Ingepakt!



Het lijkt wel een pakhuis



Gezellig he?

Het is bijna niet te geloven, maar we zijn helemaal ingepakt! Nou ja, de spullen dan. We zitten midden in de stapels met dozen, heel gezellig. De kinderen slapen vannacht al bij oma, vooral Loreena zat er afgelopen maandag doorheen. Vorige week had ze proefwerkweek, waar ze heel hard voor gewerkt had. Vrijdagavond is die afgesloten met een schuimfeest. Ze was om 1 uur 's nachts pas thuis. En zaterdag dan Neeltje Jans en de barbecue en zondag een paardrijwedstrijd. Daar is ze overigens 1e geworden! Dus maandag was het helemaal gebeurd met haar. Dus zijn ze vanavond maar al naar oma gegaan, daar is het een stuk gezelliger dan hier.

Morgenochtend rond half 9 staat de verhuiswagen voor de deur. We weten nog steeds niet wanneer ze nu in Noorwegen de spullen komen afleveren, heel vervelend. We zouden vandaag een telefoontje daarover krijgen, maar helaas. Dus morgenochtend maar weer bellen.

De laatste dagen zijn er echt van verstand op nul, blik op oneindig en inpakken maar. Ik had deze week liever helemaal overgeslagen, maar helaas, ik heb niet zo'n toverstok waarmee dat kan. Nog even de tanden op elkaar. Gelukkig weten we waarvoor we het doen en dat we straks lekker even vakantie kunnen nemen. Als we daar alles geregeld hebben.

En nog meer afscheidsfeestjes



Tino en Loreena met de zeeleeuw



Gisteren (25 juni) hadden we er 2.



Eerst met mijn familie. We waren allemaal om 10.00 uur bij de ingang van Neeltje Jans. Helaas werkte het weer niet echt mee. Het was fris en regenachtig. Maar dat mocht de pret niet drukken. Ondanks dat een paar mensen niet goed in hun vel zaten, hebben we er een leuke dag van gemaakt met z'n allen. Tino en Loreena mochten nog op de foto met een zeeleeuw. Op het laatst kwam mijn zus nog met een doos met cadeautjes aanzetten. Ze had er echt over nagedacht! Ze had voor Matjo en mij een paar leuke feng shui spulletjes gekocht en ook voor Tino en Loreena had ze iets erg leuks gekocht. En 2 pakken hagelslag. Een leuke dag om met plezier op terug te kijken!

En dan 's avonds de straatbarbeque. Gelukkig was het weer een stuk beter, het was de hele avond droog en ook de temperatuur was hoger dan overdag. Ook de buren hadden hele leuke cadeaus voor ons. Tino en Loreena kregen allebei een beker met een foto van de buurmeisjes en -jongens op. De buurtkinderen zijn met elkaar opgegroeid. Van peuters die rondraceten met hun autootjes tot de pubers die het nu zijn. Dus dit was een heel leuk cadeau. En wij kregen een mand met allerlei nederlandse producten, zoals hagelslag, zuurstok, haagse hopjes en nog veel meer. En als klap op de vuurpijl een klok, met als achtergrond alle buren, gekleed in rood-wit-blauw en/of oranje en zwaaiend met de nederlandse vlag. Die krijgt dus een prominente plek in ons huis in Noorwegen!

Verder begint de stress toe te slaan. Niet alleen bij ons, maar ook bij 1 van de poezen en de hond. Ik ben vandaag maar begonnen ze bach bloesem rescue remedy druppels te geven. Zodra we in ons huis in Noorwegen geinstalleerd zijn, is het heel belangrijk dat we met z'n allen eerst maar eens helemaal goed tot rust komen, voor we van alles gaan ondernemen. Ik denk dat dat heel belangrijk is, omdat er nog genoeg op ons afkomt daar, en om de emigratie te laten slagen, zullen we daar echt goed uitgerust aan moeten beginnen!

Afscheid nummer zoveel

Gisteren was een echte afscheidsdag. Allereerst heb ik 's ochtends afscheid genomen van een andere dierbare vriendin. En ook hier ben ik weer verrast met een leuk cadeau. 's Middags was het diplom-uitreiking van mijn blokfluitleerlingen. 7 leerlingen hebben woensdagmiddag blokfluitexamen gedaan en ze waren allemaal geslaagd. Vorig jaar september ben ik begonnen met blokfluitlessen geven en ik moet zeggen, het is me heel goed bevallen! Erg leuk om al die kinderen les te geven. Elk kind is uniek en saai was het dus nooit! Wie weet, kan ik in Noorwegen hier ook ooit wat mee doen.

