Vakantie in Noorwegen deel 3

Zondag 22 augustus zijn we naar het Osterdal gereden. We hadden daar een huisje geboekt in Elverum, bij een Nederlands stel dat 5 jaar geleden naar Noorwegen is geemigreerd.

We zijn via het Folldal en het gelijknamige plaatsje naar het Osterdal gereden. Folldal ligt tussen Hjerkinn en Alvdal in, en we vonden dit dal heel mooi. Prachtig gelegen, met hoge bergtoppen in de verte, lekker rustig. Ook hier zagen we ons wel wonen.

In het Osterdal aangekomen, bleek ook dit dal ons zeer te bekoren. Zelfs Loreena vond het hier leuk! We zijn eerst naar Koppang gereden en daarna naar Rena, waar we even rond hebben gekeken. Het plaatsje sprak ons wel aan en ook de huizenprijzen bleken hier redelijk laag te liggen, zagen we bij de plaatselijke makelaar in de etalage. Vervolgens zijn we doorgereden richting Elverum, waar Toon en Monique Sol, met hun twee kinderen, een mooi huis met een grote lap grond hadden gekocht, dat ook nog eens prachtig aan de rivier de Glomma lag.

Ze hebben ons vanalles verteld over hoe hun emigratie in zijn werk ging. Hier hebben we weer heel veel van opgestoken. Bijvoorbeeld over hoe je een huis koopt in Noorwegen. Je kunt een huis bezichtigen op een bepaalde dag en tijd. De makelaar belt je vervolgens op om te vragen hoe je het huis vond en of je een bod wil doen. Vervolgens gaat hij alle mensen die het huis bezichtigd hebben langs en daarna belt hij nummer 1 weer op, met de mededeling wat het hoogste bod is en met de vraag of hij hoger wil bieden. De hoogste bieder krijgt dus het huis.

Ook gaf Toon een tip over je nederlandse auto verkopen terwijl je al in Noorwegen woont. Je gaat met je nederlandse auto naar Noorwegen. In Noorwegen koop je er een auto bij. Dan ga je met beide auto's terug naar Nederland, alwaar je de nederlandse auto verkoopt. Een auto invoeren in Noorwegen is peperduur en geeft veel administratieve rompslomp. Een auto kopen in Noorwegen is ook duur, maar je hebt dan geen administratieve rompslomp.

Maandag 23 augustus zijn we op bezoek geweest bij de gemeente Rena. Het was weer een erg leuk gesprek, we kregen een rondleiding op de middelbare school. Desondanks is Rena toch afgevallen, omdat er een luchtmachtbasis dichtbij lag en je toch wel redelijk vaak geconfronteerd werd met overvliegende vliegtuigen en militair materieel in het straatbeeld van Rena. Vooral voor Matjo was dit een reden om hier niet te willen wonen.

Dinsdag zijn we op bezoek geweest bij de gemeente Stor-Elvdal, in de plaats Koppang. We hadden daar een gesprek met de burgemeester en zijn assistent. Dit bezoek sprong met kop en schouders boven alle andere bezoeken uit! We voelden ons erg welkom. We kregen ook hier een rondleiding op de pas gerenoveerde middelbare school, waarna we in de plaatselijke koffiebar lekker wafels gingen eten op kosten van de gemeente Koppang. Mochten we hier gaan wonen, dan zorgt de gemeente dat we in eerste instantie een huurhuis krijgen, waarna we op het gemak kunnen rondkijken om iets te kopen.

Helaas heeft het die dag de hele dag behoorlijk geregend en ook de temperatuur was niet veel: 12-14 graden. Dus even rondlopen in Koppang was er helaas niet bij. Maar ondanks de regen dus wel een heel positieve indruk van Koppang en de Stor-Elvdal Kommune.

Woensdag zijn we uit Elverum weggereden. Elverum vonden we trouwens niet veel aan. Een grotere plaats en te druk voor ons. We zijn er wel even geweest, naar het winkelcentrum. Loreena was dus de rest van die dag weer blij.

We zijn via de E6 richting Oslo gereden. We dachten, kunnen we lekker doorrijden. Bleken er wegwerkzaamheden te zijn, en niet zo'n beetje ook! Dus doorrijden zat er niet in. Oslo was gewoon een grote stad met bijbehorende drukte. We waren blij dat we er door waren. Vervolgens zijn we richting Kongsberg gereden en daarna via het Heddal en Hjartdal richting Valle in het Setesdal, ons laatste adres. Het Hjartdal bleek ook weer zo'n geweldig mooi dal te zijn, een beetje te vergelijken met het Folldal. Ook een plek om te onthouden dus! We kwamen ook een prachtige waterval langs de weg tegen, waar we natuurlijk foto's van hebben genomen.

