Schuddekop

Even wat rechtzetten over onze poes Schuddekop.
Schuddekop is een speciale poes, ze is ontzettend gevoelig en schiet erg snel in de stress.
Het was de bedoeling dat ook zij een week in het pension zou gaan. Echter, ze voelde al dat er wat te gebeuren stond en is toen weggekropen op een kast. We kregen haar met geen mogelijkheid te pakken, ik schoot er zelf helemaal van in de stress. Daarom besloten we haar thuis te laten, uiteraard met een heleboel eten, water en 2 schone kattebakken.
Ze heeft er niet van geleden. Ze was heel blij ons weer te zien, maar we hebben sterk het idee dat het haar op de een of andere manier goed heeft gedaan. Vreemd misschien, maar ze heeft een hele week het heerlijk rustig gehad, zonder andere poezen die haar op haar nek zaten. Vooral Luna, 1 van onze andere poezen, kan er wat van.

Weer thuis

Na een leuke en drukke week in Nederland, zijn we weer thuis.
We hebben niet iedereen kunnen bezoeken, omdat een week daarvoor te kort is, maar het was overal erg gezellig. We zijn ook geinterviewd voor de Eendrachtbode, de krant voor het eiland Tholen. Er staat een klein stukje op hun website: http://www.eendrachtbode.nl/index.php?archief=archiefstuk&paginaID=28, de rest staat in de gewone krant, die we nog toegestuurd krijgen. Ben erg benieuwd hoe het geworden is!
We hebben ook nog wat oude buren bezocht en kregen dan ook de vraag of we het niet vreemd/raar vonden om ons oude huis weer te zien. Ik stond er zo voor en het deed me niks. Het was namelijk ons huis niet meer. Het zag er eerlijk gezegd nogal ongezellig uit en dat vind ik voor onze oude buurtjes toch wel erg jammer.
De laatste anderhalve dag van de vakantie hebben we doorgebracht bij vrienden in Vorden. Ze brachten ons gisteren naar de trein in Zutphen, we zijn in Apeldoorn overgestapt op de trein naar Schiphol en kwamen daar ruimschoots op tijd aan. Nog even 2 flessen met alcoholisch spul bij de taxfree gekocht (is toch wel leuk met oud en nieuw) en na een kleine vertraging zijn we weer weggevlogen uit Nederland. We kwamen tegen elven ('s avonds) aan op Trondheim en om half 12 reden we op de E6. Tot Støren was die verlicht en was het droog en toen was het donker en bleek het ineens behoorlijk te sneeuwen. Het bleef sneeuwen tot 2 km voor Tolga, toen hield het op. Iets na half 3 waren we weer thuis. Schuddekop heeft de afgelopen week ook overleefd, ze zat namelijk in haar eentje hier in huis, met een heleboel eten en water natuurlijk.
Nu schijnt de zon en het sneeuwt tegelijkertijd een klein beetje, met een temperatuurtje van -3 graden. Kortom: heerlijk weer. Zojuist is Sammy thuisgebracht, die het hier maar weer vreemd vindt en waardoor Schuddekop weer eens helemaal in de stress geschoten is. Komt ook wel weer goed. Straks naar Tynset voor de boodschappen en dan gelijk door richting Alvdal om de laatste 2 poezen en Balto op te halen. En dat is het zootje weer compleet.

De reis naar Nederland

Donderdagochtend zijn we om half 8 vertrokken met een temperatuurtje van -12 en hele lichte sneeuw. Al snel begon het steeds meer te sneeuwen. De temperatuur steeg langzaam en de sneeuw werd steeds meer. En met bijna geen verkeer was de 3 dan ook niet makkelijk te rijden. Pikdonker en heel veel sneeuw dat uit de lucht kwam vallen. Dat leverde dan ook wat hardgrondige zuchten en gemopper vanachter het stuur op. Toen we bij de E6 aankwamen ging het gelukkig wat minder hard sneeuwen en zo kwamen we om kwart voor 11 aan bij Værnes, het vliegveld bij Trondheim.