Tino heeft gisteren zijn afscheidsfeestje op school gehad. Zijn mentor had me al het een en ander ingefluisterd, maar ik wist niet precies wanneer het feestje gepland was. Tino zelf wist heel lang niet of hij nog wilde trakteren als afscheid. Tot eind vorige week, toen had hij besloten het toch maar te doen. Hij had zijn mentor gevraagd wanneer hij dat kon doen en dat was dus gisteren. De klas had geld bij elkaar gelegd en een mooi t-shirt met wolvenkop erop voor hem gekocht. De wolf is 1 van zijn favoriete dieren en hij had al meer dat soort shirts, dus hij was er helemaal gelukkig mee. Hij heeft het in de klas al aangetrokken. Ook hadden ze een mooie, supergrote kaart voor hem gekocht, met daarin allemaal afscheidsberichtjes. Wat met opviel (en ook al wel wist) dat die zoon van mij een echte grappenmaker is in de klas. De meeste berichtjes gingen erover dat ze zijn grappen zouden missen. Verder was hij nog verrast met een powerpointpresentatie over de hele klas, met hem in de hoofdrol. Ik had een paar weken terug stiekem allemaal foto's van hem ingescand en doorgemaild naar zijn mentor.

Ook Matjo had gisterenavond een afscheidsetentje en wel van de HAN (Hogeschool Arnhem Nijmegen). Hij heeft daar jaren in een kenniskring gezeten en ook college's gegeven in duurzaam ondernemen. Hij is verrast met 4 boeken, ook een presentatie en een gigantische bos bloemen. Die hebben we maar in een emmer gezet, want al mijn vazen waren al ingepakt!

De prachtige bos bloemen die Matjo kreeg van zijn collega's bij de HAN.

 En nu morgen nog. Dan staat mijn familie en de buren op het programma. Dat beloofd een pittig dagje te worden. En nu maar hopen op mooi weer, want met mijn familie gaan we naar Neeltje Jans en daar is heel veel buiten te doen. En een straatbarbeque, daar heb je in ieder geval droog en niet al te koud weer voor nodig. Duimen maar!

Nog meer afscheid en de school voor Tino

Afgelopen zaterdag zijn we wezen bowlen en eten met een van mijn beste vriendinnen en haar man en kinderen en a.s. schoondochter. De mannen wonnen met bowlen en ik eindigde samen met Tino gezellig onderaan. Daar kan ik dus echt niks van, van bowlen. Het was in ieder geval een gezellige avond.
Vandaag hebben we onze beste en oudste vrienden uit Vorden nog ontmoet ergens tussen Vorden en Tholen in. We zien elkaar niet erg vaak, maar als we elkaar zien, dan is het altijd beregezellig en komen we altijd tijd te kort. Ontzettend fijn dat we ze nog even gezien hebben, en als afscheid kregen we een doos vol met allerlei zakken drop. Daar kunnen we wel een jaar mee vooruit!

Afgelopen weekend hebben we nieuws gehad over de school voor Tino. Het blijkt dat de eis om noors te kunnen voordat je naar de vidergænde skule gaat, niet opgaat. Waarschijnlijk een communicatiestoornis. Degene die over het onderwijs gaat voor de gemeente Åseral heeft met verscheidene mensen van de provincie gesproken. Ze willen toch dat Tino naar de vidergænde skule in Byremo gaat. Hij krijgt dan wel de 1e of de 1e 2 maanden een begeleider mee, de hele dag. Verder gaat de school in Byremo zorgen voor extra noorse lessen en zou hij in een kleine klas komen. Met praktijk zouden ze dan rekening houden met zijn voorkeur voor een opleiding met dieren. Die is er op die school helaas niet, maar ze zouden er wel rekening mee houden. Voor de begeleiding is de nederlandse leraar uit Åseral gevraagd. Die geeft echter ook al les op de school in Åseral, dus hoe dat geregeld gaat worden, is nog niet zeker. Ik heb me maar gelijk aangeboden om, als er geen andere oplossing is, zelf Tino te begeleiden. Verder krijgt hij samen met Loreena na schooltijd nog nederlandse les van diezelfde nederlandse leraar (die krijgt hij zodoende erg druk met ons!) en waarschijnlijk ook nog huiswerkbegeleiding. Begin augustus is het de bedoeling dat wij als ouders, de nederlandse leraar (dhr van Rooij) en de onderwijsdeskundige (dhr Åsland) nog een gesprek hebben om het een en ander uit te werken. Wij vinden dit een zeer acceptabele oplossing, alleen Tino ziet het nog niet zo zitten. Het is voor hem natuurlijk een heel onveilige situatie. Als je een vorm van autisme hebt, is verandering sowieso al moeilijk. Maar ik denk dat het een goede oplossing is, en als we hem met z'n allen de tijd geven, dit goed gaat uitpakken.

