En zo loopt alles net even anders

Gisterenmiddag had ik om 2 uur een gesprek op school over Tino met zijn leraressen, de schoolbegeleidingsdienst en iemand van de Storsteigen Skole in Alvdal. Dat is de school waar Tino hierna naar toe wil. Het was een goed gesprek, wel vermoeiend, want helemaal in het noors. Tino doet het goed, ze vonden hem een hoffelijke en beleefde jongen, die altijd netjes antwoord geeft als je hem iets vraagt. We waren het er allemaal over eens dat de vrijdag iets anders ingedeeld moet gaan worden. Een hele dag tekenen is toch iets teveel van het goede. 12 januari ga ik met Tino en 1 van zijn leraressen naar de Storsteigen Skole in Alvdal kijken. Dat is een videregående skole, vergelijkbaar met het mbo in Nederland. Daarna gaan ze me helpen met het versturen van een verzoek of Tino daar naar toe kan. Er moet een hele papierwinkel mee, omdat hij een speciaal geval is: Nederlands, nog niet voldoende noors sprekend en PDD-NOS. Dit verzoek wordt naar Hamar gestuurd, waar de instantie zit die hierover gaat beslissen.

Gisterenavond dan de kerst zing-in in Hodalen. In een oud, mooi kerkje. Ik heb gisteren van iemand begrepen dat er in Hodalen ongeveer 90 mensen wonen. Het kerkje zat netjes vol en ook het koperensemble van Hodalen trad op. Knap vind ik dat, als je met zo weinig mensen bent en dat er dan toch zoiets als een koperensemble is. Ik geloof dat er zo'n 10 mensen in zitten. Ook wij, als koor, mochten wat van ons laten horen.

Na afloop bleek dat we uitgenodigd waren voor het verjaardagsfeestje van 1 van de leden, die daar woont. Dat zal vast wel gezegd zijn tijdens de repetities, maar dat had ik dus even niet meegekregen. Dus bevond ik me opeens bij Bjørg Inger thuis. Zij wordt kerstavond 60 jaar. In haar huis stonden allemaal tafels opgesteld. Vervolgens werden we getrakteerd op allerlei traditionele noorse kersthapjes. Tussendoor werd er nog 2x door het koor gezongen voor Bjørg Inger en nog een paar toespraken. Erg leuk, maar voor mij ook heel vermoeiend. Alles in het noors uiteraard, en ik kon het op een gegeven moment toch echt niet meer volgen. Er was ook nog een, voor mij, goed bericht. De koorrepetities beginnen weer in februari, en dan is het op een dinsdag. Dus kan ik op maandag naar de noorse les en op dinsdag naar de koorrepetities. Om half 12 was ik thuis en dat is voor mij behoorlijk laat op een doordeweekse dag in de winter.