De vlucht met de KLM is prima bevallen. Meer beenruimte dan bij de SAS en we kregen ook nog een kleine lunch geserveerd (2 boterhammen) met drinken naar keuze (heerlijk, een flesje wiite wijn) en later nog koffie of thee. Door de sneeuw hadden we wel wat vertraging, ongeveer een half uur. De vleugels moesten voor vertrek nog ijsvrij gemaakt worden. We kwamen dan ook om 4 uur 's middags aan op Schiphol, waar mijn jongste broer al op ons stond te wachten. Door de "relatief rustige" avondspits, volgens de verkeersberichten op de radio, waren we om half 7 in Halsteren. Loreena werd daar afgezet bij een vriendinnetje en wij reden daarna door naar Tholen, naar mijn moeder. Tino had 's avonds nog de kerstparty op zijn oude school. Hij heeft het volgehouden tot half 11, toen was hij de keiharde muziek helemaal zat en belde hij of we hem op konden komen halen.

Vandaag zijn we naar Bergen op Zoom geweest. Tino ging schaatsen op de schaatsbaan op de markt mijn zijn vroegere klasgenoten en daarna poolbiljarten. Wij hebben even wat inkopen gedaan en hebben daarna Loreena opgehaald in Halsteren. Toen weer terug naar BoZ, even gegeten en weer verder inkopen doen. Tino kwam er rond half 2 ook weer bij en om half 4 waren we weer terug in Tholen met mijn moeders autootje volgeladen. Wat ons opviel: het was nog klaarlicht! In Tolga is het om half 4 's middags gewoon donker. Vanavond hebben Matjo en ik Tino naar St. Annaland gebracht om te paardrijden. Tijdens het paardrijden van Tino zijn we even naar de Woonboulevard in Poortvliet gereden, mijn voormalige werkgever. Het is ondertussen behoorlijk uitgebreid, dus dat wilde ik graag even bekijken. Van kijken kwam niet superveel, want bijna elke voormalige collega die ik tegen kwam, wilde graag weten hoe het nu ging. Erg leuk.

Morgenochtend gaat Loreena paardrijden, wij gaan nog even het centrum van Tholen in en eind van de middag naar een vriendin om daar te eten. 's Avonds lekker nog een kerstfilm kijken op tv en dan is het 1e Kerst.

Julebal

Gisterenavond was dan het julebal (kerstbal) voor Tino en Loreena. Om 18.00 uur hebben we ze afgeleverd bij Vidarsheim, het gebouw waar ook de koor en schoolkorpsrepetities zijn. We hebben ze maar even met de auto gebracht, want de temperatuur was van 's ochtens -9 naar om 6 uur -19 graden gedaald. Voor Tino was het de allereerste keer dat hij naar zoiets als een schoolfeest ging. Het bal zou tot een uur of 11 duren. Tegen negenen was Tino weer thuis. Hij had het wel gezien, vond het eigenlijk maar saai. Helemaal niet erg, want het feit dat hij gegaan was, was al meer dan we ooit hadden verwacht.

Om 11 uur heeft Matjo (weer met de auto, want het was nog steeds zo koud) Loreena opgehaald. Die had het reuze naar haar zin gehad. Eerst gegeten en daarna was het "verplicht" dansen met een jongen. Dus, zei ze tegen Tino, het is maar goed dat je bent weggegaan. Tino was inderdaad blij dat hij niet gebleven was, want die is nog niet zo bezig met meisjes. Loreena vond het dus wel leuk.  Het was afwisselend stijldansen en "los" dansen. Ze was door 3 verschillende jongens te dansen gevraagd. Volgend jaar wil ze op dansles. Dat wordt hier vlak voor het julebal gegeven.

Vanochtend was het iets warmer, -15 graden. Nu ben ik bezig met de laatste voorbereidingen voor de reis naar Nederland morgen. We vliegen om 13.05 uur vanaf Trondheim. De kids hebben er reuze zin in om alle familie en vrienden weer te zien. We hebben onszelf niet al te vol gepland, zodat er ook nog ruimte is voor "spontane" acties. Het is gewoon niet mogelijk om in 1 week tijd alles en iedereen op te zoeken. En het is toch ook niet de bedoeling dat we uitgeput terug thuis komen. Tino en Loreena beginnen 3 januari weer met school en Matjo gaat 2 januari weer werken.