Verder krijgen we van de Åseral Kommune nog noorse les aangeboden, fulltime voor drie weken. Dit vinden we een zeer mooi aanbod. Alleen vinden we drie weken fulltime best wel veel. Zeker voor de kinderen, ze hebben uiteindelijk wel gewoon zomervakantie en die begint voor hen pas officieel 7 juli. Omdat wij (Matjo en ik) 1 juli al vertrekken, hebben ze een week eerder. In Noorwegen begint de zomervakantie geloof ik, volgende week al. Dus mijn gedachten gaan meer uit naar bijv. 3 dagen in de week.
Matjo en ik hebben het afgelopen jaar al diverse lessen gehad. We zitten nu op B1 niveau. We willen natuurlijk graag zo snel mogelijk goed noors spreken, dus als we lessen krijgen, zou het natuurlijk wel handig zijn dat we verdergaan met het niveau waarop we nu zitten. Het zou anders toch wel zonde zijn van de tijd, energie en het geld dat we er nu al ingestopt hebben en ook voor de gemeente Åseral is het zonde van de tijd en het geld wat zijn daar insteken. We horen in ieder geval meer hierover, zodra we in Noorwegen zijn.

Cadeautjes

Afgelopen woensdag hadden mijn blokfluiterleerlingen hun laatste les van mij. Volgende week doen er nog een aantal examen en dan is het blokfluitverhaal helemaal afgelopen. In Nederland tenminste, wat er in Noorwegen gaat gebeuren, moeten we nog maar afwachten. Een aantal kinderen hadden cadeautjes en kaarten meegebracht voor me. Ontzettend leuk en lief! Ik zal ze echt missen, want ik vond het ontzettend leuk om te doen, die blokfluitlessen geven.

Donderdagavond was de laatste noorse les. Ook hier kreeg ik een cadeautje, een spannende literaire thriller. En een mooie kaart als afscheid. Ook weer zo leuk! Dat had ik helemaal niet verwacht. Ik had ook examen trouwens, en ik had helemaal niks voor kunnen bereiden. Gelukkig hing er geen diploma aan vast, want ik zou vreselijk gezakt zijn! Ik bakte er werkelijk niks van, vooral de grammatica was bedroevend. Daar moet ik, als we eenmaal een beetje geinstalleerd zijn in Noorwegen, snel wat aan gaan doen.

Vandaag had Loreena haar afscheidsfeestje op school. Volgende week heeft ze proefwerkweek, dus hebben ze het afscheid vandaag gedaan. Ze is ook heel erg verwend! Van haar klas heeft ze een kussenhoes met klassenfoto en handtekeningen van de leerlingen gekregen. Verder nog een halster en halstertouw en een zelfgemaakt beeldje van een paard van een vriendinnetje. Ze kwam helemaal gelukkig uit school. Ook haar cijfers zijn het laatste kwartaal heel goed. In het begin ging alles nogal moeizaam, met veel slechte cijfers. Na de kerstvakantie is ze verder gegaan op havo/mavo-niveau en gingen haar cijfers steeds verder omhoog. Eerlijk is eerlijk: ze heeft echt hard gewerkt voor dit resultaat en daar ben ik heel trots op!

Morgenavond gaan we met een van mijn beste vriendinnen en haar man en kinderen bowlen en uit eten. Ook weer erg gezellig.
Verder heb ik gisteren aan iedereen waarvan we geen emailadres hebben, een adreswijziging gestuurd via TNT en vandaag iedereen waarvan we wel een emailadres hebben, een adreswijziging gestuurd via de mail. Dus dat is ook geregeld!

Helaas pindakaas

Matjo heeft bericht gehad vanuit Noorwegen over zijn sollicitatie. Hij is het helaas niet geworden. Dat bleek niet aan zijn noors te liggen, want dat sprak hij vrij goed. Het lag aan het feit dat 2 andere kandidaten net iets meer ervaring in bepaalde zaken hadden dan hij. De contactpersoon bleek overigens een nederlander te zijn! Die gaf als tip nog mee, om geen duits te gebruiken in gesprekken met noren.
Even een teleurstelling natuurlijk. Het had natuurlijk helemaal te gek zijn geweest als hij aangenomen was. Dat zou toch een zorg minder zijn geweest. Maar aan de andere kant zijn we, gezien deze ervaring, ook hoopvol dat Matjo gewoon een baan gaat vinden in Noorwegen.

