatste moment gebeurt. Dat was ook het geval met de galerie. En dat vond ik soms best wel erg vermoeiend. In Nederland was ik gewend dat alles ruim van te voren bekend was en had je genoeg tijd om alles voor elkaar te krijgen.

De hele middag was er volk in de galerie. Eleonie en haar 2 kids kwamen ook even binnenwippen, evenals Hein en Danielle, erg gezellig. Ik had niet altijd aanspraak, en dan was het soms wel stil. En de tijd ging ook niet erg snel. Na vijven moest er weer het een en ander overlegd worden en tegen half 7 reden we dan eindelijk terug naar Tolga. Volgende week sta ik maandag, dinsdag, woensdag en vrijdag in de galerie en dan ook nog zaterdag de 14e. Dat zie ik op zich wel zitten. Ik rijd 's ochtends al met Matjo mee, die moet toch naar zijn werk in Røros. De galerie gaat pas open om 11 uur, maar ik kan de tijd vullen met nieuwe mandalatekeningen, flyers maken voor de yogalessen en ik kan ook nog op de koffie bij de Nederlandse vriendin in Røros. De galerie is open tot 17.00 uur, om half 5 komt Matjo naar de galerie en dan rijd ik na sluitingstijd weer met hem mee naar huis.

Op de terugweg vanuit Røros kreeg ik een telefoontje uit Nederland. Mijn jongste broer belde met de vraag of we plek voor ze hadden in augustus. Onder voorbehoud, maar dit was toch wel een superverrassing! Natuurlijk hebben we plek voor ze.

Over het huis in Vingelen is nog niets bekend. Matjo heeft een voorstel voor de huur gedaan, we vonden de huurprijs met daarop nog de gemeentelijke belastingen iets aan de hoge kant. De eigenaar zou erover nadenken. We hebben donderdag gezegd dat we graag langs willen komen om erover te praten samen. Maar hij heeft nog niet gereageerd op deze mail. Even afwachten dus.

Feestweekend

Afgelopen vrijdag zijn we gezellig met z'n viertjes naar Røros geweest. Tino en Loreena hadden geen zin, dus konden we op het gemak de kerk van Røros eens bekijken, want die hadden Matjo en ik ook nog niet gezien aan de binnenkant. Het bleek een hele mooie kerk te zijn. Daarna zijn we achter de kerk naar boven geklommen, waar we op het kerkhof terecht kwamen. In eerste instantie leek die niet erg groot, maar toen we iets verder liepen, bleek het een behoorlijk grote begraafplaats te zijn. Daarna nog even naar het mijngebied geweest en door oude straatjes geslenterd.

Binnenin de kerk van Røros.

De begraafplaats achter de kerk.

Het mijngebied in Røros.

Oud straatje met huizen met grasdaken.

Vrijdagavond mocht Loreena diplomarijden met paardrijden. Hier in Noorwegen kun je rijden voor graad 1 t/m 6, Loreena mocht graad 2 doen. Vanavond is het de diplomauitreiking, met een grilfeestje. Er zijn nog 2 meisjes die afgelopen weekend mochten afrijden. Voor Loreena was het weer een mooie gelegenheid om haar wedstrijdtenue weer eens aan te trekken.

Loreena in wedstrijdtenue.

We hebben Loreena rond 18.15 uur weer opgehaald. We waren in dit geval: Matjo, René, Ineke, Tino en ik. Met Loreena in de bagagebak zijn we naar ons misschien toekomstige huis in Vingelen gereden voor een bezichtiging. De boer bleek een hele aardige kerel te zijn. Het huis was prima van afmeting, logischer ingedeeld dan ons huidige huis. 3 ruime slaapkamers en een klein werkkamertje boven, beneden een grote keuken, ruime woonkamer, extra werk/slaapkamer, badkamertje, aparte wc en ruime hal. Het was een licht huis met een fenominaal uitzicht. Deze week beslissen we of we het gaan huren ja of nee. Matjo wilde eerst nog wat praktische zaken op een rij zetten. Loreena zag het huis helemaal zitten. Tino wil gewoon niet verhuizen, naar wat voor huis dan ook.