Julebal voor Tino en Loreena

En zo loopt alles net even anders

Gisterenmiddag had ik om 2 uur een gesprek op school over Tino met zijn leraressen, de schoolbegeleidingsdienst en iemand van de Storsteigen Skole in Alvdal. Dat is de school waar Tino hierna naar toe wil. Het was een goed gesprek, wel vermoeiend, want helemaal in het noors. Tino doet het goed, ze vonden hem een hoffelijke en beleefde jongen, die altijd netjes antwoord geeft als je hem iets vraagt. We waren het er allemaal over eens dat de vrijdag iets anders ingedeeld moet gaan worden. Een hele dag tekenen is toch iets teveel van het goede. 12 januari ga ik met Tino en 1 van zijn leraressen naar de Storsteigen Skole in Alvdal kijken. Dat is een videregående skole, vergelijkbaar met het mbo in Nederland. Daarna gaan ze me helpen met het versturen van een verzoek of Tino daar naar toe kan. Er moet een hele papierwinkel mee, omdat hij een speciaal geval is: Nederlands, nog niet voldoende noors sprekend en PDD-NOS. Dit verzoek wordt naar Hamar gestuurd, waar de instantie zit die hierover gaat beslissen.

Gisterenavond dan de kerst zing-in in Hodalen. In een oud, mooi kerkje. Ik heb gisteren van iemand begrepen dat er in Hodalen ongeveer 90 mensen wonen. Het kerkje zat netjes vol en ook het koperensemble van Hodalen trad op. Knap vind ik dat, als je met zo weinig mensen bent en dat er dan toch zoiets als een koperensemble is. Ik geloof dat er zo'n 10 mensen in zitten. Ook wij, als koor, mochten wat van ons laten horen.

Na afloop bleek dat we uitgenodigd waren voor het verjaardagsfeestje van 1 van de leden, die daar woont. Dat zal vast wel gezegd zijn tijdens de repetities, maar dat had ik dus even niet meegekregen. Dus bevond ik me opeens bij Bjørg Inger thuis. Zij wordt kerstavond 60 jaar. In haar huis stonden allemaal tafels opgesteld. Vervolgens werden we getrakteerd op allerlei traditionele noorse kersthapjes. Tussendoor werd er nog 2x door het koor gezongen voor Bjørg Inger en nog een paar toespraken. Erg leuk, maar voor mij ook heel vermoeiend. Alles in het noors uiteraard, en ik kon het op een gegeven moment toch echt niet meer volgen. Er was ook nog een, voor mij, goed bericht. De koorrepetities beginnen weer in februari, en dan is het op een dinsdag. Dus kan ik op maandag naar de noorse les en op dinsdag naar de koorrepetities. Om half 12 was ik thuis en dat is voor mij behoorlijk laat op een doordeweekse dag in de winter.

Kerstavond in de kerk van Tolga

Vanavond was het een kerstavond in de kerk hier in Tolga.
Het koor waarin ik zing (Sneppen), had eerst een optreden in het bejaardentehuis. Zo konden we goed inzingen.
Om 19.00 uur begon de avond in de kerk. Deze werd geopend door het schoolorkest, waarin Loreena de f-hoorn speelt. Daarna was het onze beurt. Vervolgens vertelde de priester een kort verhaaltje. En daarna was het de beurt aan de Kulturskole. We kregen een afwisselend programma voorgeschoteld van een stukje theater (hierbij moet je denken aan een stuk of 6 tot 8 kinderen op een rij die om de beurt een stuk van een verhaal vertellen), zang (er zaten een paar geweldige talenten tussen!), gitaarspel door 2 jongens, nog wat theater en nog meer zang. Als laatste was het grote orkest aan de beurt en de avond werd afgesloten door staande een bekend kerstlied te zingen. Zoiets als in Nederland het Ere zij God. Het noorse lied was een bekende melodie, met uiteraard een noorse tekst.
Kortom: een uiterst geslaagde kerk in een bomvolle kerk. Een hele mooie kerk ook nog eens trouwens. Alleen de kerstboom mocht wat uitbundiger naar mijn smaak, die was wel erg spaarzaam versierd.
Morgenavond zingen we in de kerk in Hodalen, daar kunnen we meer zingen als vanavond.

Genomen vanaf de galerij in Tolga kerk. Koor Sneppen (waarin ik ook zing) is hier net bezig.