In Valle was onze laatste overnachting. Het weer was gelukkig opgeknapt, want 's ochtends was het 10 graden en zwaar bewolkt. Onderweg werd het regelmatig 19 graden in de dalen met steeds meer zon. In Valle waaide het wel heel erg hard.

Donderdag was onze laatste dag. Deze dag zijn we heel op het gemak van Valle naar Kristiansand gereden, door het Setesdal. We zijn even in Evje gestopt om wat te eten en drinken. We zagen ook verschillende raftbootjes op de rivier langs de weg. Verder kon je in een mijn je eigen halfedelsteen delven, zoals amazoniet. Dit hebben we niet gedaan, omdat daar geen tijd meer voor was. Maar we hebben wel mooie stenen gekocht bij een mineralenwinkel langs de weg. Ook kwamen we weer een prachtige waterval tegen.

Om half 3 kwamen we aan bij de bootterminal in Kristiansand. De boot vertrok om 16.30 uur en ik vond het echt niet leuk om weg te gaan uit Noorwegen. We komen hier dus zeker terug! En als het aan ons ligt om te gaan wonen.

Vakantie in Noorwegen deel 2

Donderdag 19 augustus zijn we rond 9.30 uur vertrokken vanuit het Hemsedal, met droog weer en 12 graden. Via de 51 zijn we eerst naar Lom gereden. De 51 loopt o.a. langs het Jotunheimen N.P. We zaten op een gegeven moment op de hoogvlakte en daar was het niet echt warm: 7 graden. Helaas moesten Loreena en ik nodig naar de wc. Er waren veel parkeerplaatsen, echter, allemaal zonder wc! Dus dan maar met de billen bloot met 7 graden. Maar wel in een hele mooie omgeving!
Het laatste stuk naar Lom reden we door een mooi dal. Lom zelf vonden we erg toeristisch. De staafkerk was wel leuk, we hebben niet binnen gekeken, omdat we niet zo'n zin hadden om te wachten. Het was er best druk. Toen zijn we naar onze camping gereden, die tussen Dovre en Dombas lag. Helaas bleek de camping pal naast de E6 te liggen en daar rijden voor Noorse begrippen vrij veel auto's over. Nou ja, het mocht de pret niet drukken. Gelukkig hadden ze er een grote trampoline, dus Tino en Loreena konden hun energie hier wel kwijt!


's Avonds nog even naar Dombas geweest. Daar hebben we op het toeristenbureau geregeld dat Tino en Loreena de volgende dag een paardrijtocht konden maken. Wat dus betekende dat we de volgende ochtend om 7.00 uur al uit ons bed moesten! Want we werden om 9.30 uur verwacht op de Hjelskin Fellstue en dat was nog een zo'n 3 kwartier rijden van de camping.

Tino en Loreena hebben vervolgens een rit gemaakt van 9.30 tot 13.30 uur. Wij zijn ondertussen in Lesja gaan kijken. Een heel rustig dorpje in een brede vallei. We waren snel uitgekeken en bovendien regende het, dus zijn we terug naar Dombas gereden en hebben daar een kop koffie met een noors gebakje genomen. Lekker!

Om 13.00 uur waren we weer op de Hjelskin Fellstue. De kinderen waren in nog geen velden of wegen te bekennen, maar we vermaakten ons uitstekend met de paarden daar. Wat een mooie dieren zijn dat toch! Om 13.30 uur kwam de paardrijgroep eraan. Tino en Loreena bleken het uitstekend naar hun zin te hebben gehad.



We zijn toen een eindje gaan wandelen in het Dovrefjell N.P., tenminste, aan de rand daarvan. Tino en ik zijn tot de top van een berg gegaan, Matjo is halverwege met Loreena achtergebleven, want die had zere voeten en was moe en had dus totaal geen zin meer in wat voor wandeltocht dan ook! Op de top hadden Tino en ik een prachtig uitzicht. Dit vroeg om meer!