Zaterdag zijn René en Ineke samen richting Zweden gereden met de camper. Ze kwamen daar terecht in een kudde van zo'm 200 rendieren. Wauw, wat een leuke ervaring! Hopelijk gebeurt ons dan ook nog eens.
Matjo en ik hebben zaterdagmorgen Tino eerst naar de boerderij van Dennis gebracht en zijn toen met Loreena naar Tynset gereden voor de boodschappen. Aangezien Tino geen nieuwe fiets wil (mountainbike) en Loreena wel, zijn we ook nog naar de sportzaak gelopen om ons te orienteren. We gingen weg met een fiets. We mochten een fietsdrager lenen, die we deze week weer terug kunnen brengen. Loreena helemaal happy met haar terreinfiets, zoals dat hier heet.
Matjo is vervolgens weer naar Kåsa gereden om Tino op te halen en ik ben een salade gaan maken voor het feest van Kari. Tino ging ook mee, Loreena bleef thuis. We werden om 16.00 uur in de kerk verwacht, waar we een aantal muzikale optredens kregen. O.a. van Kari's zoon Svein, die op het kerkorgel een vriend van hem begeleidde, die elektrische gitaar speelde. Een niet echt gewone combinatie, maar het klonk geweldig. Daarna is iedereen naar een seter (zomerboerderij) in Telneset gereden, een gehucht tussen Tolga en Tynset. Daar heeft eerst ons koor een aantal liedjes gezongen en toen was het buffet. Iedereen had wat meegebracht en Kari had gezorgd voor allerlei drank en drankjes. Danielle en Hein waren ook uitgenodigd en verder bleek ik al behoorlijk wat mensen te kennen. Rond elven waren Matjo en Tino het wel beu en zijn we weer naar huis gereden, waar de camper alweer voor de deur stond.

Zondag hebben we 's morgens nog door Tolga gewandeld. 's Middags zijn René en Ineke nog even gaan fietsen en daarna zijn we begonnen met de voorbereiding voor het oosters buffet. Halverwege de middag kwam de fam. van Gastel en Dennis en eind van de middag Barbara. Ik had kake gebakken en Matjo, René en Ineke hadden voor o.a. nasi (met dank aan de nasikruiden van Ineke), kipsaté, noedels, rijst, en nog wat oosterse woksauzen gezorgd. Barbara had nog chocoladetaart meegenomen, kortom, we hebben met zijn allen heerlijk gesmuld. Alleen Dennis niet, want die moest onverwachts terug naar huis omdat er een koe ontsnapt was.

Vanochtend rond 10 uur zijn zwager en schoonzus weer verder gereden. Het waren absoluut erg gezellig dagen. En ik vond het weer erg leuk om ze te laten zien waar we nu wonen en hoe we hier leven.

Diplomauitreiking Tino en wandeltocht

Woensdag eind van de middag zijn René en Ineke gearriveerd met hun camper. 's Avonds zijn ze meegegaan naar de diplomauitreiking van Tino. Dat was een hele happening. Het begon om half 8. Eerst een toespraakje van de rector, samen iets zingen, toespraken van gemeenteambtenaren en toen ging de hele 10e klas op het podium staan, met uitzondering van Tino, want die had daar echt geen zin in. Vervolgens kregen we een optreden van ze. Ze hadden op verschillende bekende popdeuntjes een noorse tekst gemaakt en dat werd uit volle borst gezongen. Torill, de collega van Matjo, en haar man waren bij ons aan tafel komen zitten. Hun dochter zit ook in de 10e. Ze vertelde dat de kinderen hier al van kleuterschoolleeftijd aan op het podium staan en dat dus helemaal gewend waren.


Tino krijgt zijn diploma.

Na het optreden nog een diashow van de Rondane trip, die ze aan het begin van het schooljaar gemaakt hadden. 3 dagen trekken door het Rondane Nationaal Park. Wat een mooie beelden kregen we te zien. Helaas heeft Tino deze trip gemist, omdat we toen nog niet in Tolga woonden. Maar wel een leuk voorproefje voor wat Loreena te wachten staat.
Hierna pauze, met allemaal lekkers. En na de pauze weer een paar toespraken en toen eindelijk de officiële uitreiking. Rond kwart voor elf was alles achter de rug.

De 10e klas na de diplomauitreiking.

Donderdagmiddag had Matjo vrij genomen, zodat we met z'n vieren (Matjo en ik en René en Ineke) een lekkere wandeltocht konden maken. Die was 15 km in totaal. Het weer was prachtig, blauwe luchten met witte schapenwolken en heel veel zon bij een temperatuur van 19 graden. Weer genoten van de vele uit- en vergezichten en lekker bijgekletst tijdens het wandelen. We zijn dit keer met de auto naar een beginpunt gereden, anders was de wandeling nog een km of 10 langer geweest. En 15 km was dit keer meer dan genoeg. 's Avonds hebben we lekker buiten gegeten met z'n allen.

Even pauzeren bij het Båttjønna meer.

Groen, groen, groen

Dat is wel opvallend hier, hoe groen het wel niet is. De zomer wil ook hier niet echt opschieten, maar gelukkig is het hier niet zo nat als in Nederland. Alleen kouder. Maar groen is het wel! Het gras in onze achtertuin wordt door de gemeente gemaait, heel handig. Rondom het grasveld hebben we nu een mooie border met bloeiend onkruid. En ik vind het eigenlijk ook heel mooi, al die bloeiende planten, ook al is het "onkruid", dus laat ik het lekker allemaal staan.

De waterval in het groen.

Gedeelte van de achtertuin met de bloeiende onkruidborder.