Pinksteren

Vrijdagmiddag om 17.00 uur was het afscheidsetentje met de meisjes van het BZB Vocaal Ensemble. De meiden hadden die middag nog vergaderd en besloten om definitief een punt achter het BZB te zetten. Dus het etentje was niet alleen ter gelegenheid van mijn vertrek, maar dus ook als definitief einde van het BZB. Het was weer erg gezellig, maar dat is het altijd geweest als we ergens gingen optreden. Ook tijdens de repetities, maar het laatste half jaar was de sfeer toch minder. Misschien had dat te maken met het feit dat ik wegging? Wie zal het zeggen. Een ding is zeker: ik heb het er vijf jaar lang erg naar mijn zin gehad en heb er ook solo leren en durven zingen.

Afgelopen zaterdag hebben we dan de hele verhuizing gepland. Dat wil zeggen, de overtochten geregeld. En dat bleek best wel een puzzel te zijn. We rijden 1 juli weg en hebben een hutje op een camping in Denemarken geboekt om daar te overnachten. Zaterdag 2 juli moeten we de boot van 10.15 uur hebben. De Colorline bleek al volgeboekt te zijn, dus is het de Fjordline geworden. Ook die zat al aardig vol, dus moesten we noodgedwongen een lunch erbij boeken, omdat er anders geen plek meer was. We komen dan rond 15.00 uur aan in Åseral.
Dinsdag of woensdag komt de verhuiswagen. Vrijdag 8 juli gaan Matjo en Piet om 7.00 uur al met de boot terug richting Nederland. Daar komen ze dan 's nachts aan. We hadden ervoor kunnen kiezen dat Matjo zaterdag dan Balto uit het kennel zou halen, langs de dierenarts voor een wormenkuur, de kinderen halen en gelijk weer terug, maar dat leek ons een beetje onverantwoord. Zo'n hele dag in de auto gaat je ook niet in de koude kleren zitten, dus leek het ons verstandiger dat Matjo maandag met Balto langs de dierenarts gaat. Dat viel voor mij stiekem best wel tegen, ik had gehoopt dat iedereen zaterdag 9 juli in Noorwegen zou zijn. Dat wordt nu dus dinsdagmiddag 12 juli. Matjo haalt maandag 11 juli de kinderen op bij mijn moeder. Daar gaat hij trouwens dat weekend ook slapen. En dan gaan ze op weg om op 12 juli om 12.15 uur de boot te pakken, de Colorline dit keer. Dan komen ze eind van de middag aan in Åseral. En dan is er woensdag 13 juli gelijk de internationale dag in Åseral, waar we ook voor zijn uitgenodig.
Ik heb dat een dag of 5 om al een heleboel uit te pakken, dus dan is het huis al redelijk bewoond als Matjo, Tino en Loreena arriveren.

Gisteren, 1e pinksterdag, was er dan het afscheidsuitje met de familie van Matjo. We hebben gelunchd in het restaurant bij de Vlindertuin Berkenhof in Kwadendamme. Daarna zijn we uiteraard ook de vlinder- en tropical zoo, zoals ze het noemden, ingegaan. Het was erg gezellig, leuk om naar terug te kijken. Geen emotionele toestanden, gelukkig. Matjo's vader komt zondag 26 juni nog even op de koffie om dan ook gelijk "defnitief" afscheid te nemen.

En vandaag, 2e Pinksteren, hebben we lekker ingepakt. Ik heb vooral Tino en Loreena geholpen. We zijn weer lekker opgeschoten. En we zijn nu net terug van de videotheek, even een ijsje gehaald. Het bleek dat de videotheek m.i.v. 1 juli zijn deuren sluit. De weekfilms waren allemaal te koop voor 3 euro en de dagfilms voor 4,50 euro. Dus hebben we maar een heleboel films ingeslagen. Hoeven we ons niet te "vervelen".

Sollicitatiegesprek

Vannacht om half 1 was Matjo weer thuis.
Gisterenochtend om 9 uur had hij zijn eerste noorse sollicitatiegesprek. Het gesprek begon wat moeizaam, maar na een kwartiertje ging het gelukkig beter. Hij had 4 mensen tegenover zich zitten, alle vier erg aardig. Dat was hem wel opgevallen, dat ze allemaal zo aardig waren.
Hij had zich veel te netjes aangekleed, een nette broek en colbertje. We hadden wel al gelezen dat de noren vrij informeel gekleed gaan, maar je wilt toch het zekere voor het onzekere nemen.
Het gesprek duurde anderhalf uur en Matjo was na afloop doodmoe, maar had er wel een goed gevoel over. Hij mocht ook nog een reisdeclaratieformulier meenemen, om zijn reisonkosten te vergoeden. Daar stonden we wel van te kijken! Even heen en weer met het vliegtuig is qua kosten toch niet niks. Een positief teken misschien? Nu is het afwachten of hij wordt uitgenodigd voor het 2e gesprek op 20 juni in Oslo. Van de 27 mensen die op de vacature gereageerd hadden, waren er geen 5 mensen, zoals ik eerder had gezegd, maar 4 mensen uitgenodigd voor een gesprek. Al met al geen slecht resultaat tot nu toe!