's Avonds zijn we naar de Grimdalshytte gereden om te kijken of we daar de volgende dag een flinke wandeling konden gaan maken. Het bleek nog een behoorlijke afstand te zijn, maar rit door dit dal was werkelijk schitterend! We reden weer over een gravel(tol)weg en we hadden de avondzon, die voor schitterend licht zorgde. Er liepen zelfs loslopende paarden, tot grote vreugde van Tino en Loreena.
De volgende dag zijn we naar Hovringen gereden, om daar een flinke wandeltocht te gaan maken. Matjo wilde graag proberen om bij de Peer Gynt Hytte te komen. De route daar naar toe was gemarkeerde met gele stippen en was heel mooi. In het begin liepen we in de wolken en langzaam zag je de wolken optrekken en kwamen er weer mooie vergezichten tevoorschijn. Toen werk Loreena toch wel moe en leek het mij een goed idee om dezelfde weg weer terug te gaan. We hadden toen anderhalf uur gelopen en geklauterd en geklommen en weer afgedaald. Als we dezelfde weg terug zouden gaan, betekende dat een behoorlijk steile klim. Dus Matjo dacht dat we wel naar beneden konden lopen en dan het dal oversteken, zodat de weg terug wat makkelijker zou zijn. Kort gezegd: de weg terug via deze manier bleek een stuk korter te zijn, maar niet bepaald makkerlijker! We moesten ons een weg naar beneden banen door kort struikgewas en beneden aangekomen bleek het dal dat we over moesten steken behoorlijk drassig te zijn! Wat dus resulteerde in 3 paar kletsnatte schoenen met inhoud (die van mij, Tino en Loreena). Dit was niet echt bevorderlijk voor ons humeur!

De rest van de middag hebben we daarom maar lekker relaxed op de camping doorgebracht.

Vakantie in Noorwegen deel 1

Zondagmorgen 15 augustus om 5.00 uur vertrokken we vanuit Tholen. Na 2 uur oponthoud in Duitsland en 1 uur oponthoud in Denemarken (en beide keren reed ik natuurlijk!), kwamen we om 20.00 uur bij de bootterminal van de Color Line in Hirthals. Om 23.15 uur vertrok de Superspeed 1 richting Kristiansand, waar we om 2.30 uur aankwamen.

We moesten richting Oslo, de E18, en wat ons opviel was dat er bijna geen auto's reden op deze weg! Het was weliswaar midden in de nacht, maar in Nederland rijden er altijd auto's, op welk tijdstip en waar dan ook!

We reden via de plaatsen Porsgrunn, Skien, de 32 en de 35 richting Fla, waar we om 11.00 uur arriveerden. We hadden om 13.00 uur een afspraak met mevr. Siv Heraldset van de Gemeente Fla. Dus we hadden nog alle tijd om op het gemak door Fla te slenteren en alles in ons op te nemen. Fla is een klein dorpje met 900 inwoners, gelegen in het Hallingdal. Sinds mei heeft Fla een spiksplinterfonkelnieuw winkelcentrum, tot grote vreugde van Loreena, want die is dol op winkelen.

Mevr. Heraldset bleek een gezellige Noorse te zijn, die ons vanalles vertelde over de Fla Kommune. Ze nam ons, op kosten van de gemeente, mee naar het Berenpark van Fla, dit tot grote vreugde van Tino.

We vonden Fla een gezellig dorpje, waar we best zouden willen wonen. Helaas is er hier weinig werk en zijn er weinig huizen.

Vervolgens zijn we doorgereden naar de camping in Hemsedal, waar we 3 nachten hadden geboekt in een luxe hut. De hut bleek inderdaad heel luxe te zijn: 2 slaapkamers, een mooie keuken met afwasmachine en een houtkachel. Dus lekker vuurtje zitten stoken, want in Noorwegen wordt bijna alles elektrisch of met een houtkachel verwarmd.

Het weer deze dag: een graad of 17, halfbewolkt.

De volgende dag, dinsdag, hadden we om 10.00 uur een afspraak in het plaatsje Gol. Deze plaats ligt ook in het Hallingdal. Ook hier werden we vriendelijk ontvangen. Er werkte bij deze gemeente ook een Nederlander, die bij het gesprek aanwezig was. We konden, als we wilden, direct aan het werk in Gol. Vooral in de hotels was altijd wel een baan te vinden en we konden dan een appartement huren om in te wonen. We kwamen al snel tot de conclusie dat we dit dus absoluut niet willen. Ik zie ons nog niet in een appartement wonen en poetsen in een of ander hotel, dat is niet wat we willen. Bovendien vonden we Gol erg toeristisch en we zijn juist op zoek naar rust en ruimte. Gol viel dus al snel af.