Loreena na afloop van het afsluitingsfeest.

Gisterenavond was het afsluitingsbal op school. Loreena is natuurlijk gegaan, in haar nieuwe jurkje. Dat heeft ze, samen met haar vriendinnen, gekocht toen we in Nederland waren voor de begrafenis van Matjo's vader. Ze heeft ook nog nieuwe schoenen gekregen, met hoge hakken. Ze groeit hard, en daarom waren er een aantal "hoge hakken" schoenen te klein geworden. Tino had geen zin, maar die is vanavond aan de beurt. Dat is het afsluitingsfeest voor de 10e klas en krijgt hij zijn diploma/getuigschrift.

Aan het eind van de middag arriveren mijn zwager en schoonzus uit Nederland met de camper. Gisterenavond zaten ze in Otta, hier 180 km vandaan. Gisterenavond was trouwens ook de laatste koorrepetitie voor de zomer. We hebben geoefend voor het verjaardagsfeest van Kari a.s. zaterdag en ook al een voorproefje gedaan voor de kerst. En dat belooft erg mooi te worden.
Voor a.s. zaterdag heb ik gelukkig vervanging kunnen regelen voor het wacht lopen in de Dølmotunet.


Yoga

Ik ben begonnen met de praktijk, die ik in Nederland in de oktober 2009 begonnen ben, nieuw leven in te blazen. Dit omdat ik in september wil en ga beginnen met yogalessen hier in Tolga. Het leek me een goed idee om dit onder de naam te doen, die ik in Nederland ook gebruikte, namelijk "Avasthana". Een woord uit het Sanskriet (een oude Indische taal) dat "je plek innemen" betekent.
Ik ben afgelopen weekend begonnen met een aparte pagina te maken op Facebook, waar ik alle nieuwtjes op kan zetten. Zoals bijvoorbeeld wanneer de eerste les is, en waar en wanneer. Ik gebruik hetzelfde logo.

Logo van mijn praktijk.

Vandaag ben ik samen met Dorthe Iversen van de gemeente op pad gegaan om een paar ruimtes te bekijken die geschikt zouden kunnen zijn voor de yogalessen. We hebben 2 ruimtes bekeken, 1 in de Sætershal, het sportgebouw hier en het gymzaaltje in het bejaardentehuis. De laatste viel direct af, iedereen zou dan tussen de fiets- en roeiapparaten in moeten liggen. Dit zaaltje had een sfeer van nul komma nul. Voorlopig wordt het een zaaltje in de Sæterhal. Dit zaaltje had meer sfeer en was niet al te duur. De eerste les begint op woensdagavond 5 september van 19.30 tot 21.00 uur. Nu de klanten nog.

Gisterenavond had Loreena paardrijles, i.p.v. vrijdagavond. We zijn met z'n viertjes nog even langs het huis in Vingelen gereden, Loreena had het nog nooit gezien. Zowel Tino als Loreena zijn niet onverdeeld enthousiast geworden van de eerste aanblik. Ik ga voor volgende week dinsdagavond proberen een afspraak te maken voor een bezichtiging. Matjo en ik zien het wel zitten, het uitzicht is fenominaal. Een minpuntje is dat het 4 km van Vingelen afligt, wat betekent dat er meer gefietst (in de zomer) en gelanglauft of gesparkt (in de winter) moet worden. Maar goed, eerst maar die bezichtiging en dan zien we wel weer verder.

Verder afgelopen zaterdag nog even in de stress geschoten. Ik kreeg een mailtje van het bestuur van het Skolekorps. Blijkbaar wordt er elk jaar op de zaterdagen in het zomerseizoen wacht gelopen in Dølmotunet. Dat is een museumboerderij hier in het dorp, compleet met dieren en boerenmeisjes in kostuum. Het geld wat daarmee verdient wordt, is voor het Skolekorps. En de wacht wordt gelopen door de ouders van de leerlingen. Vorige week was er een vergadering, waar ik halverwege weg moest om Matjo in Røros op te halen. Daarna is dus de lijst samengesteld wie wanneer wacht zou lopen. En wij, Matjo en ik, zijn ingedeeld voor a.s. zaterdag 23 juni. En wat komt dat ontzettend slecht uit! A.s. woensdag of donderdag arriveren René en Ineke, zaterdagmorgen moet Tino even weggebracht worden (daarover straks) en 's middags weer opgehaald worden. En om 16.00 uur worden we verwacht op het verjaardagsfeest van Kari. Waar ik nog een gerecht voor moet maken, want het is de bedoeling dat iedereen wat meeneemt. Dus ben ik vandaag aan het regelen geslagen om de dienst te ruilen. Want als je niet kunt, moet je zelf voor vervanging zorgen. Heel fijn, maar niet heus. Nou ja, ik doe mijn best en als het niet lukt om vervanging te regelen of om te ruilen, hebben ze pech gehad. We krijgen niet elke dag visite uit Nederland, dat gaat toch voor.