Dogsleddingexpeditions.com

Vanmiddag zijn we naar Kåsa gereden, een gehucht hier zo'n 30 km vandaan, waar Mel en Nigel wonen. Ze hebben een hondesledebedrijfje met 24 siberische husky's. We hebben eerst kennis gemaakt met de honden, want het was al kwart over 3 en het begon al donker te worden. De honden waren erg aanhankelijk en vonden het reuzeleuk dat we even op bezoek kwamen. Beneden in hun huis hadden ze ook nog 2 vrouwtjeshonden met welpen zitten. Dat was natuurlijk superleuk. Ze willen een paar hondjes zelf houden en de overige verkopen. Mel doet ook mee aan sledehondwedstrijden.

Doordat het al donker begon te worden, zijn sommige foto's die zonder flits zijn genomen, helaas niet helemaal scherp, maar ze geven toch een beetje indruk hoe het is met al die honden. Tino mag, als hij een keer zin heeft, altijd komen helpen.

Na de kennismaking hebben we lekker gegeten en om half 8 zijn we weer naar huis gereden.

Matjo kreeg het idee om, als er de komende 3 maanden bezoek uit Nederland komt, ze mee te nemen op een sledetocht. De website van Mel en Nigel heet www.dogsleddingexpeditions.com.



Terug uit Nederland

Afgelopen ben ik naar Nederland gereisd, om de begrafenis van mijn oma op woensdag bij te kunnen wonen. Om 8.46 uur de trein in Tolga genomen naar Hamar toe, zo'n 3 uur duurde die reis. Daar overgestapt naar Gardermoen, weer een uur. Op Gardermoen moest ik een poos wachten, totdat mijn vlucht naar Kopenhagen vertrok. Ook in Kopenhagen had ik anderhalf uur en om half 8 landde ik dan eindelijk op Schiphol. Mijn zwager was zo lief om even vanuit zijn werk in Maastricht mij op te pikken van Schiphol, mij bij mijn moeder in Tholen af te leveren, om dan verder te rijden naar Oost-Souburg, waar hij woont.

Woensdag was dan de begrafenis. Het was een mooie begrafenis en fijn om alle familieleden weer eens te zien. 's Avonds nog even wat boodschappen gedaan bij de C1000, o.a. hagelslag en kruidenthee. De volgende ochtend heeft mijn moeder me om 6.30 uur naar het station in Bergen op Zoom gebracht en na weer 2 saaie vluchten en 2 treinreizen was ik 's avonds om half 8 weer op het station in Tolga.

Ik kreeg natuurlijk de onvermijdelijke vraag of ik Nederland niet mistte. Mijn familie mis ik af en toe wel, de verjaardagen waren altijd gezellig met z'n allen. Maar nee, Nederland mis ik niet. Het bleek dat je nu op de helft van alle snelwegen 130 km per uur mag rijden, dus iedereen jakkerde met 140 erover. Totaal niet gemist, dat gejakker. Ook het weer heb ik niet gemist. Woensdag waaide het nogal en donderdag regende het behoorlijk. Hier sneeuwt het nu weer. En wat me ook opviel: als het avond is in Nederland, is het niet donker. Niet zoals hier. Hier is de nacht echt donker, zwart. Door de lichtvervuiling in Nederland wordt het daar nooit echt donker. En de lucht: die zuivere lucht hier, heerlijk. Dus al met al kan ik zeggen dat de beslissing om naar Noorwegen te gaan, op dit moment een goede beslissing is geweest. Ondanks dat ik mijn familie wel eens mis.

Julebord

Gisterenavond was het kerstdiner bij Scandinavian Business seating, oftewel Håg, zoals het bedrijf hier in de omgeving bekend staat. Håg is de oude naam.

We waren er om kwart voor 6 en de staf (hoofd personeelszaken, directeur van de fabriek in Røros en de grote baas uit Oslo) stonden opgesteld in de hal van het Røros hotell om iedereen welkom te heten. Eerst naar beneden naar de bar voor een glaasje champagne en rond half 7 naar boven, naar het restaurant. Daar stond een superdeluxe warm en koud buffet opgesteld. Totaal waren er zo'n 220 mensen, personeel met hun partners. Dus de zaal zat lekker vol. De alcohol vloeide rijkelijk. Zodra iedereen zat, kwam het personeel van het hotel aangelopen met allemaal flesjes pils. Heel apart was dat het bier in wijnglazen werd geschonken. Verder werd er ook rijkelijk linjeaquavit of zoiets geschonken, in gewoon nederlands: een flinke borrel! En er wordt overal op geproost. Er werden tussendoor een drietal toespraken gehouden door de staf en tijdens zo'n toespraak werd er dan weer hier op geproost (Skål, riep iedereen dan) en daar weer daarop. Drinken kunnen ze inderdaad, die noren! Ook wij werden nog genoemd in de toespraak door de directeur van de vestiging in Røros. We moesten zelfs rechtop gaan staan, zodat iedereen ons kon zien. Leuk, maar niet heus, haha. Ik heb me tijdens het eten kostelijk vermaakt met collega's van Matjo en hun vrouwen.