's Middags hebben we lekker gewandeld. Vanaf de camping liep een wandeltocht naar boven de berg op. Mooie uitzichten over het Hemsedal. Vooral Tino had het uitstekend naar zijn zin.



Daarna nog even in het dorp Hemsedal rondgekeken, maar hier vonden we niet zoveel aan. Heel erg toeristisch en daardoor ook erg hoge huizenprijzen. De eigenaren van de camping waren trouwens ook Nederlanders. Zij hadden in april deze camping via Placement overgenomen.
Het weer deze dag: 12 - 14 graden, af en toe motregen.

Woendag zijn we eerst naar een waterval gaan kijken. Die heb je dus heel veel in Noorwegen. Vonden wij helemaal niet erg, want wij zijn dol op watervallen!

Daarna via een zogenaamde priveweg, waar je tol voor moest betalen, omhoog de berg op. De weg was van gravel, dus we kregen een nogal avontuurlijk gevoel. Weer mooie uitzichten over het Hemsedal. Hemsedal is 1 van de bekendste skigebieden van Noorwegen.
Boven aangekomen bleken we op een soort hoogvlakte te zijn aangekomen. We zaten net boven de boomgrens, dus hier alleen lage struiken en veel mos als begroeiing. En erg mooi! We waren onderweg naar Al, een ander dorp in het Hallingdal, om daar eens rond te kijken.

Al was een leuk dorp, heel anders dan Hemsedal, maar niet leuk genoeg om in te wonen. Hierna zijn we naar Nesbyen gereden, nog een dorp in het Hallingdal. En dat bleek heel leuk te zijn. Dit dorp lag meer in het dal en was vrij uitgestrekt. Nesbyen had zelfs een soort centrum met wat oudere gebouwen. Dat zie je dus niet veel in Noorse dorpen. De temperatuur was inmiddels opgelopen tot 17 graden en af en toe piepte de zon erdoor. Daarna nog even in Gol rondgekeken, met name in de winkelstraat, zodat Loreena ook weer helemaal blij was.

Rond half 5 waren we weer terug in onze hut in Hemsedal, waar we nog lekker een vuurtje hebben zitten stoken.

Tot zover deel 1!

Terug van vakantie

Vanmorgen om 6.00 uur reden we Nederland weer binnen via de duitse grens in Twente. En het eerste wat me opviel was de gigantische hoeveelheid auto's op de A1. En wat een stresskippen zijn wij Nederlanders. Rijd je netjes met 120 km links een auto voorbij, rijdt er direct iemand op je bumper, want je gaat niet snel genoeg!
We wilden direct terug naar Noorwegen! Daar heb je maar een paar snelwegen rond Oslo, waar je 110 km op mag rijden. Voor de rest zijn het doorgaande wegen waar je 80 km op mag. De Noren hebben de gewoonte standaard 10 km te hard te rijden, maar we hebben het in de 12 dagen dat we daar waren maar 2 x meegemaakt dat iemand zo'n haast had, dat-ie aan onze bumper kleefde. Voor de rest reden de Noren ons voorbij zodra daar gelegenheid voor was.
En de rust daar...... Soms kwam je gedurende 150 km een auto of 20 tegen. Noorwegen is gewoon 1 groot natuurpark! Echt een schitterend land!
We hebben dus erg genoten van onze vakantie en we zijn aan het eind tot de conclusie gekomen: hier, in dit land, willen wij heel graag gaan wonen. Dus de beslissing is bij deze definitief. We gaan nu eerst verder met het opknappen van ons huis en volgende week nemen we contact op met noorsonline. Daar willen we een intensieve week Noors gaan volgen.
Want dat is ons wel duidelijk geworden: wil je in Noorwegen gaan wonen, dan is kennis van de Noorse taal een must.
Zodra we het Noors voldoende machtig zijn, komt er een Te Koop bord op ons huis en gaan we op zoek naar werk in Noorwegen.
We hebben tijdens onze vakantie een aantal streken bezocht en onze voorkeur gaat uit naar het plaatsje Nesbyen in het Hallingdal, de plaats Koppang in het Osterdal, de plaats Folldal en het Heddal en het plaatsje Dalen.
In Koppang voelden we ons erg welkom. We hadden daar een gesprek met de burgemeester en zijn assistent. Heel gezellig. We hebben daar ook een rondleiding gehad door een zogenaamde secundary school. Onze kids zijn 12 en bijna 15, dus als we daar gaan wonen, zouden ze naar zo'n school toegaan. De school die we bezochten was net geheel gerenoveerd, dus alles zag er nieuw uit. Op deze school zaten 90 leerlingen. Ook het vervolgonderwijs was hier uitstekend geregeld: deze school stond ernaast en hier zaten 150 leerlingen op.
Wat we belangrijk vinden in onze toekomstige woonplaats is dat er dus goede scholing voorhanden is, dat de kinderen in de buurt op paardrijles kunnen, er een paar zangkoren en/of een muziekvereniging zijn/is en dat de woon-/werkafstand maximaal zo'n 3 kwartier rijden is. En we hebben besloten aan onze droom vast te houden: een vrijstaand huis met genoeg grond voor een flinke moestuin en een wei voor 1 of 2 paarden. We konden namelijk in Gol, waar we ook een gesprek hadden met een gemeentefunctionaris, direct werk krijgen als we wilden. In de hotelsector was namelijk volop werk en dan konden we in het begin in een appartement gaan wonen. Maar dat is dus beslist niet wat we willen. Dus Gol als keuze voor wonen en werken was al snel afgevallen.