Tino gaat a.s. zaterdag werken. Hij heeft een baantje gevonden in Kåsa op een boerderij, de boerderij van Dennis om precies te zijn. Zaterdag is zijn eerste dag. Ben heel benieuwd hoe dat gaat lopen. Ik denk dat het heel goed voor Tino is en zo verdient hij nog wat centjes ook.

Mondeling examen Tino

Gisterenochtend werden we wakker met een natte sneeuwbui en 2 graden boven nul. Wel een apart gezicht, sneeuwvlokken die uit de lucht komen vallen met op de achtergrond allemaal groene bomen. Volgens de noren is dit niet echt gewoon weer voor de maand juni. Op Facebook stonden ook allemaal berichtjes hierover.

Natte sneeuwbui in juni

Vanochtend had Tino zijn mondeling examen voor het vak Natuur. Hij mocht het in het engels doen en het gedeelte over zijn werk op de boerderij van Bjørk moest in het noors. Hij had 2 dagen om een presentatie voor te bereiden. Hij had een A4 meegekregen, waarop, in het noors, stond wat precies de bedoeling was. Matjo heeft hem nog geholpen met het opzoeken van 3 verschillende kruiden in 1 van mijn kruidengidsen. Loreena had nog een aantekenschriftje van het vak Biologie op het Rijks in Bergen op Zoom, dat vanochtend nog tevoorschijn gehaald moest worden, omdat Tino "even" het een en ander vergeten was. Ik schoot gelijk helemaal in de stress, want erg veel had hij er niet aan gedaan.

Het examen was om 9 uur en om half 10 was hij weer terug thuis. De presentatie moest een kwartier duren, dus dat kon wel. Volgens hem zeiden de 2 dames van de examencommissie dat ze "impressed" (onder de indruk) waren. Om 13.15 uur moest hij weer op school zijn om zijn cijfer te horen. Dus is hij zojuist naar school geweest. Ik vond het best wel spannend, eerlijk gezegd. Hij kon een cijfer halen van 1 (laagste) tot 6 (hoogste) en hij kreeg een ......... 5!!! Geweldig! Ik ben dan ook supertrots op hem.

Einde seizoen

Gisteren begon rustig. Ik heb nog een gesprek gehad met Tino en hij vertelde dat het eigenlijk tot vorige week voor zijn gevoel wel goed ging. Maar sinds een aantal dagen niet meer en hoe dat kwam en waar dat nu aan lag, wist hij ook niet. Dus nu maar hopen dat deze inzinking van korte duur is.

Theo en Eleonie, nog bedankt voor de adviezen over de verse koeiemelk. Theo, als er weer melk de strontput in moet, houd ik me weer aanbevolen! Omdat ik nu zoveel melk had, kwam ik op het idee om zelf slagroom te maken. Ik moest nogal veel cake e.d. bakken, dus wat slagroom erbij was niet zo gek. Ik had op internet een recept gevonden, waarin stond dat er o.a. boter  in moest en suiker. Dus ik netjes het recept opgevolgd. Wat er nu in de koelkast staat, heeft weinig weg van slagroom. Eerder van gezoete botercreme. Maar wat moest ik nu met een schaal gezoete botercreme? Ik heb het gisterenmiddag op een geroosterde boterham gesmeerd. Het smaakte voortreffelijk!

Gisterenmiddag en - avond was het ook seizoensafsluiting van het Skolekorps. Ik moest een langpannekake bakken. Dit houdt in een soort cake in een rechthoekig bakblik. Ik kwam weer al op een goed idee. Ik heb van die botercreme op de kake gesmeerd en daaroverheen chocoladehagelslag (vanuit Nederland) gestrooit. En ook dit smaakte goed. De seizoensafsluiting hield in dat de ouders en broers/zussen waren uitgenodigd voor een klein afsluitend concert. Daarna was er buffet met taco's en burito's en daarna koffie met kake. Tijdens de koffie met kake was er ook een vergadering met de ouders over de plannen van seizoen 2012/2013, met daarna nog een loterij. Tino en ik zijn om 18.15 uur weggegaan, want we moesten Matjo van het vliegveld in Røros halen. Die was 2 dagen naar Nessjo in Zweden geweest voor zijn werk. Toen we thuis aankwamen, was Loreena inmiddels ook thuis. We hadden nog een mooie schaal gewonnen met de loterij. Ik heb snel een ingelijste mandala ingepakt voor Kari, die gisteren jarig was. En toen eerst naar de koorrepetitie. Na afloop, om ongeveer 21.30 uur, ben ik door gefietst naar Kari. Het was er gezellig druk en ze vond de mandala prachtig. Onder de aanwezigen waren mensen die ik al kende, maar ook vele onbekenden. Nou ja, onbekenden, sommigen hadden we al van mij gehoord. O.a. Tove uit Øversjødalen, een kennis van Peter en Ingrid. Ik heb gevraagd aan iemand met wie ik aan het praten was, of het normaal was in Noorwegen dat er bij verjaardagen altijd een maaltijd werd geserveerd. Dat bleek inderdaad de gewone gang van zaken te zijn. Er wordt altijd begonnen met een lichte maaltijd: soep, salade bijv en toetje na. Daarna koffie met kake. Het was erg gezellig en tegen elven was ik weer thuis. Vanmiddag ga ik Kari even helpen met opruimen.