Als we 2 juli aankomen in Åseral, is de oven voorlopig even geregeld. We mogen tijdelijk een 2-pits oventje lenen van iemand, dus we kunnen in ieder geval warm eten. En afwassen kan ook met de hand, daar ga je niet dood van. Hebben we wat meer tijd om te gaan shoppen in Kristiansand voor een eigen oven.

Matjo heeft van woensdag op donderdag in Kristiansand centrum overnacht. Hij is woensdagavond nog even rond gaan lopen en het deed hem een beetje denken aan de markt in Breda. Hij had een plattegrond meegenomen en er zijn in ieder geval winkels zat daar. Ook een H&M en de KappAhl, daar zal Loreena erg blij mee zijn! KappAhl is een noorse keten van kledingwinkels en bij H&M koopt ze haar meeste kleding.

Inpakken en nog eens inpakken

Het inpakken is in volle gang. Mijn moeder is me al een paar keer komen helpen en we zitten aardig op schema. Niet dat we die hebben hoor :-).
Matjo is onderweg naar Kristiansand met het vliegtuig voor zijn sollicitatiegesprek morgenochtend om 9 uur. Hij heeft zich goed voorbereid op allerlei vragen, want ja, het moet natuurlijk wel zoveel mogelijk in het noors! Dat zal nog niet meevallen, denk ik.
Ik heb morgenavond nog noorse les en volgende week donderdagavond dan voor de laatste keer. Tenminste, hier in Nederland/Belgie. Best kans dat ik in Noorwegen gewoon gezellig verder ga met noorse les. Maar dat zie ik wel als we daar eenmaal zitten. Verder ga ik ook solliciteren, jawel! Er is een vacature voor administratief medewerkster bij het Servicekontor van de gemeente. En niet geschoten is altijd mis, dus ik ga gewoon een poging wagen. Nu alleen de tijd nog vinden om de brief te schrijven en mijn CV in het noors te vertalen. En laat tijd nou net hetgeen zijn wat ik op dit moment niet in overvloed heb! Nou ja, ik vind vast wel een gaatje!
Gisterenavond zijn vrienden van ons langsgeweest, ze hadden nog een mooi afscheidscadeau meegenomen. Een kandelaar in de vorm van 2 naar elkaar gebogen handen, waar je dus een theelichtje in kunt doen. Echt heel leuk. Die krijgt een mooi plaatsje in onze woonkamer in Åseral. We hebben besloten om die volgens de Feng Shui principes in te gaan richten. Dus heb ik op hemelvaartsdag alle meubels opgemeten en een plattegrond gemaakt. Want volgens de Feng Shui principes hoort er bij elke windrichting een element (zoals aarde, metaal, hout of water) en daarbij behorende kleuren. Het was een hele puzzel, maar ik ben eruit gekomen.
Verder is ons vertrek op 1 juli nu defintief. De overdracht van ons huis staat nu op 1 juli om 10.00 uur, maar dit is nog onder voorbehoud, want nog niet alle stukken van de koper waren al aanwezig bij de notaris. Maar we kunnen ook een volmacht afgeven, zodat we niet zelf bij de overdracht aanwezig hoeven te zijn. Ik dacht dat dat in eerste instantie wel weer een boel geld zou gaan kosten, maar dat bleek heel erg mee te vallen. Dus gaan we dat doen, dan weten we zeker dat we 1 juli 's morgens weg kunnen. De bedoeling is dat we rijden tot in Denemarken en daar overnachten en dan de volgende dag de boot van 12.15 uur nemen. Dan zouden we rond 17.00 uur aankomen in Åseral. Dan kunnen we de boel lekker schoonmaken en boodschappen doen voordat de verhuiswagen arriveert. Op welke dag die arriveert, weet ik nog niet. Ik heb vanmorgen even een mailtje gestuurd naar Dijkshoorn of ze daar al meer over weten. Dat zal waarschijnlijk de dinsdag of woensdag zijn. We moeten in ieder geval nog zorgen dat we een fornuis en vaatwasmachine daar krijgen. In het "ergste" geval eten we gewoon een weekje brood :-).