Volgende keer een uitgebreid verslag in 2 of 3 delen van onze vakantie.

Onverwachte wending

We waren gisteren in de Achterhoek bij vrienden, zoals altijd was het weer beregezellig!
Toen ik vanochtend mijn mails checkte, zat er mail bij van Placement, het emigratiebureau voor Noorwegen en Zweden. Ik had ze de data wanneer wij in Noorwegen zouden zijn doorgegeven en nu hebben ze voor ons afspraken gepland in 4 verschillende gemeentes! Mijn eerste reactie was: oeps, even omschakelen. Maar dit is dus wel heel erg leuk! Maandag de 16e bezoeken we iemand van de gemeente Fla, dinsdag de 17e iemand van de gemeente Gol, maandag 23 augustus iemand van de gemeente Amot in Rena en dinsdag 24 augustus iemand van de gemeente Stor-Elvdal in Koppang. De vakantie wordt dus iets anders dan we gedacht hadden. Matjo moest ook even omschakelen, maar ziet het geloof ik ook wel zitten. Hij zit nu op zijn werk, dus vanavond praten we verder. Ben heel benieuwd wat hier allemaal uit gaat rollen!

Nog een week!

Volgende week is het zover: dan zijn we onderweg naar Noorwegen! Ik ben zo benieuwd hoe het daar is!

Een week of 2 geleden hebben we onze cv's en gezinspresentatie in het engels doorgemaild naar Placement. Ik had contact me ze opgenomen met wat vragen over een zorgboerderijen in Noorwegen. Toen ik vertelde dat we misschien in Noorwegen zo'n zorgboerderij willen gaan beginnen en dat we van 15 t/m 26 augustus een paar projectgemeentes willen gaan bezoeken, werd ons gevraagd of we onze cv's en een gezinspresentatie in het engels naar ze wilden mailen. Natuurlijk wilden we dat!

Wat ons nu heel duidelijk is, is dat we eerst de Noorse taal goed onder de knie moeten krijgen. Ik ben nu bezig met een cd-rom van Eurotalk, de Beginners+ cursus. De beginnerscursus heb ik inmiddels al gedaan. In september wil ik contact opnemen met Noorsonline voor de intensieve cursus van een week. Dat is 5 dagen achter elkaar, 6 uur per dag noors leren.

En wat er verder gaat gebeuren: we zien het wel. We zijn maar alvast achterstallig onderhoud aan ons huis aan het doen, voor het geval we het in de verkoop gaan zetten. Dus veel schilderen en een vriend van ons heeft hier en daar het nodige timmerwerk voor ons gedaan. En mocht het hele avontuur van emigreren niet doorgaan: dan heb ik een huis waar als het achterstallig onderhoud aan is gedaan en wat helemaal keurig is opgeruimd!

Op de foto zie je het gezellige straatje waarin ons huis staat. Ons huis zie je rechts, waar de in het blauw geklede persoon voor staat. Een leuke en knusse twee-onder-een kap woning uit 1993.