Afgelopen maandag was ook de laatste noorse les van dit seizoen. 20 augustus gaan we weer verder, waarschijnlijk met ons voor te bereiden op de Bergenens test. Als je deze test haalt, kun je bijv. een opleiding gaan doen op de hoge school of universiteit. Ook wordt het zoeken naar werk makkelijker.

Volgende week dinsdagavond is het afsluitende bal op school en woensdagavond is het afsluitingsfeest van de 10e klas. Donderdag de laatste schooldag en dan is het 2 maanden zomervakantie.

Mis

Het is weer mis met Tino. Toch weer een terugslag van de reis naar Nederland. Ook Loreena heeft er last van. Ze vertelde me vanochtend dat ze bij de laatste trip nu doorhad, dat we niet terug gaan. Gelukkig is zij zo bijzonder, vind ik, dat ze dit accepteert, even een dipje heeft en dan toch doorgaat. Tino helaas niet. Bij hem uit het zich dat op dit moment in onverschilligheid, geen zin hebben in noors leren en het ook niet willen. Hij wil gewoon terug naar Nederland, punt. Jammer voor hem, want we gaan niet terug. Ik probeer hem te laten begrijpen, dat als we terug zouden gaan, we niet veel hebben. Een huurhuis ergens in Bergen op Zoom misschien, we zouden beiden moeten gaan werken, als we al werk kunnen vinden. Geen paardrijlessen meer. De 4e klas van het vmbo overdoen enzovoort. Geen leuk vooruitzicht. Hier hebben we het goed, Matjo heeft een vaste aanstelling, een goed salaris. En ik hoop na de zomer de yogacursus van de grond te kunnen tillen hier. We hebben Tino ook gezegd, dat hij hier zijn diploma op de videregående moet halen en dat we, als hij daarna nog terugwil naar Nederland, we alles gaan doen om hem daarmee te helpen. Maar eerst dat diploma. En daar moet hij noors voor kunnen. Maar het wil er allemaal niet in bij hem. Om soms een beetje moedeloos van te worden. Het enige wat ik nu kan doen, behalve weer een nieuwe bachbloesemremedie, is te wachten en te vertrouwen dat op een gegeven moment die knop bij hem omgaat. En dat hij dan eindelijk gaat beseffen dat het leven zoveel makkelijker, interessanter en leuker wordt, als hij wil noors leren.

Naar Koppang

Woensdagavond had Loreena nog een kleine concert met het Skolekorps. Er werd die avond de drømmestipend (droombeurs) uitgereikt aan een jong talent uit de regio. Behalve het Skolekorps, waren er ook nog optredens van dit talent, leerlingen van de Kulturskole en het Tolga/Os Janitsar. Die avond heb ik ook de mensen ontmoet, die nu nog in het huis in Vingelen wonen, dat wij misschien willen gaan huren. Ze vertelden dat de eigenaren erg aardig waren en dat er over alles gepraat kon worden. We zijn er ook nog even langsgereden en hebben een foto van het huis gemaakt. Nu is het afwachten. En ondertussen zoeken we gewoon verder.

Misschien ons volgende huis?

Loreena heeft nog 2x hardgelopen deze week, dezelfde ronde weer van 3 km. De laatste keer met Tino, die dacht dat ook wel even te doen. Dat viel vies tegen voor hem, halverwege moest hij wandelend verder. Vrijdagmiddag was hij ineens vroeg thuis. Omdat de 8e klas tentamen had, ging kunst en handwerk niet door. Dat heeft hij normaal gesproken de hele vrijdag. In plaats daarvan ging ze spelletjes doen en achter de computer. Daar zit hij de laatste tijd veel en hij was het spuugzat. Dus besloot hij om maar lekker naar huis te gaan en daar "nuttigere" dingen te gaan doen (gitaarspelen). 20 juni is de afscheidsavond van de 10e klas, maar eerst heeft hij 15 juni nog mondeling examen.

Loreena had dit weekend eigenlijk een heel weekend met het Skolekorps in Zweden, maar ze had er totaal geen zin in. We vonden het ook nogal duur en dat komt deze maand helemaal niet uit, dus besloot ze niet te gaan. In plaats daarvan is ze gewoon, zoals elke vrijdagavond, weer lekker gaan paardrijden en daarna was er een verjaardagsfeest van 3 klasgenoten. Die hadden de hele klas uitgenodigd. Rond  10 uur 's avonds was het ongeveer afgelopen. Ze had het erg gezellig gehad.