Na het eten ging iedereen naar beneden, naar de bar. Er speelde een band, de Bergenstadens Allstars, geloof ik. Een stel overjarige hippies die rock and roll deuntjes speelden. Ze schijnen redelijk populair te zijn in Noorwegen. Wij vonden het niet echt swingend. Maar de Noren houden nogal van dansen, en dan vooral stijldansen, en dat werd ook volop gedaan. Iets over elven hadden wij het wel gezien en zijn we door de sneeuw weer naar huis gereden. Gelukkig had Matjo een deken in de auto gelegd. Die kwam nu goed van pas, want -11 met alleen een panty aan, is toch wel koud aan je benen.

Ons eerste julebord in Noorwegen was een leuke ervaring. Leuk om te zien hoe de Noren dat doen. En ook om iedereen chic gekleed te zien gaan, want de Noren zijn in het dagelijkse leven wat kledingstijl betreft, behoorlijk informeel. En nu liepen (bijna) alle mannen in pak en de dames keurig in (avond)jurk. We vielen niet uit de toon met onze kledingkeuze.

Oma

Rare dag vandaag. Toen ik vanochtend rond half 10 mijn pc aanzette, las ik een berichtje op Facebook van mijn neef, dat mijn oma afgelopen nacht was overleden. Ze was net terug uit het ziekenhuis, dus toch wel een beetje onverwacht. Het bleek dat ze gisterenavond gevallen was en dat gecombineerd met een erg lage bloeddruk is haar blijkbaar fataal geworden. Ze is vorige maand 95 geworden, dus een zeer respectabele leeftijd!
Aangezien ik haar oudste kleindochter ben en ook nog naar haar vernoemd, wil ik toch graag bij de begrafenis zijn. Dus ben ik de helft van de middag bezig geweest de reis naar Nederland te regelen. Wat nog een heel gepuzzel was. Van Tolga naar het vliegveld bij Oslo is het 4 uur met de trein en dan nog naar Amsterdam. Volgende week woensdag wordt ze begraven. In totaal ben ik 3 dagen weg.

Juletreff in Ivarsegga.

Gisterenavond hadden we een kerstbijeenkomst in Ivarsegga. Dat is een boerderij vlak achter ons huis, waarvan de stal helemaal is verbouwd. Er worden exposities gehouden en ook allerlei bijeenkomsten. Gisterenavond dus voor de Nederlanders hier en een Engels stel, dat hier 2 maanden geleden is komen wonen. Er werd wat verteld over hoe de Noren kerst vieren. Het lijkt, zover ik alles goed begrepen heb, wel op Engeland. Alles werd in het Noors verteld, dus ik zal vast wel iets niet helemaal goed hebben verstaan. We hebben nog een paar noorse kerstliedjes gezongen en voor de rest gezellig kwebbelen. We hebben nu ook kennis gemaakt met het engelse stel. Ze wonen in Kåsa, 30 km van Tolga vandaan. Ze runnen een sleehondenbedrijf en we zijn uitgenodigd om eens te komen kijken en voor een bak koffie.

A.s. zaterdag gaan we naar de kerstmarkt in Røros en op de koffie bij een Nederlands stel dat daar woont en zondag komt er waarschijnlijk een Nederlander bij ons op de koffie. Kortom, vervelen doen we ons niet!

Een week geleden heb ik van Matjo alvast mijn kerstcadeau gehad: een sparkstøtting, zoals dat hier heet. Het is een soort stepslee, erg handig voor als je bijv. boodschappen gaat doen.

Vanochtend was het iets minder koud dan gisteren: -13 graden. Maar dat kwam ook omdat er vannacht nog een centimetertje sneeuw was gevallen en het nog bewolkt was. Gisterenavond om 7 uur, toen we terug kwamen van de Juletreff, was het trouwens -20 graden. Aparte ervaring om je neushaartjes te voelen bevriezen.