Donderdag was het lekker weer en heb ik nog een lekkere wandeling met Balto gemaakt van 8 km hier in de omgeving. Op de terugweg zag ik nog 3 kraanvogels in een weiland zitten.

Kraanvogels

De reden dat we deze maand een beetje krap zitten, is omdat Matjo maar van 3 maanden vakantiegeld uitbetaald krijgt. Je bouwt van januari tot december vakantiegeld op voor het jaar daarop. En dat geld krijg je in juni uitbetaald. Dan krijg je niet je normale salaris. Het vakantiegeld is normaal gesproken meer dan wat je normaal uitbetaald krijgt, alleen heeft Matjo maar van 3 maanden in 2011 vakantiegeld kunnen opbouwen. Helaas pindakaas, volgend jaar beter.

Onderweg naar Koppang, tussen Hornset en Otnes.

Zaterdag zijn we naar Koppang geweest. Op visite bij Nederlanders die daar sinds eind april wonen. Ze hebben bij Matjo op de noorse les gezeten. We zijn via de 30 naar Koppang gereden. Deze weg hadden we ook gereden tijdens onze vakantie in 2010. We hadden weer het gevoel alsof we op vakantie waren, het is een mooie route om te rijden. We hebben een gezellige middag gehad. Tino ging ook mee, Loreena had geen zin. En dat kwam ook weer goed uit, want ik kreeg 's ochtends nog een berichtje van Theo of ik verse melk van de koe wilde. De boer waar hij melkte, had nog maar een paar koeien en de melk werd niet meer opgehaald door de fabriek. Normaal zou de melk in de mestput belanden. Dus heb ik alle afsluitbare tupperware bakken en lege flessen verzameld en die in een tas in de gang gezeg. We hadden net de dag tevoren alle lege flessen ingeleverd, dus veel lege flessen had ik niet mee. Theo heeft de tas eind van de middag opgehaald en een paar uur later weer teruggebracht met alles vol met melk. Gisteren heb ik al wat gekookt. En gelijk maar een beker anijsmelk gemaakt voor mezelf. Heerlijk romig was het. Ik hoor verschillende dingen over melk rechtstreeks van de koe. De een zegt dat je het zo op kan drinken, de ander dat je het eerst even moet koken om te steriliseren. Ik doe voor de zekerheid het laatste maar. Dus vandaag melk koken. En vanmiddag een klein concert met het koor hier in Tolga.

Nederlanders

Zoals elke woensdagochtend sinds 17 mei, is ook deze morgen de bloemenman er weer. Hij staat met zijn planten op de parkeerplaats bij Malmplassen. Jammer alleen, dat bloemen en planten hier in Noorwegen zo duur zijn.

De bloemenman voor Malmplassen.

Verder vandaag iets heel ongewoons: ontzettend veel Nederlandse auto's met caravan en Nederlandse campers die door Tolga reden. Toen Loreena en ik even richting de supermarkt liepen, kwamen we een echtpaar uit Hansweert tegen. Ze vertelden dat ze met ongeveer 20 caravans en campers waren en dat het een campingrondreis van de ANWB is. Ik kwam Eleonie nog tegen en die was een aantal Nederlanders in de supermarkt tegengekomen. Ze vonden dat er maar weinig te doen was hier. Jammer dat Westerngata er nog niet is. Er is hier wel veel te doen, het is alleen niet zichtbaar. Het is de bedoeling dat er in Westerngata ook een toeristeninfopunt komt, zodat alle activiteiten in de kommune wel zichtbaar worden. Hopelijk wil de gemeente hier geld in stoppen. Ik geloof echt dat iedereen, zowel de toerist als de inwoner van Tolga, hier beter van wordt.

Nederlandse camper en caravan

Vandaag de laatste dag vrij voor de kids. De staking is gelukkig afgelopen, er is een overeenkomst gesloten tussen alle partijen. Dus morgen weer naar school, want vandaag moet eerst alles schoongemaakt worden. Loreena heeft deze extra vrije dag benut door 3 km te gaan hardlopen. Goed voor de conditie, was haar argument. Tijdens de gymles wordt dit ook regelmatig gedaan.

Bijna thuis na 3 km hardlopen.

Vergadering

Gisterenmiddag werden Tino en ik om half 3 verwacht in het gemeentehuis in Tynset bij de PPT (schoolbegeleidingsdienst). We waren zoals gewoonlijk weer eens te vroeg.
Ook Marianne van Tolga Skole en Else van Storsteigen, evenals Oddbjørn van de PPT waren er. Het doel van de vergadering was om de afsluiting op Tolga Skole te bespreken en de overgang naar Storsteigen. Het was een hele positieve vergadering.

15 juni heeft Tino nog een mondeling examen, 13 juni is de voorbereidingsdag. Hier in Noorwegen krijg je maar in 1 vak schriftelijk en in 1 vak mondeling examen. Van te voren krijg je wel voor alle vakken tentamens. Voor zowel het schriftelijk als voor het mondeling krijg je 1 voorbereidingsdag. Hierin krijg je de stof te zien, die je om de examendag door moet nemen en waar je vragen over krijgt. Voor het schriftelijk Engels betekende dit, dat Tino op de voorbereidingsdag alle teksten kon doorlezen en alles op kon zoeken wat hij niet begreep. In wat voor vak hij mondeling krijgt, weten we nog niet. Maar dit zal in zijn geval aangepast zijn, omdat hij de meeste vakken niet gehad heeft. Hij mag het examen in ieder geval in het Engels afleggen.

Else van Storsteigen wilde weten hoe Tino het beste noors leert. Dat is dus in de praktijk. Tino is een echte praktijkknul, dan leert hij het meeste. Zowel de PPT als Storsteigen wil dat Tino een goede start maakt na de zomer, dat hij zich thuis en veilig gaat voelen op Storsteigen. En daar willen ze graag allerlei dingen voor doen. Eind juni gaan Tino en ik, en misschien ook Matjo, nog een keer naar Storsteigen voor nog een rondleiding. Er wordt ook een duits meisje, Uma, aan Tino gekoppeld. Wat er precies met het meisje aan de hand is, weet ik niet. Ik weet alleen dat het, net als Tino, geen doorsnee 16-jarige is. Uma spreekt heel goed engels en noors, dus wie weet, kan ze Tino wel meeslepen. We krijgen de contactgegevens van haar en haar ouders nog door, zodat Tino en Uma elkaar deze zomer nog kunnen ontmoeten. Verder is ook het busvervoer goed geregeld. In ieder geval gratis. Ik heb het formulier om dit aan te vragen inmiddels ingevuld en aan Else van Storsteigen gegeven. Mochten we in Vingelen gaan wonen, dan is ook vanuit daar het vervoer naar en van Storsteigen goed te doen.

Over Vingelen gesproken. Ik heb vandaag een mailtje gestuurd van de eigenaar van het huis. Inmiddels heb ik een mailtje terug. Hij wil het huis ook na de verhuizing van de familie die er nu in woont, weer verhuren. Zodra de familie verhuisd is, willen ze nog wat kleine dingen opknappen. Hij wist nog niet precies wanneer de familie ging verhuizen. Waarschijnlijk in de loop van de zomer, misschien de herfst. Het huis wordt straks, na de staking, ook vermeld op de website van de kommune. Wij zijn de eersten die interesse hebben getoond. Goed nieuws dus. Ik heb hem gevraagd of we, na de verhuizing van de huidige familie, het huis mogen bezichtigen. Ondertussen gaan we gewoon door met kijken of er nog andere huizen zijn. Mochten we in de tussentijd nog een huis vinden, kunnen we altijd vragen of we het huis eerder mogen zien.

De staking blijft maar duren. Ook morgen zijn Tino en Loreena vrij, omdat er nog steeds niet wordt schoongemaakt. Niet iedereen is blij met de staking. Ik begreep net op de koorrepetitie, dat je min of meer verplicht was om te staken. Je moet je solidair opstellen met de groep die staakt, is het verhaal. Er werd me ook gevraagd of er vaak gestaakt werd in Nederland. Ik vertelde dat het in Nederland economisch gezien dermate slecht gaat, dat je blij bent dat je een baan hebt op dit moment.