En er is weer een nieuwe map met foto's: de foto's van december.

Het vriest!

Toen vanochtend de kids rond kwart over 8 de deur uitgingen richting school, wees de thermometer naast onze voordeur -17 graden aan! Da's best wel koud. De winter is dan toch eindelijk begonnen. Er ligt hier nu zo'n 15 cm sneeuw. Aan de kust in het zuiden ligt blijkbaar nog niets en is het nog boven nul, als ik de blog van John en Chantal zo lees. Zij wonen in de gemeente Vegarshei in de buurt van Arendal. De weersverwachting klopt vaak voor geen meter. Geven ze geen sneeuw af, valt er 10 cm. Geven ze wel sneeuw af of de hele dag bewolkt, is het zonnig.

IJsbloemen op het raam van de badkamer met daarachter de buitenkerstverlichting.

Hier gaat alles gewoon zijn gangetje. Vanavond de kerstontmoeting, waar we wat te horen krijgen over de noorse gewoontes en tradities rond kerst. Verder hebben we bericht gekregen over lessen noors. Die starten 9 januari a.s. hier in Tolga. Helaas op de maandagavond en dan heb ik ook koorrepetitie. Misschien dat het te combineren valt, eerst van 7 tot 9 naar les en dan het laatste uur nog naar koor. Ik zou het erg jammer vinden als ik nu al met zingen zou moeten stoppen. Maar Noorse les is natuurlijk ook heel belangrijk, wil je een beetje kunnen integreren.

En we hebben een oppas gevonden voor Sammy. Hein en Danielle willen hem wel een weekje in huis hebben. De andere 3 doen we maar naar het pension, want ik denk niet dat we nog iemand vinden die op ze wil passen.

Sammy, onze kerstkater.

Sinterklaasfeest in Tolga

Vandaag was het dan het Sinterklaasfeest in Tolga. Er waren heel wat Nederlanders en een paar Noren en het was erg gezellig. De afgelopen week meegeholpen de werkplaats van Hein en Danielle in Sinterklaasstemming te brengen. Iedereen had wat lekkers meegebracht en dat is dus eigenlijk typisch Noors. De tafel stond in ieder geval helemaal vol met allerlei taart en koeken. Ingrid had nog allemaal typische sinterklaasdingen uit Nederland meegenomen. Ook nog kennis gemaakt met andere Nederlanders uit de omgeving. O.a. een echtpaar uit Røros, waarvan de vrouwelijke helft uit Middelburg kwam en zelfs op dezelfde school als ik had gezeten, alleen 5 jaar later. Kortom: voor herhaling vatbaar, wat mij betreft.

Loreena is gisteren van het paard waar ze op reed, gevallen. Ze had en heeft nog steeds erg veel last van haar schouder. Ze heeft vannacht half zittend moeten slapen en heeft haar arm in een mitella. Gelukkig is het goed afgelopen, want het had veel erger kunnen zijn. Afgelopen donderdag is ze voor het eerst naar het schoolkorps geweest. Ze heeft nu een hoorn en het was goed te doen, zei ze. Niet al te moeilijk. A.s. maandag krijgt ze te horen wanneer ze les kan krijgen.

Vandaag heeft het dan weer gesneeuwd, niet zo heel veel, maar het was in ieder geval weer wit. Volgens de begrippen hier is het tot nu toe een kwakkelwinter. Maar komende week wordt het, volgens de verwachtingen, flink koud, met temperaturen tot -20 overdag, als het uitkomt tenminste, want helemaal zeker is het nog niet.

Komende week staan er een aantal activiteiten op stapel. Eerst natuurlijk de koorrepetitie op maandagavond, dinsdagavond is het Juletreff (kerstontmoeting) van de gemeente uit voor of alle Nederlanders hier of alle buitenlanders, dat weet ik niet helemaal zeker. Donderdag heeft Loreena weer repetitie van het schoolkorps, als haar schouder dan hersteld is tenminste. En a.s. vrijdag hebben Matjo en ik het kerstdiner op zijn werk. En van donderdag t/m zondag is het kerstmarkt in Røros, waar we ook naar toe willen. En dan gaan we waarschijnlijk ook op de koffie bij het echtpaar daar, wat ook op het Sinterklaasfeest was.