Huizenzoektocht

Gisterenmiddag hebben we 3 huizen bekeken in Øversjødalen. Eerst het gele huis. We waren een kwartier te vroeg, maar de eigenaar was er al. Peter en Ingrid waren wel keurig op tijd. Het huis is gebouwd in 1873 en is in 2009 compleet gerenoveerd. De eigenaar had de ene helft van het huis in oude staat gelaten, dat wil zeggen met brede balken en oude houten vloeren. De andere helft was opnieuw betimmerd. Het was een sfeervol huis, maar voor ons een beetje onpraktisch ingedeeld. Beneden was nog te doen, maar boven waren 2 hele grote slaapkamers. Beneden was een hele kleine 3e slaapkamer, waar net een bed en nachtkastje inpastte, met eigen wc, dat weer wel. Maar om nou het ene kind in een grote slaapkamer te leggen en de ander in het piepkleintje, leek ons niet erg bevordelijk voor de vrede in huis. Dus dit huis wordt het sowieso niet, even niet gekeken naar de afstand van Øversjødalen naar Alvdal.
Daarna zijn we met z'n allen naar het groene huis gegaan. In dit huis hebben tot anderhalf jaar geleden de ouders van de eigenaresse gewoond. Die moesten toen naar het bejaardentehuis. Het huis dateert uit 1963. Boven 3 even grote slaapkamers, dus geen ruzie wie de grotere slaapkamer krijgt en wie de kleinere. Ook beneden lekker ruim, met zo'n typische noorse keuken uit de jaren 60. En onder het hele huis een kelder, heel veel opslagruimte dus. Alleen de badkamer, daar moest nog iets aan gedaan worden. Nu was het een douchehok aan het eind van de overloop boven, afgeschermd met een gordijn. De eigenaresse wilde van het 4e kleine kamertje een badkamer maken. Goed idee, lijkt me. Kortom: ik zou er zo in willen. Maar we zitten nog wel met de afstand naar Alvdal, dus voorlopig even niet.
Daarna zijn we naar nog een huis gereden. Ingrid had gelezen en/of gehoord dat dit ook te huur is. Dit huis lag heerlijk rustig met een fantastisch uitzicht. Maar het was in een behoorlijk slechte staat. Verschrikkelijk gewoon, over kapitaalvernietiging gesproken. Ingrid en ik hebben nog door de ramen staan turen, tussen de kieren van de gordijnen door. Het hele huis was volgestouwd met rotzooi. Iets typisch noors, want dat heb ik al meer gehoord. Dat Noren die een huis overhebben, gebruiken als dumpplaats voor allerlei rotzooi. Bij de afvaldienst inleveren kost immers geld. Dit huis wordt het dus zeker helemaal niet.
De komende week eens kijken of het huis in Vingelen iets is. Het blijkt niet het huis te zijn wat we eerst dachten. Het is een groot wit huis, dat onderdeel is van een boerderij. De eigenaren van het huis wonen op hetzelfde erf in een ander, moderner huis. Spannend.

Tino in Oslo

Vrijdagochtend om half 7 heeft Matjo Tino naar het station gebracht. Om half 12 's avonds was hij weer thuis. Het kostte enige moeite om alles uit hem te krijgen (hij is niet zo'n enthousiaste verteller of het moet over zijn gitaar gaan), maar ik heb nu ongeveer een beeld wat hij de hele dag heeft uitgespookt.

In Oslo aangekomen zijn ze te voet naar de NRK studio geweest. NRK is de Noorse staatsomroep. Ze zijn daar rondgeleid in, wat ik begrepen heb, voornamelijk de geluidsstudio. Tino zag nog een paar mooie basgitaren en nog wat dingen die met gitaren te maken hebben. Ik geloof dat hij dit gedeelte van de dag wel redelijk leuk vond. Daarna zijn ze naar een of ander kindermuseum geweest, ik denk dat het een speelgoedmuseum was. Daar vond hij weinig aan, erg saai. Daarna zijn ze nog op zoek gegaan naar een muziekwinkel en hebben ze die ook nog gevonden. Dat was natuurlijk het betere werk. Hij had wat geld van ons meegekregen en heeft daar een slide voor zijn gitaar gekocht. En toen was het etenstijd. Ze zijn in een restaurant gaan eten, en zoals altijd nam Tino frites. Hij is daarna met nog een paar leerlingen en een aantal leraren weer terug naar het station gegaan, waar om een uur of 7 de trein weer vertrok richting Hamar. De meeste leerlingen bleven in Oslo voor een concert van Pitbul, met daarna een overnachting. Maar wie is Pitbul nu weer? Een of andere blanke, kale rapartiest uit de VS.

Pitbul

In de trein kreeg een leraar een smsje dat de meeste leerlingen het concert niet erg konden waarderen en vroegtijdig weg zijn gegaan. Jammer voor Pitbul.
Onderweg (of dat nu op de heen- of op de terugweg was weet ik niet) zag iedereen nog 3 elanden en Tino zag er later ook nog 2. De treinreis beviel het prima. Al met al geen superdag, maar wel een goede ervaring voor hem.

Vorige week was het superweer, 2e pinksteren is het weer hier helemaal omgeslagen. De hele week lage temperaturen tussen de 0 en 8 graden, met 's nachts af en toe nachtvorst. Maar wel droog en redelijk zonnig. Vandaag regent het, maar de weersverwachting is dat het de komende dagen wel warmer wordt. In Hodalen en Kasa heeft het gisteren en afgelopen nacht nog gesneeuwd. Echt bergweer.

Vanmiddag hebben we 2 bezichtigingen in Øversjødalen. De kans dat we er gaan wonen is toch wel klein. Ik heb bij Storsteigen nagevraagd wat de schooltijden zijn en die zijn van maandag tot donderdag van 8.30 tot 15.40 uur en vrijdag van 8.30 tot 11.45 uur. De reis van Tolga naar Alvdal duurt een uur, van Øversjødalen naar Alvdal duurt minstens nog een half uur langer. Niet te doen voor Tino. Maar je weet maar nooit hoe een koe een haas vangt, en van zo'n bezichtiging leer je altijd weer wat.

Vanavond komt er nog iemand eten. Een medecursiste van Matjo, die ook bij de Hodalen hutspottocht was op 1 april.